Η αυτοθυσία έφερε τον Παναθηναϊκό ως εδώ κι αυτή θα είναι οδηγός στη μάχη για τον τίτλο

#Ηαυτοθυσία #έφερεΠαναθηναϊκό #ωςεδώ
Τι είναι όμως πραγματικά η «αυτοθυσία» στον φετινό Παναθηναϊκό; γράφει ο Κώστας Γουλής. Απλώς, πολλές φορές, μέρος αυτών λέει - είτε λόγω πίεσης χρόνου αμέσως μετά από ένα παιχνίδι, είτε λόγω άλλων καταστάσεων που τραβούν τα φώτα πάνω τους - παίρνει λίγο "Dooku" και δεν παίρνει το αξία και προσοχή τους αξίζει. Αμέσως μετά το ντέρμπι της περασμένης Κυριακής με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και την κυρίαρχη εμφάνιση Παναθηναϊκού επί «αιώνιου» αντιπάλου του, ο Σέρβος τεχνικός στάθηκε στις -πάντα αναλυτικές- θέσεις σε μια από τις σημαντικότερες «κατακτήσεις» αυτού ομίλου. , που ξεκίνησαν μαζί πριν από 22 μήνες και πλέον έχει φτάσει στη διεκδίκηση του τίτλου μετά από πολλά χρόνια. Σε ένα στοιχείο που, σε μεγάλο βαθμό, είναι ένα από τα μυστικά αυτής της εταιρείας και της υπερβατικής πορείας του «τριφύλλου», που παραμένει πρώτη παρότι ξεκίνησε τον αγώνα τον περασμένο Αύγουστο με το 4ο μπάτζετ του πρωταθλήματος. Και με πολύ λιγότερες τριβές τα τελευταία χρόνια για το κομμάτι του πρωταθλήματος, σε σχέση πάντα με τον ανταγωνισμό του. "Είμαστε μια ομάδα στο γήπεδο. Τι είναι όμως πραγματικά η «αυτοθυσία» στον φετινό Παναθηναϊκό Αυτοθυσία είναι η γραμμή Ζβόνιμιρ Σάρλια στο 12ο λεπτό του Clasico τον Ολυμπιακό στον γιατρό της ομάδας «μη βγάζεις, ακούς, μη βγάλεις, θέλω παίξω, σε αυτό ματς πρέπει να παίξει» ενώ το αριστερό πόδι ήταν «σωληνωτό» στο μετατάρσιο, από πρέσα που είχε δεχθεί και δεν μπόρεσε ξαναφορέσει παπούτσι του. Με φόβους στην αρχή ακόμα και για κράξιμο. Και ο Κροάτης έφυγε, όχι από τον πόνο, αλλά γιατί θα έχανε τη συνέχεια του Ντέρμπι. Η αυτοθυσία είναι αυτό που κάνει ο Yuri Lodygin από την αρχή της σεζόν. Η εκπληκτική του συμπεριφορά και το ομαδικό πνεύμα που βγάζει στις προπονήσεις και τους αγώνες, παρόλο που το καλοκαίρι πήγε στον Παναθηναϊκό με στόχο να γίνει βασικός. Όχι μόνο δεν έχει παραπονεθεί ούτε μια μέρα ότι είναι ο δεύτερος των τερματοφυλάκων, αλλά δουλεύει σαν «σκυλί» στις προπονήσεις για να είναι έτοιμος όποτε και όπου χρειαστεί. Όπως ήταν-και με το παραπάνω- έτοιμος στο «Βικελίδης», όπως θα είναι και την επόμενη φορά. Είναι ο πρώτος που πήγε να στηρίξει τον Μπρινιόλι και να τον συγχαρεί μετά τα παιχνίδια, είναι ο πρώτος που έβαλε την ομάδα πάνω από όλα. Πόσο εύκολο είναι αυτό για έναν τερματοφύλακα του επιπέδου και των επιδόσεων του, καμιά 30αριά ματς Champions League και τίτλους με τη Ζενίτ, συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 τη Ρωσία κ.ο.κ. Αυτοθυσία είναι Μπερνάρ, ο Φακούντο, Φώτης... Είναι αυτοθυσία για τον Μπερνάρ μπαίνει ντέρμπι με τον Ολυμπιακό να παίζει στο αριστερό άκρο της επίθεσης και δείχνει απόλυτη αφοσίωση τακτικό πλάνο. Να μην «προδώσει» ούτε... δεύτερος στα εξώφυλλα τον παίκτη πίσω του , να εφαρμόσει... το πλάνο που έχει καταστρώσει ο προπονητής του, δημιουργώντας πλεόνασμα στα ημίχρονα με τις εσωτερικές του κινήσεις, να κυνηγήσει. η τελευταία μπάλα σαν να είναι 18 χρονών και όχι με την «ταμπέλα» του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη της ομάδας. Η αυτοθυσία είναι μείνει ο Φακούντο Σάντσες εκτός αγώνων για έναν γύρο και να μπει στα δύο τελευταία ματς, κάνοντας τα καλύτερα παιχνίδια του απέναντι στον Παναθηναϊκό, σαν ήταν οι «τελικοί» του η ζωή του. Αυτοθυσία είναι όσοι είναι στον πάγκο και δεν παίζουν, να ζήσουν σαν ψυχή το ματς με το «μέσα» και να «ντοπάρουν» πρώτοι ψυχολογικά την υπόλοιπη ομάδα. Αυτοθυσία είναι είσαι ο Φώτης Ιωαννίδης και παρόλο που έχεις χάσει -σε αυτή τη φάση-τη θέση σου στην ενδεκάδα, σπριντάρεις το "100" και φύγεις στη γωνία βουτήξεις για πανηγυρίσεις Αντράζ Σποράρ, σαν είχες σκοράρει. «Το καραβάνι συνεχίζεται...» Αυτοθυσία είναι λειτουργεί μια ομάδα ως «σώμα» στα αποδυτήρια στο χαμένο πέναλτι του Σποράρ με Βόλο, να πέσουν όλοι πάνω στον Σλοβένο του δείξουν πόσο τον σέβονται εμπιστεύονται στην πιο δύσκολη στιγμή του. . Και το «ανταποδίδει» με δύο κρίσιμα πολύτιμα γκολ στα επόμενα καθοριστικά ματς. Κάθε ομάδα έχει τον δικό της, τον δικό τρόπο, τις δικές της σταθερές, τις δικές εσωτερικές λειτουργίες. Όμως αυτό που πέτυχε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και το επιτελείο στη διοίκηση του «Ανθρώπινου Δυναμικού» Παναθηναϊκού έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο τα προηγούμενα χρόνια στον σύλλογο. Υπάρχει μια εσωτερική γραμμή αυτή τη σεζόν στο Κορωπί που λέει «το καραβάνι συνεχίζεται». Και είναι αλήθεια... Για όλους όσοι αποτελούν μέρος του Παναθηναϊκού ακολουθούν πιστά το «καραβάνι» έτοιμοι να θυσιαστούν για αυτόν. Και αυτή η αυτοθυσία έχει φέρει τον Παναθηναϊκό πρώτο στα 28 από τα 30 παιχνίδια της σεζόν. Και θα τον οδηγήσει στο τέλος του δρόμου...