Τα απηχήματα των ήχων της βυζαντινής μουσικής.HQ-HD

PCM Επιμέλεια παραγωγής βίντεο και επεξεργασία Ηχου studio A Αλέξιος Νικολουτσόπουλος

Τα απηχήματα των ήχων της βυζαντινής μουσικής.HQ-HD

Τό άπήχημα ή ένήχημα κάθε ήχου εϊναι μιά σύντομη μουσική φράση ή οποία αποδίδει, κατά τό δυνατόν, τά κύρια συστατικά του: βάση, διαστήματα, δεσπόζοντες φθόγγους, μελωδικές έλξεις καί καταλήξεις, δίνοντας έτσι τό χαρακτηριστικό του άκουσμα, τήν "ιδέα" του. Συνήθως τό άπήχημα ψάλλεται άπ' αυτόν πού διευθύνει τόν χορό, γιά νά μπορέσουν καί οί υπόλοιποι πού θά ψάλουν, ν' ακούσουν τήν ίδέα του ήχου

Στην εκκλησιαστική μουσική τα απηχήματα γίνονται με το μουσικό όνομα κάθε ήχου:
Ανανές (ήχος Α΄), Νεανές (ήχος Β΄), Νανά (ήχος Γ΄), Άγια (ήχος Δ΄), Αανές (ήχος πλ. του Γ΄ ή Βαρύς), Νεχέανες ή Λέγετος (ήχος πλ. του Β΄), Ανέανες (ήχος πλ. του Α΄), Νεάγιε (ήχος πλ. του Δ΄)

Τα απηχήματα των ήχων της βυζαντινής μουσικής έψαλλαν Γεώργιος και Κώστας Mπιλάλης -- Αθανάσιος Παπαθανασιου. Σε Υμνούμεν Ψάλλει Ο Πρωτοψάλτης Βασίλης Αγροκώστας

Σημειώσεις-όροι χρήσης:

Επιτρέπεται η ενσωμάτωση των βίντεο σε blogs και ιστοσελίδες με αναφορά στην πηγή.

Απαγορεύεται το κατέβασμα και η χρήση αποσπασμάτων ή ολόκληρων βίντεο για οποιαδήποτε λόγο χωρίς γραπτή άδεια.

Επιτρέπουμε ελεύθερη δημοσίευση σε κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται στο βίντεο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και Τo Video production company δε φέρει ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη.

Καταγραφή Ομάδα βυζαντινής μουσικής
Αλέξιος Νικολουτσόπουλος

[shonnyno]

1/3)
Preamble:

Ο όρος
χρησιμοποιείται στη Βυζαντινή μουσική και υποδηλώνει τη μουσική φράση, συνήθως
τη μονοσύλαβη "νε" που ψάλλεται πριν την έναρξη του μέλους στον
φθόγγο της βάσης του ήχου εκάστοτε μέλου, τον οποίο και προετοιμάζει.

Παλαιότερα, τα απηχήματα ήταν πολυσύλλαβα και ήταν συγκεκριμένα τα:
"ανανές" του Α ήχου, "νεανές" του Β ήχου, "νανά"
του Γ' ήχου, "άγια" του Δ ήχου από Δι και "λέγετος" του Δ
ήχου από Βου, "ανεανες" του Πλ. Α ήχου, νεχεανές" του πλ. Β ήχου
και "νενανώ" για τα επείσακτα του ήχου, "αανές" του βαρέος
και "νεάγιε" του πλ.Δ'. Οι φράσεις αυτές ήταν σε χρήση μέχρι το 1814.
Από την εποχή εκείνη και μετά την παρέμβαση των τριών μεγάλων διδασκάλων
(Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος, Γρηγορίου Πρωτοψάλτου, Χρύσανθου Προύσης) εισήχθησαν
και χρησιμοποιήθηκαν οι μονοσύλλαβες φράσεις ως απηχήματα.

Πάντως και σήμερα δεν είναι λίγοι οι ψάλτες που προτιμούν να χρησιμοποιούν τα
παλαιά πολυσύλλαβα απηχήματα.

2/3)
A scholium to Dionysos Trace's "Ars Grammatica" (unknown age) discovered and published at first quarter of 1800 by german scholars quotes the word Apéhema, that has nothing to do with byzantine music:
PS: I disagree with the translation of Dr. Prauscello (PhD. Pisa, Cambridge, Berlin) when she uses the word "pause".

3/3)
General Inferences:

[grigoriskolonas]

Τα απηχηματα αυτα δεν λέγονται πλέον...δεν μπορεις ν λες νανα λες και φωναζεις καμια Νανά..ή ανανες ..κ νεάγιε..που τ ακούσατε αυτά