filmov
tv
Γλυκερία || Καλντερίμι – Θα σ' αγαπώ || Για το βιβλίο «Καλντερίμι – 99 χρόνια στη Σαλονίκη»

Показать описание
Ο Γιάννης Καλπούζος με αφορμή το μυθιστόρημά του «Καλντερίμι – 99 χρόνια στη Σαλονίκη» εμπνεύστηκε το ομώνυμο ατμοσφαιρικό τραγούδι που έντυσε με την αισθαντική φωνή της η Γλυκερία σε μουσική του Χριστόφορου Γερμενή.
Στίχοι:
Στ’ αχνάρια πάτησα και στις πληγές της Σαλονίκης
με του κορμιού τη δίψα να’ ναι κούφιος οδηγός
καράβι να ‘μαι στεριανό στη Λεωφόρο Νίκης
και στον Βαρδάρη μια σκιά, στην Μπάρα ναυαγός
Θα σ’ αγαπώ μου είπες και φουρτούνιασε το αίμα
θα σ’ αγαπώ μέχρι να σωπάσουν τα πουλιά
κι εγώ το πίστεψα κι ας ήξερα πως ήταν ψέμα
το λίγο να γεμίσει τα πολλά μου τα κενά
Εμένα μ’ έδεσε η φτώχεια σαν την αλυσίδα
φρουρός ακοίμητος, αφέντης και κατακτητής
απέναντί της ύψωσα του χρήματος τη λίγδα
μα κάπου έφεγγε και το καντήλι της ψυχής
Θα σ’ αγαπώ μου είπες και φουρτούνιασε το αίμα
θα σ’ αγαπώ μέχρι να σωπάσουν τα πουλιά
κι εγώ το πίστεψα κι ας ήξερα πως ήταν ψέμα
το λίγο να γεμίσει τα πολλά μου τα κενά
Το καλντερίμι
της ζωής μου στοιβάζει
λάσπες κι ασήμι
πυρετό και αγιάζι
Στον ήλιο γνέφω
δίχως χθες δίχως μέλλον
στα πόδια πέφτω
σεβνταλήδων αγγέλων
Θα σ’ αγαπώ μου είπες και φουρτούνιασε το αίμα
θα σ’ αγαπώ μέχρι να σωπάσουν τα πουλιά
κι εγώ το πίστεψα κι ας ήξερα πως ήταν ψέμα
το λίγο να γεμίσει τα πολλά μου τα κενά
Στίχοι:
Στ’ αχνάρια πάτησα και στις πληγές της Σαλονίκης
με του κορμιού τη δίψα να’ ναι κούφιος οδηγός
καράβι να ‘μαι στεριανό στη Λεωφόρο Νίκης
και στον Βαρδάρη μια σκιά, στην Μπάρα ναυαγός
Θα σ’ αγαπώ μου είπες και φουρτούνιασε το αίμα
θα σ’ αγαπώ μέχρι να σωπάσουν τα πουλιά
κι εγώ το πίστεψα κι ας ήξερα πως ήταν ψέμα
το λίγο να γεμίσει τα πολλά μου τα κενά
Εμένα μ’ έδεσε η φτώχεια σαν την αλυσίδα
φρουρός ακοίμητος, αφέντης και κατακτητής
απέναντί της ύψωσα του χρήματος τη λίγδα
μα κάπου έφεγγε και το καντήλι της ψυχής
Θα σ’ αγαπώ μου είπες και φουρτούνιασε το αίμα
θα σ’ αγαπώ μέχρι να σωπάσουν τα πουλιά
κι εγώ το πίστεψα κι ας ήξερα πως ήταν ψέμα
το λίγο να γεμίσει τα πολλά μου τα κενά
Το καλντερίμι
της ζωής μου στοιβάζει
λάσπες κι ασήμι
πυρετό και αγιάζι
Στον ήλιο γνέφω
δίχως χθες δίχως μέλλον
στα πόδια πέφτω
σεβνταλήδων αγγέλων
Θα σ’ αγαπώ μου είπες και φουρτούνιασε το αίμα
θα σ’ αγαπώ μέχρι να σωπάσουν τα πουλιά
κι εγώ το πίστεψα κι ας ήξερα πως ήταν ψέμα
το λίγο να γεμίσει τα πολλά μου τα κενά
Комментарии