filmov
tv
ΤΣΑΊ ΚΑΙ ΠΟΛΥΒΟΛΟ / Ανδρος Γεωργίου / Ηρωας Δημήτριος Χαραλάμπους

Показать описание
Μουσική-Στίχος: Γιάννης Δημητράς
Ερμηνεία: Άνδρος Γεωργίου
Αποδίδει ο Πέτρος Αθανασίου εισαγωγικό κείμενο του Ν. Παπακλεοβούλου
Μουσικά όργανα: Δημήτρης Χιονάς
Ενορχήστρωση: Άκης Μελής
Την πιο κάτω εισαγωγή έγραψε ο Νίκος Παπακλεοβούλου και την αποδίδει ο Πετρος Αθανασίου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Δημήτριος Χαραλάμπους και Άρτεμις Δημητρίου Χααραλάμπους. Ενα πολυαγαπημένο ζευγάρι. Λάτρευαν ο ένας τον άλλο. Μα και οι δυο λάτρευαν πιο πολύ τη Λευτεριά. Λευτεριά , το θείο δώρο του Θεού. Το ανεκτίμητο αγαθό για το οποίο θυσιάστηκαν χιλιάδες Ελληνες. Ο Δημήτρης στα 21 του εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α . Πολύ γρήγορα ορίστηκε υπεύθυνος της ΕΟΚΑ Λιμνάτη και έδρασε με τους αντάρτες που διέμεναν στο "Σπήλαιο του Κουταλιανού". Σπήλαιο του Κουταλιανού. Σύμπτωση ή συμβολισμός; Για να βρουν τη Λευτεριά τα παλικάρια της Ε.Ο.ΚΑ έπρεπε να φάνε σίδερο και ατσάλι. Έπρεπε να νικήσουν το κατακτητή. Και ο κατακτητής ήταν η σιδηρά Αγγλική αυτοκρατορία. Η Άρτεμις ήξερε ότι θα τον έχανε από κοντά της. Δεν γκρίνιαξε, δεν έκλαψε, δεν διαμαρτυρήθηκε. Το μόνο που ζήτησε και έγινε ήταν να βοηθήσει και αυτή τον αγώνα. Ετοίμαζε φαγητό για τους αντάρτες, έπλενε τα ρούχα τους και μετέτρεψε το σπίτι της σε εργαστήριο κατασκευής ναρκών και βομβών
13 Οκτωβρίου 1958. Ακόμη μια μέρα των αθανάτων. Ο Δημήτρης πέφτει σε ενέδρα του εχθρού. Δεν παραδίδεται, αντιστέκεται, πυροβολεί. Και τότε έρχεται η λευτεριά τον αγκαλιάζει για να τον ανεβάσει ψηλά και να φωτίζει το λαό του. Ήξερε όμως ότι έπρεπε πρώτα να τον πάει να αποχαιρετήσει την πολυαγαπημένη του Άρτεμη. Της στέλλει μήνυμα και η Αρτεμις ετοιμάζεται για την υποδοχή. “Δεν θα κλάψω” είπε. “Δεν πρέπει να με δει θλιμμένη και μαυροφορεμένη. Θα βάλω το φόρεμα που πάντα του άρεσε. .” Και Δημήτρης της το ανταποδίδει. Φτάνει αμίλητος μεν, αλλά με ένα διάπλατο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη. Το χαμόγελο του ήρωα, το χαμόγελο του αγωνιστή της λευτεριάς.. Το ίδιο χαμόγελο που είχε όταν έριχνε στον εχθρό και το τελευταίο του βόλι.
ΣΤΙΧΟΙ (Γιάννη Δημητρά)
Σε θυμάμαι σαν αντάρτη
στο σπήλαιο του Κουταλιανού,
να γλιτώσουνε οι Αγγλοι
έτρεχαν από παντού,
ήξερες πως για να γίνει
να ξανάρθει η Λευτεριά
θέλει αγώνα αίμα θέλει και ψυχή
και πιο λαϊκά μαγκιά.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Με ψευτομαγκιές και δόλο
δεν στο είπαν της Ε.Ο.Κ.Α τα παιδιά
πως με τσάϊ και πολυβόλο
δεν κρατιέται Χάρτινγκ η σκλαβιά.
