filmov
tv
TsimoS-δεν ΜιΛαμε(prod.Pets)

Показать описание
Στίχοι
"Δεν ξερω πια τι γραφω,για την απουσια σου
Εχει γινει αβασταχτη η αδιαφορια σου
Ξερω δεν σε νοιαζει,υπερβαλλω παλι
και ισως εχεις δικιο,παλι μαυρο χαλι
Οποτε και αν θες,χαλι να με πατησεις
τουλαχιστον,ετσι,θα μαγγιζες την δυση
Αυτο ηθελα εγω,να ερθω πιο κοντα σου
και με διωξες παναθεμα πανω που ειχα αρχισει,να νιωθω οτι δεν επαιζες και δεν θα με αφησεις,μα απεδειξες το αντιθετο για ακομα μια φορα.
Το ξερω εχεις αγορι και ολα τα λοιπα,και ελπιζω να προσεχεις ναι και να περνας καλα.
Για μενα δεν μιλαω,θα κανω υπομονη,και ισως καποτε γευτω,το ιδανικο φιλι.
Απλα αμα το δωσεις,να το εννοεις,μην μου φερθεις σκατα,ελπιζω να το δεις,οτι σε ερωτευτηκα και ας μην μου επιτραπει να σου το αναφερω λογω της ολης φασης.
Ισως το εχεις ηδη,ψιλοκαταλαβει
γι αυτο και αγχωνοσουνα με καθε κοιταγμα μου,και ισως και να φρικαρες με καθε μια ματια μου,
απλα ησουν το μονο που θελα να κοιτω,η μονη σπιθαμη φωτος στον κοσμο μου αυτον.
Θυμαμαι να σε πιανω,να χαζευεις παλι,στο μυαλο η μορφη σου,ζωγραφισμενη παλι,
και δεν ξεθωριαζει και δεν λεει να φυγει,οχι πως το θελω, οσο και αν με πνιγει.
Και μην τους ακουσεις,σε εκληπαρω.
Μην γινεις σαν τις αλλες,που ξες πως τις μισω,θυμασαι τι μου ελεγες,παντα ξεχωριστη,μυστηρια-περιεργη-τρελα ρομαντικη.
Οποτε μην αλλαξεις,ποτε και για κανεναν
και αμα στο ζητησουν,βαλε ενα τερμα.
Ξεχνω εγω νομιζεις,τις νυχτες που μιλαγαμε ή μηπως τις βρισιες, που ολο ανταλλαζαμε.
Αδιαφορω ολο ελεγα μπας και το πιστεψω, και μηπως ετσι πια σταματησω να νοιαζομαι,
καθολου δεν λειτουργησε, ουτε αυτο ουτε τιποτα,τωρα μοιαζεις ονειρο που χανω με ταχυτητα.
Και ειναι πιο αστειο,το ποσο με πειραζει,το οτι σε ξαναεχασα σαν θανατος μου μοιαζει.
Τελος στις συζητησεις μας,θελω να σταθω,
με μαγευες-με εσερνες και εχανα το μυαλο.
Ηταν που τοσο ηθελα να ακουω την φωνη σου, σημαντικη για μενα απλα η υπαρξη σου.(x2)
Στο καλο να πας και παντα να προσεχεις ναι
και αν ποτε με χρειαστεις και θες να με γυρεψεις,
απλα την σκαλα ανεβα, προσεκτικα μην πεσεις...
Εκει θα ειμαι γω,στην ιδια την ταρατσα,
να περιμενω ξαγρυπνος, τα δυο αυτα τα ματια,
που με ειχανε κοιταξει,πριν απο τρια χρονια,
μου χαραξαν την μνημη, τα σκεφτομαι ακομα.
Μαυρο το φουστανι, κοκκινα τα χειλη,
η πιο πικρη λεξη που πες ηταν η λεξη φιλοι.
Τωρα εαν τυχον,ακουσεις το τραγουδι,
μην με ξεχασεις παλι,ελπιζω παλι οχι.
Νοιαστηκα και σκονταψα για σενα απτην αρχη
τωρα που εχεις φυγει καμια διαφυγη.
Γι αυτο σε χαιρεταω,σου λεω πια αντιο, και αν ετσι εισαι καλυτερα πολυ θα το χαρω.
Να χαμογελας,να μην στεναχωριεσαι,να λαμπει λιγο ο κοσμος,ποτε να μην χαλιεσαι.
Και αμα αληθινα με χρειαστεις για κατι,εδω θα ειμαι εγω,στο πρωτο σου το δακρυ."
