ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΝΕΜΕΣΕΩΣ.

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΝΕΜΕΣΕΩΣ.
AΠΟΔΟΣΗ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗ.

Ὦ Νέμεσι, κλήιζω σε, θεά, βασίλεια μεγίστη,
πανδερκής, ἐσορῶσα βίον θνητῶν πολυφύλων
ἀιδία, πολύσεμνε, μόνη χαίρουσα δικαίοις,
ἀλλάσσουσα λόγον πολυποίκιλον, ἄστατον αἰεί,
ἣν πάντες δεδίασι βροτοὶ ζυγὸν αὐχένι θέντες
σοὶ γὰρ ἀεὶ γνώμη πάντων μέλει, οὐδέ σε λήθει
ψυχὴ ὑπερφρονέουσα λόγων ἀδιακρίτῳ ὁρμῇ.
πάντ' ἐσορᾷς καὶ πάντ' ἐπακούεις, καὶ πάντα βραβεύεις
ἐν σοὶ δ' εἰσὶ δίκαι θνητῶν, πανυπέρτατε δαῖμον.
ἐλθέ, μάκαιρ', ἁγνή, μύσταις ἐπιτάρροθος αἰεί
δὸς δ' ἀγαθὴν διάνοιαν ἔχειν, παύουσα πανεχθεῖς
γνώμας οὐχ ὁσίας, πανυπέρφρονας, ἀλλοπροσάλλας.

Ω! Νέμεσι σε υμνώ, εσένα την θεά την μεγαλύτερη βασίλισσα πού βλέπεις τα πάντα καί παρατηρείς τον βίον των ανθρώπων, πού ανήκουν εις πολλάς φυλάς αιωνία, σεβαστή, πού μόνον εσύ χαίρεσαι στα δίκαια, καί τιμωρείς τον πολυποίκιλον λόγον, τον πάντοτε ασταθή εσένα φοβούνται όλοι οι άνθρωποι πού έχουν ζυγόν στον τράχηλο (πού έχουν βαρείαν συνείδησιν) διότι εσύ ενδιαφέρεσαι πάντοτε δια την γνώμην (την διάθεσιν) όλων, ούτε σου διαφεύγει την προσοχήν ή ψυχή, πού υπερηφανεύεται κατά τους λόγους με άκοτανόητον ορμήν. Εσύ τα πάντα εποπτεύεις καί τα πάντα ακούεις καί τα πάντα κρίνεις από σε εξαρτώνται αι δίκαι των ανθρώπων, ώ υπέρτατη θεά. Ελα ώ μακαριά, αγνή, βοηθός πάντοτε εις τους μύστας καί δώσε τους να έχουν αγαθήν διάνοιαν, καί να καταπαύσης τας μισητάς γνώμας (σκέψεις), τας αντιθέσεις, τας ανοησίας, τάς υπεροπτικάς καί αλλοπρόσαλλους (ευμεταβόλους).

Η Νέμεσις επέρχεται ακάθεκτη, είναι πολύ κοντά μας. Καθένας από εμάς θα κριθεί κατά τα έργα του. Η αποπληρωμή θα γίνει στο ακέραιο. Δεν θα υπάρξει περίπτωση αδικίας μην ανησυχείτε. Γι` αυτό μετά την Ύβρη πού έχει διαπραχθεί και εξακολουθεί να διαπράττεται, επί τόσους αιώνες η Νέμεσις είναι η πρώτη που έρχεται. Ύβρις Νέμεσις Κάθαρσις. Οι ακολουθούντες έχουν άλλες αποστολές.