Δεκαπενταυγουστος

Показать описание

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Τὸ τραγούδι αὐτὸ περίμενε χρόνια στὸ συρτάρι, ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς δεκαετίας τοῦ '80, τότε ποὺ δίναμε κι ἐμεῖς ραντεβοὺ στὴν Κοραῆ, ποὺ ἡ νεανική μας δοκησισοφία φούσκωνε τὴ ρητορική μας, τότε ποὺ νιώθαμε, ὅμως, ὅτι ὁ κόσμος ἀρχίζει νὰ "γυαλίζει" ἐπικίνδυνα κι ἀφήναμε χῶρο στὴ Σιωπὴ γιὰ νὰ ἀκουστεῖ κάποια στιγμὴ ἡ σἀλπιγγα ἐκείνη ποὺ θὰ γκρεμίσει τὰ τείχη τῆς νέας Ἱεριχοῦς.
Τραγουδάει ὁ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ. Εὐχαριστῶ πολύ τὸν ΧΡΗΣΤΟ ΤΣΙΑΜΟΥΛΗ (οὔτι), τὸν ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΑΝΙΚΗ(κιθάρα) καὶ τὸν ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΛΚΑΝΗ (πιάνο) Ἀλλὰ καὶ τὸν ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΡΙΠΗ (κρουστά) καὶ τον ΘΥΜΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ (κλαρίνο).
Στὴν ἠχογράφηση ἐγὼ παίζω τζένις (στὸ βίντεο, συνοδεύω μὲ κιθάρα)
Ἀνήκει στὴ συλλογὴ "Θέρος Τρύγος Πόλεμος" ποὺ κυκλοφορεί ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἐν Πλῷ.

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Ἔρχετ’ ἡ μπάντα κι οἱ πλανόδιοι πωλητές
Καὶ οἱ γριὲς μὲ τὶς μικρές τους ἐγγονές.
Οἱ ἱερεῖς, ὄσο νὰ πεῖς, λίγο παχεῖς
ἄμφια λαμπρά, δόξες μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς.

Δεκαπενταύγουστος ποὺ λές·
πρωτόλειοι ἔρωτες
καὶ ραντεβοὺ στὴν Κοραῆ·
γέλια πνιχτά, κρυφὲς φωνὲς
καὶ φουσκωμένη δίπλα σου
τῶν νεαρῶν ρητορική.

Τὰ ἐξαπτέρυγα στὴ νύχτα ὑψωμένα
Καὶ ὁ χορὸς αὔρα στὸ χρόνο ποὺ ἁπλώνει
Τὰ αὐτοκίνητα κορνάρουν τσαντισμένα
Μιὰ λιτανεία τώρα τὴν πόλη ἀναστατώνει.

Δεκαπεντεύγουστος ποὺ λές·
πάρτυ τὸ βρἀδυ
ποὺ γιορτάζει ἡ Μαρία·
ψόφια φιλιά, σκόρπια κορμιά
ὅλα στὸ κάπου γενικὰ
καὶ στὸ περίπου ἀλητεία

Ἀνοίγουν ἦχοι τὸ ἀρχαῖο τους φτερὸ
Κι ἡ συνοικία νυχτωμένη ἀπὸ νωρὶς μὲ τὴν τιβί.
Ὁ κόσμος τώρα ἐλαφρύς, γυαλιστερός
Κρύβει στὸν ἴσκιο του τὸ φῶς ποὺ αἱμορραγεῖ

Δεκαπενταύγουστος ποὺ λές·
ὄνειρα, πόθοι, ποὺ λαχταρήσαμε, κι ὀσμές.
Δεκαπενταύγουστος ποὺ λές·
Κι ἐγὼ ἀκομα ἐκεῖ στημένος
νὰ περιμένω στὴ γωνία

ἤχους ποὺ σάλπισαν
τοίχους ποὺ σάπισαν
στ’ ἀπόγειο κῦμα