Πετς θενξ για την βοηθεια αγορινα...
"Δεν ξερω πια τι γραφω,για την απουσια σου
Εχει γινει αβασταχτη η αδιαφορια σου
Ξερω δεν σε νοιαζει,υπερβαλλω παλι
και ισως εχεις δικιο,παλι μαυρο χαλι
Οποτε και αν θες,χαλι να με πατησεις
τουλαχιστον,ετσι,θα μαγγιζες την δυση
Αυτο ηθελα εγω,να ερθω πιο κοντα σου
και με διωξες παναθεμα πανω που ειχα αρχισει,να νιωθω οτι δεν επαιζες και δεν θα με αφησεις,μα απεδειξες το αντιθετο για ακομα μια φορα.
Το ξερω εχεις αγορι και ολα τα λοιπα,και ελπιζω να προσεχεις ναι και να περνας καλα.
Για μενα δεν μιλαω,θα κανω υπομονη,και ισως καποτε γευτω,το ιδανικο φιλι.
Απλα αμα το δωσεις,να το εννοεις,μην μου φερθεις σκατα,ελπιζω να το δεις,οτι σε ερωτευτηκα και ας μην μου επιτραπει να σου το αναφερω λογω της ολης φασης.
Ισως το εχεις ηδη,ψιλοκαταλαβει
γι αυτο και αγχωνοσουνα με καθε κοιταγμα μου,και ισως και να φρικαρες με καθε μια ματια μου,
απλα ησουν το μονο που θελα να κοιτω,η μονη σπιθαμη φωτος στον κοσμο μου αυτον.
Θυμαμαι να σε πιανω,να χαζευεις παλι,στο μυαλο η μορφη σου,ζωγραφισμενη παλι,
και δεν ξεθωριαζει και δεν λεει να φυγει,οχι πως το θελω, οσο και αν με πνιγει.
Και μην τους ακουσεις,σε εκληπαρω.
Μην γινεις σαν τις αλλες,που ξες πως τις μισω,θυμασαι τι μου ελεγες,παντα ξεχωριστη,μυστηρια-περιεργη-τρελα ρομαντικη.
Οποτε μην αλλαξεις,ποτε και για κανεναν
και αμα στο ζητησουν,βαλε ενα τερμα.
Ξεχνω εγω νομιζεις,τις νυχτες που μιλαγαμε ή μηπως τις βρισιες, που ολο ανταλλαζαμε.
Αδιαφορω ολο ελεγα μπας και το πιστεψω, και μηπως ετσι πια σταματησω να νοιαζομαι,
καθολου δεν λειτουργησε, ουτε αυτο ουτε τιποτα,τωρα μοιαζεις ονειρο που χανω με ταχυτητα.
Και ειναι πιο αστειο,το ποσο με πειραζει,το οτι σε ξαναεχασα σαν θανατος μου μοιαζει.
Τελος στις συζητησεις μας,θελω να σταθω,
με μαγευες-με εσερνες και εχανα το μυαλο.
Ηταν που τοσο ηθελα να ακουω την φωνη σου, σημαντικη για μενα απλα η υπαρξη σου.(x2)
Στο καλο να πας και παντα να προσεχεις ναι
και αν ποτε με χρειαστεις και θες να με γυρεψεις,
απλα την σκαλα ανεβα, προσεκτικα μην πεσεις...
Εκει θα ειμαι γω,στην ιδια την ταρατσα,
να περιμενω ξαγρυπνος, τα δυο αυτα τα ματια,
που με ειχανε κοιταξει,πριν απο τρια χρονια,
μου χαραξαν την μνημη, τα σκεφτομαι ακομα.
Μαυρο το φουστανι, κοκκινα τα χειλη,
η πιο πικρη λεξη που πες ηταν η λεξη φιλοι.
Τωρα εαν τυχον,ακουσεις το τραγουδι,
μην με ξεχασεις παλι,ελπιζω παλι οχι.
Νοιαστηκα και σκονταψα για σενα απτην αρχη
τωρα που εχεις φυγει καμια διαφυγη.
Γι αυτο σε χαιρεταω,σου λεω πια αντιο, και αν ετσι εισαι καλυτερα πολυ θα το χαρω.
Να χαμογελας,να μην στεναχωριεσαι,να λαμπει λιγο ο κοσμος,ποτε να μην χαλιεσαι.
Και αμα αληθινα με χρειαστεις για κατι,εδω θα ειμαι εγω,στο πρωτο σου το δακρυ."
Πετς θενξ για την βοηθεια αγορινα...
Комментарии