Αναζήτηση 2ος κύκλος - 14 - Οι μάρτυρες του Ιεχωβά

Αναζήτηση 2ος κύκλος - 14 - Οι μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ποιοι είναι και τί πιστεύουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά; Είναι εκκλησία ή οργάνωση; Τί απαντήσεις μπορούμε να δώσουμε σε καίρια ζητήματα που θέτουν οι μάρτυρες;

[ApokalipsiWebTV]

Panos Wachauf Πραγματικά πριν ξεκινήσετε τον σχολιασμό στο βίντεό μας και με βάση της πληροφορίες που μας έδωσε ο Φιλήμονας, θεωρούσαμε την υπόθεση των Μαρτύρων σαν μία υπόθεση δογματικής διαφοράς με στοιχεία πλάνης. Μετά από όσα γράψατε για το αρχαίο κείμενο και εφόσον ισχύουν ως θέσεις των ΜΤΙ, αντιλαμβανόμαστε ότι κλείνετε τα μάτια όχι μόνο στον Λόγο του Θεού την Βίβλο αλλά και στην ίδια την πραγματικότητα! Ευχόμαστε πνευματική αφύπνιση και σας αφιερώνουμε το επόμενο βίντεο που θα παρουσιάσουμε την αυθεντικότητα των κειμένων της ΚΔ που πολεμάτε, "παρέα" με άθεους και μουσουλμάνους!

[Dimitris_Gr.]

Είχα λίγες αμφιβολίες για την οργάνωση των μαρτυρων του Ιεχωβά, αυτό το βιντεακι με έκανε να μην έχω καθόλου, δλδ ισχυρίζεστε ότι έχετε το πρωτότυπο κείμενο της Καινής Διαθήκης? Πως γίνεται αυτό εφόσον ότι διαθέτουμε σήμερα είναι αντίγραφα των πρωτοτύπων ? Δεν υπάρχει ούτε ένα απλό σπάραγμα παπύρου, της γραφικής ύλης των πρώτων αιώνων, που να περιέχει κείμενο της Καινής Διαθήκης όπως βγήκε από το χέρι του αρχικού συγγραφέα, επομένως ότι παρουσιάζεται είναι Αντίγραφα και βάση αυτών των αντιγράφων βγάζετε συμπεράσματα.
Επίσης αναφέρετε την μετάφραση των Εβδομήκοντα όλα τα αντίγραφα που υπαρχουν σήμερα διαθέσιμα χρονολογούνται απο τον 3-4 αιώνα μ. Χ και αργότερα, το πιο αρχαίο αντίγραφο από την μετάφραση τον Εβδομήκοντα που υπάρχει είναι ο παπυρος φουαντ ο οποίος χρονολογειται περιπου το 1-2 αιώνας π.χ και περιεχει το τετραγραμματο, οπότε είναι απόδειξη ότι τα πρωτότυπα κείμενα της μετάφρασης των Εβδομήκοντα περιειχαν το τετραγραμματο, και όλες οι παραθεσεις επομένως από την παλια διαθήκη στίς Χριστιανικές ελληνικές γραφές.
Οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπορεί να εχουν εμμονή με το όνομα αλλά εσείς το έχετε διαγράψει τελείως .
Τι σημαίνει η έκφραση αλληλουια στο βιβλίο της αποκάλυψης? Μήπως περιεχει το θεϊκό όνομα?
Εδώ το ίδιο το όνομά Ιησους περιεχει το θεϊκό όνομα
Ιησούς < Yeshua (αραμαϊκά) < Yehoshua (εβραϊκά) = Ο Γιαχβέ συντρέχει ή Ο Γιαχβέ είναι η σωτηρία.
Το ότι ο Ιησους έκανε τον εαυτό του ισο με τον Θεό ήταν η κατηγορία των Εβραίων, ο Ιησους ποτε δεν είπε κάτι τέτοιο,
Ιωάννης 14 :28 Ακούσατε αυτό που σας είπα: “φεύγω, αλλά θα ξανάρθω κοντά σας”. Αν με αγαπούσατε, θα χαιρόσασταν που σας είπα ότι πηγαίνω στον Πατέρα, γιατί ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα.
Οι ερμηνείες που δίνει η Ορθόδοξη εκκλησία στη γραφή σε ορισμένα εδάφια έχει να κάνει με παραδοσεις
Και όχι με την πραγματικότητα.

