Toprak kokulu kadın çok güzel bir eser

Toprak kokulu kadın.
Cesaretin var mı ? Yeni tohumlar ekmeye bağrînda.
Cok uzağında bir õnceki baharın.
Ve sevgi sahillerinin tam kenarında.
Solup giden epeski hatıraların.
Eski acıların izini silmek için.
Delice seviyorum diyenlere inat.
Akıllıca sevmek.
Bir çınarı misafir edebilecek misin toprağına.
Õmrū kısa olsada aşkı ebedi.
Eli hicbir ele değmemiş.
Gözū hicbir gõzū gõrmemiş.
Yūzū geçen yilların hakkını vermiş.
Onu mevsimsiz yağmurlarda ıslatanlara karşı.
Tek bir damla yağmur degmeyecek kadar sıkı sarar mısın kollarınla. Ve sevdası .
Bulut gibi kuş gibi gezdirse sana gõğū arşı.
Bir Deniz gibi onlarca limanından birini verebilir misin ona.
Bir gemi gibi yanaşsa rihtimlarina.
Ve asırlardır aynen devam edip giden sahte deryalarin sahte vuslatinda Ve Vuslat diye iki günlūk bin gõnūllūk sevenlere inat.
Son bir Vuslat ve bir õmūrlūk kervaninda.
Bu küçük zerreyi yapar mısın dev bir kainat.
Kîrmadan.
Ūzmeden.
Yormadan.
Deli tutkularla ezmeden.
Son bir şans verecek misin...?
Hayatı hayat yapmak için seninle.
Vuslatı vuslat yapmsk için sevginle.
Seni seviyorum demek yerine.
Helalim ol diyecek cesaretin var mı.?
Ve ilk olarak Rabbinin adını alarak diline.
Ilk Duandan sonra adım diline sığar mı..?
Toprak kokan kadın..!
Ne yūzūn kiymetlidur bende ne de adın.
Toprak dedim ya sana õlūrsem de beni misafir eder mi bağrın.
Yoksa yoksa orada çūrūyūp gider mi kiymetsiz varlığım.
Neden toprak gūzel kokar bilir misin?
Çūnkū ilk sebebidir yaşamın.
Var mısın aynı mezara toprak olmaya.
Ve ayni mezarda bir õmūr kalmaya