ο ρόλος του μπαμπά

Πέντε μύθοι για την πατρότητα
1ος: Μόνο οι μέλλουσες μητέρες είναι σημαντικές.
2ος: Τα νεογέννητα δεν χρειάζονται στ’ αλήθεια τους πατέρες τους
3ος: Οι άνδρες δεν ξέρουν πώς να φροντίζουν τα παιδιά τους.
4ος: Οι άνδρες που επικεντρώνονται στα παιδιά τους, δεν τα καταφέρνουν καλά στη δουλειά τους.
5ος: Μοιραία, οι σημερινοί πατέρες είναι φτιαγμένοι όπως και ο δικός τους πατέρας.

Ο ρόλος του πατέρα στον τοκετό
Στην εγκυμοσύνη
Στον προγραμματισμό
Στην ενημέρωση
Στη διερεύνηση επιλογών
Στην υποστήριξη της μητέρας
Στην προετοιμασία για τον τοκετό
Συμμετοχή σε μαθήματα και συναντήσεις
Επαφή με άλλους μπαμπάδες
Προσωπικές εμπειρίες και ανάγκες
Στην οργάνωση της μαιευτικής φροντίδας
Διαλέγοντας μαιευτήριο
Προετοιμάζοντας τον χώρο
Η μεταφορά στο μαιευτήριο
Υποστήριξη της μητέρας στις ωδίνες
Υπεράσπιση της απέναντι στο προσωπικό
Αντιμετώπιση των πρακτικών ρουτίνας

Στην Αγγλία εξετάστηκαν 221 μέλλοντες μπαμπάδες, από αυτούς το 57% ανέπτυξαν συμπτώματα όπως: ναυτία, πόνο στην οσφύ, πονόδοντο, φούσκωμα στην κοιλιά.
Όλα αυτά εξαφανίστηκαν μετά τη γέννηση του παιδιού τους.
Περίπου 25 χρόνια πριν ο άνδρας που επιθυμούσε να είναι παρών στην γέννηση του παιδιού του, θεωρούνταν φαινόμενο ή μάλλον ιδιόμορφος. Σήμερα στο δυτικό κόσμο ο άνδρας που αρνείται να είναι παρών στη γέννηση του παιδιού του αποτελεί εξαίρεση.
Για να ξεπεράσουν τους φόβους και τις ανασφάλειες τους καλό θα είναι λίγο πριν από τον τοκετό:
• Να έχουν παρακολουθήσει τις ομάδες προετοιμασίας για γονεικότητα
• Να συζητήσουν με την σύντροφο τους αν και η ίδια επιθυμεί
• Να μιλήσουν με την μαία τους
• Να μιλήσουν με άλλους πατεράδες που ήταν παρόντες στη γέννηση των παιδιών τους
• Να παρακολουθήσουν ταινίες σχετικές με τοκετούς

Κατά τον τοκετό ο σύντροφος μπορεί να αναλάβει:
• Να διασφαλίσει την ησυχία της επιτόκου
• Να επικοινωνεί με το προσωπικό του μαιευτηρίου για της ανάγκες της
• Να είναι δίπλα της και να μοιράζεται τον πόνο, τον φόβο και την αγωνία της
• Να της κάνει μασάζ
• Να την βοηθά στις θέσεις και στάσεις που την ανακουφίζουν
• Να αναπνέουν μαζί
• Να την βοηθά στο 2ο στάδιο του τοκετού με ενθαρρυντικά λόγια, και πρακτικές όπως κομπρέσες ή ότι άλλο ζητήσει
• Να υποδεχτούν μαζί το παιδί τους
• Να το καλωσορίσουν με χαμόγελα και λόγια αγάπης
• Να κόψει ο πατέρας τον ομφάλιο λώρο
• Να βοηθήσει την μητέρα στον πρώτο θηλασμό

Από την εμπειρία μας συμπερασματικά οι σύντροφοι που συμμετείχαν ενεργά στη γέννηση του παιδιού τους μας ομολόγησαν ότι:
• Η εμπειρία αυτή ήταν η πιο συγκινητική εμπειρία της ζωής τους και δεν θα την άλλαζαν με καμία άλλη
• Ένοιωσαν δυνατά και θετικά συναισθήματα για την μητέρα του παιδιού τους
• Η επέμβαση τους στο γονεϊκό ρόλο έγινε ομαλά και με μεγάλη ευχαρίστηση και αγάπη
• Η συμμετοχή στο μεγάλωμα του παιδιού τους ήταν σημαντική και συνεχής.