Κόκκινα Φανάρια ανέκδοτο demo

Πολλά από τα τραγούδια που έχω γράψει δίνουν την εντύπωση πως απευθύνομαι σε μια κοπέλα σε έναν έρωτα της στιγμής.... αυτό δεν ισχύει... τίς περισσότερες φορές απευθύνομαι στην κοινωνία, στον άνθρωπο, στην ζωή, στο σύστημα,στις συνχρονες αξίες όπως την αδικία την αλλοτρίωση την ασάφεια την αντίφαση και το παράδοξο που αισθάνομαι από τα πρώτα μου βήματα σε αυτόν τον πλανήτη
Ένα τέτοιο τραγούδι είναι το Κοκκινα Φανάρια που βρήκα στα αρχεία μου...το έγραψα πριν 25 χρόνια...Οι στίχοι ξεκινούν... το προσωπο σου στο ονειρο μου έρχεται....το πρόσωπο είναι η κοινωνία μεταφορικά βεβαίως...με αυτή την νοηματική συνέχεια αλλάζουν και οι εικόνες που ξεπηδούν από το τραγούδι.
Σε συνέχεια ανεβάζω το Κοίτα Ψηλά και αυτό είναι ένα τέτοιο τραγούδι που έγραψα όμως τώρα 25 χρόνια μετά τα Κόκκινα Φανάρια... αυτό που διαπιστωνω είναι ότι τίποτα δεν άλλαξε στον τρόπο που βλέπω και αισθάνομαι τον κόσμο που έχουμε δημιουργήσει .. για αυτό...
Θα φύγω για άλλη τροχιά.....
Θα ταξιδέψω μ αλλά πουλιά...
Και θα κοιτώ ψηλά.....