filmov
tv
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές - Γ. Μπιθικώτσης

Показать описание
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές - Γ. Μπιθικώτσης, Ποίηση: Γ. Σεφέρης, Σύνθεση: Μ. Θεοδωράκης.
Εκκινούμενος από το φυσικό τοπίο ο ποιητής, ανοίγεται στο υπαρξιακό βάθος, στα μεταφυσικά πέρατα των νοημάτων και των συναισθημάτων, οραματίζεται τη μυστική συνεύρεση.
Ο συνθέτης με τη δημιουργία του (και τον ακολουθεί σ’ αυτό και ο ερμηνευτής) μας παραπέμπει σε κοινωνικούς αγώνες, σε καταστάσεις όπου ο άνθρωπος εξεγείρεται, ζητάει την πρακτική πλευρά της συνεύρεσης, το να βρούμε τρόπο να ζούμε οι άνθρωποι «μαζί».
Ανέλπιστος, ίσως, συνδυασμός, μα ιδιαίτερα εύστοχος, όπως τον αντιλαμβανόμαστε και εμείς. Οι κοινωνικοί αγώνες δεν γίνεται να είναι στιβαροί σε βάθος ορίζοντα και κραταιοί, αν δεν συνδιαλέγονται με τον υπαρξιακό αγώνα της αναζήτησης προσωπικών νοημάτων και βιωμάτων. Αγώνας που εμπεριέχει την υπέρβαση των δεδομένων και δοσμένων, το άλμα στο άγνωστο, σ’ αυτή τη «θαλασσινή σπηλιά» κάθε φορά να ψηλαφίζουμε το μέχρι τότε υπεραισθητό και να του δίνουμε μορφή, την ανάσυρση από τον βυθό. Εμπεριέχει τη σύνδεση με τη φύση, με ολάκερη την πλάση, μαζί με το ίδιο μας το σώμα, τον ιδιαίτερο ναό του καθενός, τη συνάντηση με τα παράξενα-μεταφυσικά όντα του λεπτοφυή κόσμου των συναισθημάτων. Εκεί όπου η θρησκευτικότητα παύει να αφορά μια έξωθεν πραγματικότητα και ταυτίζεται με την εσωτερικότητα, χτίζοντας τη φυσική γέφυρα για το πέρασμα από το Εγώ στον Άλλον, από τον εγωκεντρισμό στο Εμείς.
Εδώ στο βίντεο, αντιλαμβανόμαστε τις «θαλασσινές σπηλιές» εκτός από μυστηριακούς τόπους της ύπαρξης, επίσης και ως ιστορικά περάσματα. Αναζητούμε τη συνάντηση του υπαρξιακού με το κοινωνικό στον φυσικό χώρο του Αιγαίου, περνώντας από το παρελθόν στο παρόν και υπονοώντας ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε στην κοινωνική ωριμότητα που επιτρέπει το Εμείς, χωρίς η αναγκαία υπαρξιακή αναζήτηση να μπολιαστεί με τη γνώση των ιστορικών μας καταβολών και της ιστορικής μας διαδρομής ως λαός. Καθώς οι άνθρωποι δεν υπάρχουμε αποκομμένοι, το να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως λαός όχι μόνο δεν είναι εχθρικό προς την ανάδειξη του ιδιαίτερου προσώπου μας, αντίθετα, είναι ζωτικό μέρος της πραγματικότητάς μας, επομένως και της αυτογνωσίας μας.
#Μπιθικώτσης #Μίκης_Θεοδωράκης #Μέσα_στις_θαλασσινές_σπηλιές
Εκκινούμενος από το φυσικό τοπίο ο ποιητής, ανοίγεται στο υπαρξιακό βάθος, στα μεταφυσικά πέρατα των νοημάτων και των συναισθημάτων, οραματίζεται τη μυστική συνεύρεση.
Ο συνθέτης με τη δημιουργία του (και τον ακολουθεί σ’ αυτό και ο ερμηνευτής) μας παραπέμπει σε κοινωνικούς αγώνες, σε καταστάσεις όπου ο άνθρωπος εξεγείρεται, ζητάει την πρακτική πλευρά της συνεύρεσης, το να βρούμε τρόπο να ζούμε οι άνθρωποι «μαζί».
Ανέλπιστος, ίσως, συνδυασμός, μα ιδιαίτερα εύστοχος, όπως τον αντιλαμβανόμαστε και εμείς. Οι κοινωνικοί αγώνες δεν γίνεται να είναι στιβαροί σε βάθος ορίζοντα και κραταιοί, αν δεν συνδιαλέγονται με τον υπαρξιακό αγώνα της αναζήτησης προσωπικών νοημάτων και βιωμάτων. Αγώνας που εμπεριέχει την υπέρβαση των δεδομένων και δοσμένων, το άλμα στο άγνωστο, σ’ αυτή τη «θαλασσινή σπηλιά» κάθε φορά να ψηλαφίζουμε το μέχρι τότε υπεραισθητό και να του δίνουμε μορφή, την ανάσυρση από τον βυθό. Εμπεριέχει τη σύνδεση με τη φύση, με ολάκερη την πλάση, μαζί με το ίδιο μας το σώμα, τον ιδιαίτερο ναό του καθενός, τη συνάντηση με τα παράξενα-μεταφυσικά όντα του λεπτοφυή κόσμου των συναισθημάτων. Εκεί όπου η θρησκευτικότητα παύει να αφορά μια έξωθεν πραγματικότητα και ταυτίζεται με την εσωτερικότητα, χτίζοντας τη φυσική γέφυρα για το πέρασμα από το Εγώ στον Άλλον, από τον εγωκεντρισμό στο Εμείς.
Εδώ στο βίντεο, αντιλαμβανόμαστε τις «θαλασσινές σπηλιές» εκτός από μυστηριακούς τόπους της ύπαρξης, επίσης και ως ιστορικά περάσματα. Αναζητούμε τη συνάντηση του υπαρξιακού με το κοινωνικό στον φυσικό χώρο του Αιγαίου, περνώντας από το παρελθόν στο παρόν και υπονοώντας ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε στην κοινωνική ωριμότητα που επιτρέπει το Εμείς, χωρίς η αναγκαία υπαρξιακή αναζήτηση να μπολιαστεί με τη γνώση των ιστορικών μας καταβολών και της ιστορικής μας διαδρομής ως λαός. Καθώς οι άνθρωποι δεν υπάρχουμε αποκομμένοι, το να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως λαός όχι μόνο δεν είναι εχθρικό προς την ανάδειξη του ιδιαίτερου προσώπου μας, αντίθετα, είναι ζωτικό μέρος της πραγματικότητάς μας, επομένως και της αυτογνωσίας μας.
#Μπιθικώτσης #Μίκης_Θεοδωράκης #Μέσα_στις_θαλασσινές_σπηλιές