ΠΑΤΡΑ ΜΑΡΚΙΖΑ μέρος 1ο Κώστας Τσιατάς

Από ηχογράφηση που έγινε στο περίφημο ρεμπετάδικο "Μαρκίζα" στην Πάτρα, τις χρονιές 1995,1996 Ακούγονται τα τραγούδια:
1) στου Θωμά
2) μια βραδιά στην Αμφιάλη
3) μια Κυριακή στη Φυλακή
4) ούζο
5) σού χει λάχει
6) σαν της Σμύρνης το γιανκίνι
7) ο μεμέτης
8) ηλιοβασίλεμα σωστό
9) είν ευτυχής ο άνθρωπος
10) μοίρα με καταδίκασες
11) καρδιά παραπονιάρα
12) σε διώξαν απ την Κοκκινιά
Τραγουδά ο αείμνηστος Κώστας Τσιατάς. Σεκόντα η Τασία και ο Νίκος ο Μπαλής.

[enaoum]

πολυ καλα τραγουδια αψογη ρεμπετικη εκτελεση συγχαρητηρια σε ολους

[iliasha]

Το Κωστα τον θυμαμαι απο το 1979 οταν τραγουδουσε στο Λυχναρι μαζι με το Νωντα το Ζαφειρη και το Γιωργο, , (Ολοι φιλοι) Αγροτερα ιδιαιτερα απο το 1984 που ανοιξα το μαγαζι καναμε σχεδον καθημερινη παρεα και φυσικα το βραδυ πηγαινα και στα μαγαζια που τραγουδουσε . Και στο πατρικο του στα Τροπαια εχω παει. Φιλος καλος και με κοφτερο μυαλο . Θα μπορουσε να γινει ακομα πιο γνωστος στο πανελληνιο αλλα κατα βαθος μαλλον δεν το επεδιωξε και ο ιδιος. Σαν καλλιτεχνη τον θεωρω μοναδικο και με φωνη εντελως ξεχωριστη που τουλαχιστον εγω δεν ξερω να μοιαζει σε καποιον αλλον. Κριμα που τον χασαμε νωρις ομως... Αν μετρησω τις φορες που εχω χορεψει τραγουδωντας ο φιλος ο Κωστας ο Πρεζακιας (Το παρατσουκλι του και οχι το ποιον του) ισως και να φτανουν τη χιλιαδα ....

[kosgeo]

Ένα μόνο στιγμιότυπο: βρέθηκα στη "ΜΑΡΚΙΖΑ" -τόοοτε. Πολυμελής η ορχήστρα, και στη μέση της, ο προσφιλής μου -και τόσων άλλων- Κώστας Τσιατάς. Εκεί και ο Νίκος Καλαϊτζής (Μπινταγιάλας) με το σαντούρι του, ο Νίκος Μπαλής και πολλοί άλλοι αξιόλογοι μουσικοί. Και ο ιδιοκτήτης Στέφανος Οικονόμου. Χάρμα. Ακούς, βλέπεις, πίνεις. "Χάραμα". Ο Κώστας ανακοίνωσε απέριττα, χωρίς περικοκλάδες : "απόψε είναι μαζί μας ο Πάνος Γεραμάνης". Ο "Μπινταγιάλας" έπαιξε και τραγούδησε σόλο την "Προύσα" του Σωτήρη Γαβαλά. Μυσταγωγία. Κάποτε, -στα νιάτα μας- οινοφορτωμένος εγώ, με πεσιμιστική διάθεση εξ αιτίας των βασάνων μας ως εσωτερικών μεταναστών στην Πάτρα- και του πατριώτη μας Κώστα Καρυωτάκη-του ζήτησα να μου τραγωδήση το άσμα «Πήγα να δω ένα φίλο μου/που ήταν στο κρεββάτι/ μα βρήκα απ’ όξω στέφανα/ και την αυλή γεμάτη. Και στην πόρτα κολλημένα τα χαρτιά που γράφανε/ και τα σίδερα λυγίσαν, και οι πέτρες κλάψανε».(Γ. Μπίλης- Ρούλα Πρίφτη). Ο Ντίνος, προσέθεσε, προς.. επίρρωσιν, τον αμανέ: "χτυπώ νεκροί κι ανοίχτε μου / να μπώ για να σκουπίσω/ τον τόπο τον παντοτινό/ όπου θα κατοικήσω". Νομοτέλεια. Θα το τραγωδήσουμε πάλι εκεί, "στ' ανήλια κυπαρίσσια" . Υστερούν οι λόγοι παρηγόριας για να παρηγορήσουν την σύζυγό σου Έφη, τον γιο σου Θόδωρο, την κόρη σου Άννα-Μαρία, τα αδέρφια σου Γιάννη, Γιώργη, Γεωργία, Βάσω. Εις μνημόσυνον αιώνιον συμμαθητή μου στο Γυμνάσιο Τροπαίων, αξέχαστε Ντίνο, που το αντρίκιο λαρύγγι σου έφτανε μέχρι τις πατούσες σου. "Τότες πεθαίνουν οι νεκροί/ όντες τους λησμονούμε" (Κώστας Ουράνης).

[harryfandakis]

μετα τον μεμετη, ο τιτλος ειναι λαθος....και δυστυχως κοβετε τα τραγουδια πριν το τελος, κριμα !!!