filmov
tv
Mkz - Πρώτα λείπει, μετά η λύπη

Показать описание
Rec/Mix/Master: Ονειροβάτης
Prod. instru
Κ είπα να γράψω γι αυτά που ξέχασες
γι αυτά που έλεγες, γι αυτά που περίμενα κ δε τα έκανες
για τις μέρες που έφευγες
για τις νύχτες που μ' αγκάλιαζες, μου χαμογέλαγες
για κάθε στιγμή που με κοίταζες κ ένιωθα πως με αγάπαγες
Κ είπα να γράψω γι αυτά που άφησες
για αυτά που μετάνιωσες, για αυτά που φώναζα και δε συγκράτησες
για τις ώρες τις μάταιες
για εκείνα τα όμορφα κάστρα που χτίζαμε κάτω από τ' άστρα
για τα κύματα που τα καταστρέψαν γιατί περνούσαμε θάλασσες.
Τουλάχιστον προλάβαμε να ζήσουμε μιά πριν να πεθάνουμε εκατό φορές
πριν αγκαλιάσουμε το χθες
πριν γίνουμε άνθρωποι-σκιές
αφού το μέλλον πιο θολό απ τις αναμνήσεις
πρώτα λείπει, μετά η λύπη..πρώτα λείπει, μετά η λύπη.
Ό,τι φεύγει δε γυρίζει, αυτό είχα στο μυαλό μου πριν αυτό με εγκαταλείψει
μια καρδιά που χτυπάει πιο δυνατά όταν κοντά μου είσαι, μα δεν είσαι πια αρκετά κοντά για να την ακούσεις.
Συγκρούσεις με το εγώ μου σε γραπτά
πενθούν απ' όταν έφυγες μακριά
δε θέλω κλάματα, μόνο δάκρυα χαράς
όταν με κοιτάς, εγώ σβήνω.
μα δε χαμογελάω συχνά κ έτσι δε σε πείθω.
Μην κοιτάζεις πίσω, αλλά κάτω
ό,τι δεν ακούσεις γράφω/ ό,τι απέμεινε στο πιάτο
ρουφήξαμε κ ό,τι ποθήσαμε γίνανε ήχοι για τη λύπη
κ γράφηκαν οι μελωδίες μας απάνω.
Κ είπα να γράψω γι αυτά που ξέχασες
γι αυτά που έλεγες, γι αυτά που περίμενα κ δε τα έκανες
για τις μέρες που έφευγες
για τις νύχτες που μ' αγκάλιαζες, μου χαμογέλαγες
για κάθε στιγμή που με κοίταζες κ ένιωθα πως με αγάπαγες
Κ είπα να γράψω γι αυτά που άφησες
για αυτά που μετάνιωσες, για αυτά που φώναζα και δε συγκράτησες
για τις ώρες τις μάταιες
για εκείνα τα όμορφα κάστρα που χτίζαμε κάτω από τ' άστρα
για τα κύματα που τα καταστρέψαν γιατί περνούσαμε θάλασσες.
Κ είπα να γράψω γι αυτά που άφησες
για αυτά που μετάνιωσες, για αυτά που φώναζα και δε συγκράτησες
για τις ώρες τις μάταιες
για εκείνα τα όμορφα κάστρα που χτίζαμε κάτω από τ' άστρα
για τα κύματα που τα καταστρέψαν γιατί περνούσαμε θάλασσες.
Prod. instru
Κ είπα να γράψω γι αυτά που ξέχασες
γι αυτά που έλεγες, γι αυτά που περίμενα κ δε τα έκανες
για τις μέρες που έφευγες
για τις νύχτες που μ' αγκάλιαζες, μου χαμογέλαγες
για κάθε στιγμή που με κοίταζες κ ένιωθα πως με αγάπαγες
Κ είπα να γράψω γι αυτά που άφησες
για αυτά που μετάνιωσες, για αυτά που φώναζα και δε συγκράτησες
για τις ώρες τις μάταιες
για εκείνα τα όμορφα κάστρα που χτίζαμε κάτω από τ' άστρα
για τα κύματα που τα καταστρέψαν γιατί περνούσαμε θάλασσες.
Τουλάχιστον προλάβαμε να ζήσουμε μιά πριν να πεθάνουμε εκατό φορές
πριν αγκαλιάσουμε το χθες
πριν γίνουμε άνθρωποι-σκιές
αφού το μέλλον πιο θολό απ τις αναμνήσεις
πρώτα λείπει, μετά η λύπη..πρώτα λείπει, μετά η λύπη.
Ό,τι φεύγει δε γυρίζει, αυτό είχα στο μυαλό μου πριν αυτό με εγκαταλείψει
μια καρδιά που χτυπάει πιο δυνατά όταν κοντά μου είσαι, μα δεν είσαι πια αρκετά κοντά για να την ακούσεις.
Συγκρούσεις με το εγώ μου σε γραπτά
πενθούν απ' όταν έφυγες μακριά
δε θέλω κλάματα, μόνο δάκρυα χαράς
όταν με κοιτάς, εγώ σβήνω.
μα δε χαμογελάω συχνά κ έτσι δε σε πείθω.
Μην κοιτάζεις πίσω, αλλά κάτω
ό,τι δεν ακούσεις γράφω/ ό,τι απέμεινε στο πιάτο
ρουφήξαμε κ ό,τι ποθήσαμε γίνανε ήχοι για τη λύπη
κ γράφηκαν οι μελωδίες μας απάνω.
Κ είπα να γράψω γι αυτά που ξέχασες
γι αυτά που έλεγες, γι αυτά που περίμενα κ δε τα έκανες
για τις μέρες που έφευγες
για τις νύχτες που μ' αγκάλιαζες, μου χαμογέλαγες
για κάθε στιγμή που με κοίταζες κ ένιωθα πως με αγάπαγες
Κ είπα να γράψω γι αυτά που άφησες
για αυτά που μετάνιωσες, για αυτά που φώναζα και δε συγκράτησες
για τις ώρες τις μάταιες
για εκείνα τα όμορφα κάστρα που χτίζαμε κάτω από τ' άστρα
για τα κύματα που τα καταστρέψαν γιατί περνούσαμε θάλασσες.
Κ είπα να γράψω γι αυτά που άφησες
για αυτά που μετάνιωσες, για αυτά που φώναζα και δε συγκράτησες
για τις ώρες τις μάταιες
για εκείνα τα όμορφα κάστρα που χτίζαμε κάτω από τ' άστρα
για τα κύματα που τα καταστρέψαν γιατί περνούσαμε θάλασσες.