Πάραλος - Τούτο το καλοκαιράκι

Η Πάραλος ήταν στην αρχαιότητα μία από τις έξι "ιερές τριήρεις" της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Οι άλλες πέντε ήταν η Σαλαμινία, η Αμμωνιάς, η Αντιγονίς, η Δημητριάς και η Πτολεμαΐς.
Η Πάραλος συμμετείχε ειδικά στις θεωρίες (οι θεωροί ήταν πρεσβευτές και αγγελιαφόροι με ιερό ρόλο), καθώς και σε άλλες ιερές ή δημόσιες αποστολές, με επείγουσα φύση. Το συνηθέστερο αγκυροβόλιο της Παράλου ήταν ο δυτικός όρμος στην άκρη του Σουνίου, ο αποκαλούμενος «Παράλου Γη». Αργότερα ναυπηγήθηκε και άλλη αδελφή τριήρης συναγωγός, δηλαδή με ίδιο σκοπό, που έλαβε το όνομα "Σαλαμινία", επειδή το μόνιμο αγκυροβόλιό της ήταν στη Σαλαμίνα. Τα δύο αυτά ιερά πλοία αποκαλούνταν από τους Αθηναίους και "Θεωρίδες" (Θεωρίς) ή "Δηλιάδες" (Δηλιάς), επειδή έφερναν τις Θεωρίες στη Δήλο.
Οι επιβαίνοντες στην Πάραλο ονομάζονταν "πάραλοι" ή "παραλίτες" και έπρεπε να ήταν πολίτες της Αθήνας, και μάλιστα, κατά τον Θουκυδίδη, ακραιφνών δημοκρατικών αισθημάτων.
Στην εποχή μας Πάραλος ονομάζεται το μουσικό σχήμα που σχημάτισε ο Νίκος Γράψας (τραγούδι, τρίχορδοι ταμπουράδες, πολίτικο & κρητικό λαούτο, "γκόρα"-δηλαδή άρπα Μαδαγασκάρης-) με τον Ματθαίο Ζευγόλη (νησιώτικο λαούτο, τραγούδι) και τον Γιάννη Νικολετόπουλο (κρουστά με δέρμα: νταούλι, ντέφια, μπεντίρ, κόνγκας, τάμπλας & ιδιόφωνα: κουδούνια, μεταλλικά και ξύλινα κρόταλα, καλίμπα, καλάμι της βροχής). Το συγκρότημα κυκλοφόρησε μόνο δύο δίσκους και μάλιστα την ίδια χρονιά, το 1993: "Γυναίκες της πίκρας" και "Στα βουνά της Αρκαδίας". Ο δεύτερος δίσκος είναι ζωντανή ηχογράφηση και περιέχει παραδοσιακά τραγούδια της Αρκαδίας σε διασκευή του Νίκου Γράψα. Από αυτόν τον δίσκο προέρχεται και το τραγούδι "Τούτο το καλοκαιράκι".