filmov
tv
Δυο σερετες (Μ.Χρυσαφάκη) - Μπάμπης Λουκοπ. / Αντισθένης

Показать описание
Σύνθεση του Μανώλη Χρυσαφάκη ή Φιστιξή.
Καμηλιέρικο ζεϊμπέκικο. Φωνογραφήθηκε το 1932 σε ερμηνεία του Ζαχαρία Κασιμάτη και Αντώνης Νταλγκά.
Εδώ σας το παρουσιάζουμε όπως το ερμηνεύσαμε
με τον φίλο Μπάμπη Λουκόπουλο.
Είχαμε και την ιδέα να το δραματοποιήσουμε
έτσι σκωπτικό και μάγκικο που είναι.
Έπαιξα μπουζούκι - κιθάρα - μπαγλαμά - μπεντίρ
και έκανα τη μίξη.
Μοντάζ: Ευάγγελος Βλαχάκης.
Βίντεο και εικόνα: το κινητό
Σκηνοθεσία: Μπάμπης Λουκόπουλος
Καλή σας ακρόαση και προβολή!
στίχοι:
-Τζούρας είμαι και χαρμάνης, είμ’ ο Γιάννης του Ψυρρή
δέκα χρόνια δικασμένος στου Συγγρού την φυλακή
-Κι εγώ είμαι ο Βαγγέλης και μ’ αυτό τι θες να πεις
μές στη Σύρας το Βροντάδο, σκότωσα ένα δυο, τρεις
-Βλάμης, είσαι, ρε Βαγγέλη, και γι’ αυτά μη συζητάς
ούτε καν σε λογαριάζω και αν είσ’ εσύ φονιάς
-Και μ’ αυτά τι θες, ρε Γιάννη, μήπως θες να ’ξηγηθείς
αν τολμήσεις και απλώσεις, στη στιγμή, ρε, θε να χαθείς
και τραβάνε τα μαχαίρια και χτυπιόνται στα γερά
και ο Γιάννης ξεμπερδεύει το Βαγγέλη το φονιά
κι έτσι ο Γιάννης ησυχάζει από τούτον το μπελά
ξανατρώει δέκα χρόνια στη Στρατώνα, ρε, την Παλιά
Καμηλιέρικο ζεϊμπέκικο. Φωνογραφήθηκε το 1932 σε ερμηνεία του Ζαχαρία Κασιμάτη και Αντώνης Νταλγκά.
Εδώ σας το παρουσιάζουμε όπως το ερμηνεύσαμε
με τον φίλο Μπάμπη Λουκόπουλο.
Είχαμε και την ιδέα να το δραματοποιήσουμε
έτσι σκωπτικό και μάγκικο που είναι.
Έπαιξα μπουζούκι - κιθάρα - μπαγλαμά - μπεντίρ
και έκανα τη μίξη.
Μοντάζ: Ευάγγελος Βλαχάκης.
Βίντεο και εικόνα: το κινητό
Σκηνοθεσία: Μπάμπης Λουκόπουλος
Καλή σας ακρόαση και προβολή!
στίχοι:
-Τζούρας είμαι και χαρμάνης, είμ’ ο Γιάννης του Ψυρρή
δέκα χρόνια δικασμένος στου Συγγρού την φυλακή
-Κι εγώ είμαι ο Βαγγέλης και μ’ αυτό τι θες να πεις
μές στη Σύρας το Βροντάδο, σκότωσα ένα δυο, τρεις
-Βλάμης, είσαι, ρε Βαγγέλη, και γι’ αυτά μη συζητάς
ούτε καν σε λογαριάζω και αν είσ’ εσύ φονιάς
-Και μ’ αυτά τι θες, ρε Γιάννη, μήπως θες να ’ξηγηθείς
αν τολμήσεις και απλώσεις, στη στιγμή, ρε, θε να χαθείς
και τραβάνε τα μαχαίρια και χτυπιόνται στα γερά
και ο Γιάννης ξεμπερδεύει το Βαγγέλη το φονιά
κι έτσι ο Γιάννης ησυχάζει από τούτον το μπελά
ξανατρώει δέκα χρόνια στη Στρατώνα, ρε, την Παλιά
Комментарии