Σήκω καημένε Κωνσταντή

Σήκω καημένε Κωνσταντή (Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας)

[MARKOGR]

Σήκω καημέ- σήκω, καημένε Κωνσταντή.
Σήκω καημένε Κωνσταντή, στην εκκλησιά να πάμε,
στην εκκλησιά να πάμε.

Σήκω και ψέλνουν εκκλησιές, ψέλνουν τα μαναστήρια.
Ψέλνει και η Αγιά Σοφιά με τις χρυσές καμπάνες.
Σιμά να βγούνε τα Ιερά, σιμά να βγούνε τ’ Άγια,
φωνή τους ήρθ’ απ’ ουρανού, που μες’ απ’ τα ουράνια:
--«Πάψετε το χερουβικό και την Τιμιωτέρα,
παπάδες πάρτε τα ιερά, ψαλτάδες τα χαρτιά σας,
τι’ σήμερα πατήσανε την πόλη μας οι Τούρκοι».
Η Παναγιά η Δέσποινα τάηκουσε και δακρύζει.
--«Σώπα, κυρά μου Δέσποινα και μην πολυδακρύζης
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά σου θάναι».