Κάτι αστράφτει

Показать описание

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία - Ενορχήστρωση - Μίξη - Mastering: Σκούρτης Σωτήρης
Ηχογράφηση - Παραγωγή: Greios Sound Studios
Ηλεκτρική Κιθάρα: Γιάννης Σαμουελιάν
Πιάνο, πλήκτρα: Παναγιώτης Μπερλής
Art Design: Τατιάνα Κοντούλη

ΚΑΤΙ ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ

Κάτι αστράφτει
Στου ονείρου την άκρη
Πίσω απ’ το τζάμι
Ένα λιμάνι
Γύρε κοντά μου
Γίνε η σκιά μου
Δώς' μου ένα χάδι
Στον άγριο καιρό
Μα εγώ δεν υπάρχω
Είμαι ένα άστρο
Τη μέρα πεθαίνω
Το βράδυ ανασαίνω
Είσαι μια μνήμη
Στου χρόνου τη λίμνη
Που τρεμοσβήνει
Στον άδειο ουρανό
Κάτι αστράφτει στου ονείρου την άκρη

Η αγάπη τυλίγεται στους ώμους
Με μια σπρωξιά γκρεμίζεται
Στους διψασμένους δρόμους
Στης λύπης τα υπόγεια
Μες στις πλατείες ξεστρίβει δείχτες στ' άχρηστα ρολόγια
Τα λόγια σου φοράει
Να ζει το τώρα σα μικρό ποτάμι να κυλάει
Να πνίγεται ο τρόμος στα πληγωμένα μάτια που σταμάτησε ο χρόνος

απόψε που τρομάζεις
Είναι πουλί στο χέρι σου μικρό και το κοιτάζεις αργά που σε αλλάζει
Από τ’ αντίκρυ η ζωή αλλόκοτη που μοιάζει
Η μοίρα κάνει λάθη
Κρύβει δηλητήριο στο πιο όμορφο αγκάθι
Τρυπάει την ώρα που κοιμάσαι
Πνίγει τις λύπες, τα χάδια κι ό,τι πρέπει να θυμάσαι
Τα άγρια μεσημέρια
Τις αγκαλιές που γκρέμιζαν τ’ αστέρια
Η αγάπη στεκόταν και κοιτούσε
Πώς η ζωή στα χέρια μας σιγά σιγά γλιστρούσε
Γλιστρούσε το τιμόνι
Είδα την άμμο στην σπασμένη κλεψύδρα να τελειώνει
Μπήκα στη σκιά σου σ’ αγγίζω απόψε είμαι εδώ κοντά σου
Μα στάσου
Τριγύρω όλα αλλάζουν
Μοιάζουν τα τραύματα της μέρας πάλι να μας βάζουν θανάσιμες παγίδες Σ’ ένα βιβλίο που τρέχουν λυσσασμένες οι σελίδες
Με είδες μες στους τοίχους
Σβήνω και γράφω πάλι τους καταραμένους ήχους
Ηχούσε στους διαδρόμους
Η αγάπη γυάλιζε καινούριες λαιμητόμους

Θέλω να γεμίσω την ανάσα μου με θάλασσα, να σκορπιστώ στο βυθό, να γίνω αλάτι και φως, να ταξιδέψω μακριά σε μια πολιτεία στον πυθμένα, που το γέλιο θα ' ναι χαρταετός πάνω από τα ναυάγια κι ο ήλιος θα ζεσταίνει την καρδιά του χειμώνα να μη σπάσει

Θα σπάσει το κοχύλι της μνήμης να ξεχυθούν κύματα και τα μάτια μου θα σκαλίσουν χώματα λασπωμένα και ευχές ξεχασμένες, θα τριγυρνώ στα έγκατα του χρόνου μέχρι να διώξω τη θλίψη, τη θλίψη που ταΐζει τα αγρίμια στο δρόμο μου

Και θα γυρίσω γρήγορα τις σελίδες να ψάξω να βρω το τέλος, το μυστικό τρόπο που αλλάζεις με την καρδιά το ρυθμό του καιρού, θα βγω στο αεράκι που αφανίζει τα πάντα κι εκεί θα απλώσω να μετρήσω τα βήματά μου

Και θα αφήσω πίσω τις πατημασιές μου στην άμμο, στη λάσπη, στο χιόνι, στην άσφαλτο, στο σώμα μου
Ό,τι σβήσει κι ό,τι μείνει
Κάθε βήμα είναι η ζωή μου
Κάθε τέλος η αρχή
Κι η αγάπη η ελπίδα πως είμαι ακόμα ζωντανός

Μα στάσου
Τριγύρω όλα αλλάζουν
Μοιάζουν τα τραύματα της μέρας πάλι να μας βάζουν θανάσιμες παγίδες Σ’ ένα βιβλίο που τρέχουν λυσσασμένες οι σελίδες
Με είδες μες στους τοίχους
Σβήνω και γράφω πάλι τους καταραμένους ήχους
Ηχούσε στους διαδρόμους
Η αγάπη γυάλιζε καινούριες λαιμητόμους

Κάτι αστράφτει
Στου ονείρου την άκρη
Κάτι αστράφτει