Αν μιλούσαν τα σύννεφα - Μάρθα Φριτζήλα

ΡεΖιτάΛ Σέλφι
Baumstrasse, 16/5/2015

Ακορντεόν: Παναγιώτης Τσεβάς

Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Μητσάκης

Ήτανε φθινόπωρο και τα φύλλα πέφτανε
και ένα αγέρι φύσαγε κάπως δυνατό,
ήτανε Φθινόπωρο και τα μαύρα σύννεφα
χάιδευαν παράξενα το Λυκαβηττό.

Ήρθε και το σούρουπο και τα φώτα ανάψανε
κι άδικα τα μάτια μου τον χαμό σου κλάψανε
και το πάρκο έρημο κι η καρδιά μου άδεια
ζω με την ανάμνηση πονεμένα βράδια.

Αν μιλούσαν τα σύννεφα
αν μιλούσαν κι οι δρόμοι
θα σου λέγαν αγάπη μου
πως σ’ αγαπώ ακόμη.

Δε με παρηγόρησε ο καιρός που πέρασε
ούτε και το χείλι μου από τότε γέλασε,
σκέπασε ο πόνος μου κάθε ομορφιά
ζω μες στο Φθινόπωρο και στη συννεφιά.

Αν μιλούσαν τα σύννεφα
αν μιλούσαν κι οι δρόμοι
θα σου λέγαν αγάπη μου
πως σ’ αγαπώ ακόμη.

[mixahlguts]

καλή ερμηνεία πολύ, αλλά υστερεί κατά πολύ τής πρώτης με την πολυ πανου ίσως γιατί δεν έβαλαν μπουζούκι, έμενα μου θύμιζε μουσικά γουναρη πιο πολύ κάτι σαν ένα βράδυ που βρεχε πάντως στην τελική καλό ήταν.