filmov
tv
Κώστας Πρατσινάκης ~ Ο Άμλετ της σελήνης

Показать описание
Δευτέρα 07 Νοεμβρίου 2016
Ζωντανή Μαύρη Τρύπα Λαδάδικα
Ο Κώστας Πρατσινάκης στη Ζωντανή Μαύρη Τρύπα στην πρεμιέρα των μουσικών παραστάσεων ΄΄Δευτέρες με χρώμα'' , μοιράζεται με τον κόσμο τραγούδια ιδιαίτερα και διαχρονικά γεμίζοντας χρώματα και μελωδίες τις Δευτέρες του κοινού της πόλης..
Μαζί του οι μουσικοί:
Κιθάρες : Κώστας Ματσίγκος
Ακορντεόν : Κώστας Τσούγκρας
Ο Άμλετ της σελήνης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα
Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια
Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή
Πενθούσες με τους ποιητές γυμνός και μεθυσμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος
Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς
Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια
Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές
Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια
Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές
Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης
Έσβησες μ’ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής
Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις
Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής
Ζωντανή Μαύρη Τρύπα Λαδάδικα
Ο Κώστας Πρατσινάκης στη Ζωντανή Μαύρη Τρύπα στην πρεμιέρα των μουσικών παραστάσεων ΄΄Δευτέρες με χρώμα'' , μοιράζεται με τον κόσμο τραγούδια ιδιαίτερα και διαχρονικά γεμίζοντας χρώματα και μελωδίες τις Δευτέρες του κοινού της πόλης..
Μαζί του οι μουσικοί:
Κιθάρες : Κώστας Ματσίγκος
Ακορντεόν : Κώστας Τσούγκρας
Ο Άμλετ της σελήνης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα
Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια
Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή
Πενθούσες με τους ποιητές γυμνός και μεθυσμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος
Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς
Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια
Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές
Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια
Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές
Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης
Έσβησες μ’ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής
Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις
Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής