Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ 21.8.23

Показать описание

Το Νέο Κύμα ήταν ρεύμα του ελληνικού τραγουδιού που αναπτύχθηκε λίγο πριν από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και αποτελούσε μια προσπάθεια ανανέωσης του ελαφρού τραγουδιού. Ο όρος είναι μετάφραση του ομώνυμου κινηματογραφικού κινήματος Νουβέλ Βαγκ (La Nouvelle Vague), που επικράτησε στη Γαλλία κατά τη δεκαετία του 1950 και μεταφέρθηκε στην ελληνική μουσική από τον Γιάννη Σπανό. [1]
Περισσότερο ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε ως διαφημιστικό σλόγκαν από τη δισκογραφική εταιρεία «Λύρα», ιδέα του παραγωγού της, Αλέκου Πατσιφά.
Η ενορχήστρωση χαρακτηρίζεται από μια λιτότητα και συχνά η συνοδεία του τραγουδιστή είναι μόνο μία κιθάρα. Το "Νέο Κύμα" χαρακτηριζόταν από συνθέσεις με εκφραστική λιτότητα και ευαισθησία, ενώ περιείχε αρκετά στοιχεία δανεισμένα από τη Μπαλάντα. Βασίστηκε στην ευαισθησία διακεκριμένων συνθετών της εποχής (κυρίως του Μάνου Χατζιδάκη), γρήγορα όμως απέκτησε τη δική του αυθυπαρξία. Οι στίχοι στα τραγούδια του Νέου Κύματος έχουν περιεχόμενο ερωτικό, κοινωνικό και πολιτικό.
Οι καλλιτέχνες αρχικά ερμήνευαν τα τραγούδια τους - συνήθως με συνοδεία κιθάρας και πιάνου - σε μικρές καλλιτεχνικές αίθουσες, τις λεγόμενες Μπουάτ (boîtes de nuit) στην Πλάκα.

Ο Μιχάλης Βιολάρης (Αγία Βαρβάρα Λευκωσίας, 9 Ιανουαρίου 1944) είναι Ελληνοκύπριος τραγουδιστής.
Με τις μουσικές του σπουδές να έχουν προηγηθεί στο Εθνικό Ωδείο της Λάρνακας, ο Μιχάλης Βιολάρης τελειώνει τη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις μπουάτ ο Γιάννης Σπανός, ήταν ο πρώτος που πίστεψε στη φωνή του και του στάθηκε.
Μια συμμετοχή στα "Άσπρα καράβια", του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει αμέσως μετά, στην πρώτη Ανθολογία, και αργότερα στη δεύτερη. "Το λεγόμενο Νέο Κύμα στο ελληνικό τραγούδι αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται γνωστό. Ήταν ένα νέο άκουσμα με πολύ ωραίο στίχο, με μια μουσική επένδυση απλή, με ένα σημαντικό χαρακτηριστικό την αλήθεια του, από ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το καλό ελληνικό τραγούδι. Και μιλώ για όλους τους συντελεστές, ποιητές-στιχουργούς, και τραγουδιστές".
Από τα τραγούδια της εποχής αυτής ξεχωρίζουν αυτά στο δίσκο Θαλασσινό τριφύλλι του Οδυσσέα Ελύτη και Λίνου Κόκοτου, το Αν βουληθώ να σ' αρνηθώ του Μίμη Πλέσσα, Τα μάτια σου Κατερινιώ και Μια ξανθιά απ' τη Μιτυλήνη σε μουσική Γιώργου Κοντογιώργου και στίχους Γιάννη Κακουλίδη, και αρκετά τραγούδια του Γιώργου Κριμιζάκη (Τι Λωζάννη τι Κοζάνη, Ας πούμε αν θες, και άλλα).
Άλλη μια ιδιαίτερη θέση στη δισκογραφία του, κατέχουν τα κυπριακά. Από τα «Κυπριώτικα του Βιολάρη» (1970) ως το «Καιρών και ηρώων μνήμη» (1996).
Ενδεικτική δισκογραφία
• Μιχάλης Βιολάρης (1967)
• Τα τραγούδια του Βιολάρη (1969)
• Οι ώρες (1969)
• Βιολάρης 3 (1970)
• Τα Κυπριώτικα του Βιολάρη (1970)
• Το θαλασσινό τριφύλλι (1972)
• Τι Λωζάννη τι Κοζάνη (1973)
• Παράθυρο στη Θάλασσα (1975)
• Κι όμως αγαπιόμαστε (1977)
• Τα ωραιότερα τραγούδια του (1978)
• Το γαϊτανάκι της ζωής (1981)
• Τρέχουμε, τρέχουμε (1986)
• Όταν ο έρωτας μιλάει (1990)
• Μια φορά θυμάμαι (1993)
• Ήρθες εψές στον ύπνο μου (1995)