Δερβίσης και Ρίτα - Ρίτα Αμπατζή, Δημήτρης Ατραΐδης 1934

Δερβίσης και Ρίτα - Ρίτα Αμπατζή, Δημήτρης Ατραΐδης
Δίσκος: HisMaster'sVoice AO 2189 .
Σύνθεση: Ιάκωβος Μοντανάρης
Αθήνα, 20.11.1934

_____________________________________
– Για την απονιά σου, Ρίτα, ντερβισάκι θα γινώ
το νεφέσι θα φουμάρω, τον καημό μου να ξεχνώ

– Βρε μπερμπάντη και τσαχπίνη ζούλα μου την κοπανάς
σαν τρακάρεις καμιά άλλη, ίδια τής την αμολάς

– Όρκο στο λουλά σού κάνω, άλλην-ε δεν αγαπώ
Ρίτα μου, δεν σου το είπα, θέλεις να σ’ το ξαναειπώ

– Βρε ντερβίση, με τουμπάρεις και δική σου θα γινώ
με τους όρκους που μου κάνεις αρχινώ να σε πονώ

-Γεια σου Ατραΐδη μου, ντερβίση!

– Κούκλα μου θα σε φωνάζω ταίρι μου σαν θα γινείς
θα πονώ, θ’ αναστενάζω, Ρίτα μου, όταν πονείς

– Με κατάφερες, ντερβίση, να με κάνεις ταίρι σου
το λουλά να σου φουντώνω, να περνάς το ντέρτι σου

-Να χαρώ το στοματάκι σου, Ριτάκι μου!

____________________________________________
Ένα από τα λίγα διαλογικά τραγούδια
της δισκογραφίας των 78 στροφών
που ερμηνεύονται από 2 τραγουδιστές
διαφορετικού φύλου.

Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010

[panagiothspapamichail]

Τάσο καλημέρα και καλή εβδομάδα . Καλημέρα σε όλη τη Ρεμπετοπαρέα. Εξαιρετική επιλογή !!! και μια "ετυομολογία" που βρήκα για το "νεφέσι" ... Στο λήμμα αυτό έχουμε 3 σημασίες:

1.Κυριολεκτικά, η αναπνοή, το χνώτο.
2.Επίσης, η εισπνοή, η ρουφηξιά.
3. Κατ’ επέκταση, η ευχαρίστηση που δημιουργεί η ρουφηξιά τσιγάρου με χασίς.

Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να προστεθεί και μία τέταρτη (και κατά την ουσία πρώτη) σημασία:

(συνεκδ.): χασίς/ναργιλές

Η μεν σημασία «χασίς» τεκμηριώνεται από τον παρακάτω στίχο:

« Για την απονιά σου, Ρίτα, ντερβισάκι θα γινώ
το νεφέσι θα φουμάρω, τον καημό μου να ξεχνώ»
(«Δερβίσης και Ρίτα» του Μοντανάρη, 1934)

Η δε σημασία «ναργιλές» τεκμηριώνεται από το πρώιμο αυτό παράθεμα:

«Ρε Μιστόκλη, δε μας φτιάνεις ένα νεφέσι; Είπε στραφείς προς τον καφεπώλην. Άιντε, να ξεχάσουμε κομμάτι τα ντέρτια. […] Μετά πέντε λεπτά, ο Θεμιστοκλής εκόμισε ναργιλέν χωρίς μαρκούτσιˑ και έκαστος των εταίρων ερρόφησε κατ’ επανάληψιν δύο ή τρεις μεγάλας εισπνοάς καπνού εκ του χαλκίνου σωληναρίου. Με’ ολίγον δε το δωμάτιον επληρώθη αχλύος και βαρείας οσμής χασίς.»

(Ι. Κονδυλάκη, «Οι άθλιοι των Αθηνών», 1895, σελ. 621-622)

ΥΓ. Έχω επίσης επιφυλάξεις για την τρίτη σημασία: “νεφέσι”= η ευχαρίστηση που δημιουργείται

[someoneunknown]

Έχετε ξεχάσει την προσφώνηση «Γεια σου Ατραίδη μου Ντερβίση» Μετά το τέλος της 2ης στροφής της Ρίτας