Το καλό το φόρεμα σου
φόρεσε γυναίκα μου
φεύγω απόψε από κοντά σου
για τις πόλεις του ουρανού
και όποιον Άγγλο για δική του
θέλει τη πατρίδα μου
Ο Δημήτρης Χαραλάμπους τον πολέμησε
γράψτε το στο μνήμα μου.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Με ψευτομαγκιές και δόλο
δεν στο είπαν της Ε.Ο.Κ.Α τα παιδιά
πως με τσάϊ και πολυβόλο
δεν κρατιέται Χάρτινγκ η σκλαβιά
Remixing-masteing: Ακης Μελής
Ερμηνεία: Άνδρος Γεωργίου
Αποδίδει ο Πέτρος Αθανασίου εισαγωγικό κείμενο του Ν. Παπακλεοβούλου
Μουσικά όργανα: Δημήτρης Χιονάς
Ενορχήστρωση: Άκης Μελής
Την πιο κάτω εισαγωγή έγραψε ο Νίκος Παπακλεοβούλου και την αποδίδει ο Πετρος Αθανασίου
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Δημήτριος Χαραλάμπους και Άρτεμις Δημητρίου Χααραλάμπους. Ενα πολυαγαπημένο ζευγάρι. Λάτρευαν ο ένας τον άλλο. Μα και οι δυο λάτρευαν πιο πολύ τη Λευτεριά. Λευτεριά , το θείο δώρο του Θεού. Το ανεκτίμητο αγαθό για το οποίο θυσιάστηκαν χιλιάδες Ελληνες. Ο Δημήτρης στα 21 του εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α . Πολύ γρήγορα ορίστηκε υπεύθυνος της ΕΟΚΑ Λιμνάτη και έδρασε με τους αντάρτες που διέμεναν στο "Σπήλαιο του Κουταλιανού". Σπήλαιο του Κουταλιανού. Σύμπτωση ή συμβολισμός; Για να βρουν τη Λευτεριά τα παλικάρια της Ε.Ο.ΚΑ έπρεπε να φάνε σίδερο και ατσάλι. Έπρεπε να νικήσουν το κατακτητή. Και ο κατακτητής ήταν η σιδηρά Αγγλική αυτοκρατορία. Η Άρτεμις ήξερε ότι θα τον έχανε από κοντά της. Δεν γκρίνιαξε, δεν έκλαψε, δεν διαμαρτυρήθηκε. Το μόνο που ζήτησε και έγινε ήταν να βοηθήσει και αυτή τον αγώνα. Ετοίμαζε φαγητό για τους αντάρτες, έπλενε τα ρούχα τους και μετέτρεψε το σπίτι της σε εργαστήριο κατασκευής ναρκών και βομβών
13 Οκτωβρίου 1958. Ακόμη μια μέρα των αθανάτων. Ο Δημήτρης πέφτει σε ενέδρα του εχθρού. Δεν παραδίδεται, αντιστέκεται, πυροβολεί. Και τότε έρχεται η λευτεριά τον αγκαλιάζει για να τον ανεβάσει ψηλά και να φωτίζει το λαό του. Ήξερε όμως ότι έπρεπε πρώτα να τον πάει να αποχαιρετήσει την πολυαγαπημένη του Άρτεμη. Της στέλλει μήνυμα και η Αρτεμις ετοιμάζεται για την υποδοχή. “Δεν θα κλάψω” είπε. “Δεν πρέπει να με δει θλιμμένη και μαυροφορεμένη. Θα βάλω το φόρεμα που πάντα του άρεσε. .” Και Δημήτρης της το ανταποδίδει. Φτάνει αμίλητος μεν, αλλά με ένα διάπλατο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη. Το χαμόγελο του ήρωα, το χαμόγελο του αγωνιστή της λευτεριάς.. Το ίδιο χαμόγελο που είχε όταν έριχνε στον εχθρό και το τελευταίο του βόλι.
ΣΤΙΧΟΙ (Γιάννη Δημητρά)
Σε θυμάμαι σαν αντάρτη
στο σπήλαιο του Κουταλιανού,
να γλιτώσουνε οι Αγγλοι
έτρεχαν από παντού,
ήξερες πως για να γίνει
να ξανάρθει η Λευτεριά
θέλει αγώνα αίμα θέλει και ψυχή
και πιο λαϊκά μαγκιά.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Με ψευτομαγκιές και δόλο
δεν στο είπαν της Ε.Ο.Κ.Α τα παιδιά
πως με τσάϊ και πολυβόλο
δεν κρατιέται Χάρτινγκ η σκλαβιά.
Το καλό το φόρεμα σου
φόρεσε γυναίκα μου
φεύγω απόψε από κοντά σου
για τις πόλεις του ουρανού
και όποιον Άγγλο για δική του
θέλει τη πατρίδα μου
Ο Δημήτρης Χαραλάμπους τον πολέμησε
γράψτε το στο μνήμα μου.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Με ψευτομαγκιές και δόλο
δεν στο είπαν της Ε.Ο.Κ.Α τα παιδιά
πως με τσάϊ και πολυβόλο
δεν κρατιέται Χάρτινγκ η σκλαβιά
Remixing-masteing: Ακης Μελής