Τηλεοπτικό οδοιπορικό του ΑΠΕ-ΜΠΕ στα δυο μεγάλα κρατικά ιδρύματα τεκνοθεσίας της Αττικής

Τα τελευταία χρόνια είναι σοβαρές οι εξελίξεις στο θέμα τόσο των τεκνοθεσιών όσο και των αναδοχών στην Ελλάδα μέσω των παρεμβάσεων και λειτουργίας του νέου ρυθμιστικού πλαισίου έχοντας αυξήσει τους ρυθμούς υιοθεσίας. Το ηλεκτρονικό σύστημα anynet που έχει εφαρμοστεί στις δομές έχει φέρει αποτελέσματα. Χαρακτηριστικά τα παιδιά που ήταν καταγεγραμμένα για πρώτη φορά το 2020 ήταν 2310 ενώ σήμερα τα παιδιά αυτά είναι 1300. Παρόλα αυτά συνεχίζεται το πρόβλημα της μεγάλης αναμονής αλλά και των τεράστιων δυσκολιών για τεκνοθεσία μεγάλων σε ηλικία παιδιών ή εκείνων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή παιδιά ΑΜΕΑ.

Το ΑΠΕ-ΜΠΕ επισκέφθηκε το Κέντρο βρεφών ΜΗΤΕΡΑ αλλά και το πρώην ΠΙΚΠΑ Πεντέλης και κατέγραψε τηλεοπτικά την πραγματική εικόνα που επικρατεί σήμερα στα δύο μεγαλύτερα ιδρύματα στην Αττική σε θέματα υιοθεσίας. Το σενάριο και την σκηνοθεσία στο βίντεο-ντοκιμαντέρ που δίνει σήμερα στην δημοσιότητα το ΑΠΕ-ΜΠΕ υπογράφει ο δημοσιογράφος του Πρακτορείου Γιώργος Κουβαράς . Λεπτομερειακά το πλαίσιο του μεγάλου κοινωνικού προβλήματος θέτει μέσω του Πρακτορείου ο καθ’ ύλην αρμόδιος Γενικός Γραμματέας Δημογραφικής και Στεγαστικής πολιτικής κ. Κωνσταντίνος Γλούμης - Ατσαλάκης.



Οι υιοθεσίες μέσα στο χρόνο.

Το Κέντρο Βρεφών Μητέρα ιδρύθηκε το 1953 και λειτούργησε τον Σεπτέμβριο του 1955 σε μια δύσκολη γεμάτη ταμπού εποχή.

Στην ίδρυση του οδήγησαν οι ανάγκες που αφορούσαν στις αρνητικές κοινωνικές αντιλήψεις εκείνων των χρόνων απέναντι στην μητέρα και το βρέφος της που κυοφορούσε εκτός γάμου, αλλά και στις κατά κανόνα δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης των βρεφών στα ήδη λειτουργούντα βρεφοκομεία. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, στις αρχές της δεκαετίας του 1950 κάθε χρόνο μόνο στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών, που τότε βρισκόταν στην οδό Πειραιώς, εγκαταλείπονταν περίπου 650 με 700 βρέφη! Υπήρξε χρονιά που ξεπερνούσαν τα 1200.



«Εκείνα τα χρόνια οι κοινωνικές ανάγκες ήταν τέτοιες όπου νέες ανήλικες κοπέλες βρίσκονταν σε κίνδυνο στην Αθήνα και θέλοντας να προστατευτούν από κυήσεις που ήταν ανεπιθύμητες. Γι’ αυτό και μέσα στο Μητέρα υπάρχει τμήμα Λεχωίδων και Επίτοκων που φιλοξενούνταν κάποιες από αυτές τις μητέρες μέχρι να γεννήσουν και η κοινωνική υπηρεσία με επιστημονικό δυναμικό , ψυχολόγους, βρεφοκόμους και κοινωνικούς λειτουργούς συνεργάζονταν για να δουν ποιο θα είναι το μέλλον αυτών των παιδιών», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Βασίλης Νικητέας ο βρεφοκόμος στο Μητέρα. Εργάζεται στο ίδρυμα πάνω από 30 χρόνια μαζί με την σύζυγο του και έχει γνωρίσει όλα τα παιδιά που έχουν περάσει από εδώ. Και τα περισσότερα που υιοθετήθηκαν κρατούν επαφή μαζί του.

Για τον Νικητέα «την πρώτη στιγμή έτσι σχεδιάστηκε να προσπαθήσει να γίνει συνεργασία, η κοινωνική υπηρεσία να συνεργάζεται με τη βιολογική μητέρα ή την οικογένεια, τη φυσική οικογένεια, ή να επανέλθει στο παιδί ή αν αυτό δεν καθίσταται δυνατόν και για το συμφέρον του παιδιού να τοποθετηθεί ή σε ανάδοχη ή σε υιοθεσία. ) Η διαδικασία υιοθεσίας και αναδοχής από δημόσια ιδρύματα σήμερα έχει βελτιωθεί» μας λέει ο βρεφοκόμος και διευκρινίζει ότι σήμερα στο Μητέρα υπάρχουν 46 παιδιά ενώ αναμένουν μέσα στην ημέρα άλλα τέσσερα. Σύνολο δηλαδή πενήντα. Είναι ο απόλυτος αριθμός για τα παιδιά που μπορούν να φιλοξενηθούν στην Μονάδα.