Шымкенттік тігінші апаның әңгімесі

Показать описание

Оқырмандарымнан осындай хат-хабарлар келіп жатады. Шүкір, елдің еңбек етуге деген құлшынысы жақсы. Тек соған мүмкіндік жасай алмай отырмыз. Себебі қазақтың басында шаруаға деген тәуелсіздік жоқ. Әйтеуір біреуге бағынышты. Мұндай жағдайда елдің дамуына әлі қарайған уақыт кетеді...

Біздің кей замандастарымыз Әлихан, Алаш дегенде алдына жан салмайды. Бірақ сол Әлихан атамыздың мынадай да сөзі бар: “Алаш жерінің астындағы, үстіндегі, көгіндегі барлық байлық қазақтың өзіне қызмет етуі керек. Қазақтың әрбір тасы қазақтың кеудесіне түйме болып тағылуы тиіс”. Содан бері қанша заман өтті. Бірдеңе өзгерді ме?..

Жердің астындағы, үстіндегі, көгіндегі қазынаның қызығын қарапайым ел көріп отыр ма? Уақыт ешкімді аяп жатқан жоқ. Біздің де ғұмырымыз таусылып барады. Ертең келер ұрпақ та біз секілді әркімге бағынышты болып өте ме? Осы сұрақ мені көп ойлантады...

Құрметпен, Алмасбек.