[AlexandraMatami]

Το δικο μου το παιδι γιατι να κρατησει οπλο ?καποιοι μας προστατευουν ..και προστετευουν και αυτους..διαφωνω καθετα με το δεν υπηρετω την πατρίδα οπως τα υπολοιπα παιδια, ,

[panoswachauf]

"Πρωτότοκος "
Και πρέπει να πεις στον Φαραώ: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά: «Ο Ισραήλ είναι ο γιος μου, ο πρωτότοκός μου. 23 Και σου λέω: Εξαπόστειλε το γιο μου για να με υπηρετήσει. Αλλά αν αρνηθείς να τον εξαποστείλεις, εγώ θα θανατώσω το γιο σου, τον πρωτότοκό σου»” Έξοδος 4:22, 23 Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Ισραήλ, έχοντας απελευθερωθεί νόμιμα από την Αίγυπτο, έγινε αποκλειστική ιδιοκτησία του Ιεχωβά. «Εσάς μόνο έχω γνωρίσει από όλες τις οικογένειες της γης», είπε εκείνος. (Αμ 3:2· Εξ 19:5, 6· Δευ 7:6)

[alkapostol]

*ΑΠΑΝΤΗΣΗ Β*
Εμείς ερμηνεύουμε την Γραφή με βάση τα συμφραζόμενα και όχι σκόρπια εδάφια.

EΒΡΑΙΟΥΣ 1:8
Τα προηγούμενα εδάφια λένε ότι μιλάει ο Θεός και όχι ότι κάποιος άλλος απευθύνεται σε αυτόν· το δε επόμενο εδάφιο χρησιμοποιεί την έκφραση «ο Θεός, ο Θεός σου (ΜΑΞ)» δείχνοντας ότι αυτός προς τον οποίο απευθύνονται αυτά τα λόγια δεν είναι ο Ύψιστος Θεός αλλά είναι λάτρης αυτού του Θεού. Το εδάφιο Εβραίους 1:8 παραθέτει από το εδάφιο Ψαλμός 45:6, το οποίο απευθυνόταν αρχικά σε έναν ανθρώπινο βασιλιά του Ισραήλ.Προφανώς, ο Βιβλικός συγγραφέας αυτού του ψαλμού δεν πίστευε πως αυτός ο ανθρώπινος βασιλιάς ήταν ο Παντοδύναμος Θεός. Στον Σολομώντα, που ήταν μάλλον ο βασιλιάς στον οποίο απευθυνόταν αρχικά ο 45ος Ψαλμός, ειπώθηκε να καθήσει «στο θρόνο του Ιεχωβά». (1 Χρον. 29:23, ΜΝΚ) Σύμφωνα με το γεγονός ότι ο Θεός είναι ο «θρόνος», δηλαδή η Πηγή και ο Υποστηρικτής της βασιλικής εξουσίας του Χριστού, τα εδάφια Δανιήλ 7:13, 14 και Λουκάς 1:32 δείχνουν ότι ο Θεός δίνει τέτοιου είδους εξουσία σε αυτόν.
"ὁ θεὸς μπορεί να εκληφθεί ως κλητική πτώση και στις δύο περιπτώσεις (ο θρόνος Σου, ω Θεέ, . . . γι’ αυτό, Θεέ, ο Θεός Σου) ή μπορεί να εκληφθεί ως υποκείμενο (ή κατηγορούμενο) στην πρώτη περίπτωση (ο Θεός είναι ο θρόνος Σου ή ο θρόνος Σου είναι ο Θεός . . .), και ως λέξη που συνδέεται παραθετικά με το ὁ θεός σου στη δεύτερη περίπτωση (Γι’ αυτό, ο Θεός, ο Θεός Σου . . .). . . . Είναι εξαιρετικά απίθανο να απευθύνεται η λέξη [’Ελοχίμ] του πρωτότυπου κειμένου στο βασιλιά" Η Προς Εβραίους Επιστολή ([The Epistle to the Hebrews] Λονδίνο, 1889), σ. 25, 26.

Πράξεις 20/κ: 28
Το αρχαίο κείμενο των Νέστλε-Άλαντ χρησιμοποιεί τη φράση διά τοῦ αἳματος τοῦ ἰδίου και επισημαίνει ότι αυτή τη γραφή περιέχουν ορισμένα από τα εγκυρότερα χειρόγραφα, όπως ο Σιναϊτικός, ο Αλεξανδρινός και ο Βατικανός Κώδικας. Την ίδια γραφή περιέχει και το κείμενο των Γουέστκοτ και Χορτ.Στη φράση διά τοῦ αἳματος τοῦ ἰδίου θα μπορούσε να εννοηθεί ένα ουσιαστικό ενικού αριθμού μετά τη λέξη ἰδίου, πιθανότατα ο μονογενής Γιος του Θεού ο Ιησούς Χριστός. Ποια απόδοση συμφωνεί με το εδάφιο 1 Ιωάννη 1:7, το οποίο λέει: «Το αίμα του Ιησού, του Γιου του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία»; (Βλέπε επίσης Αποκάλυψη 1:4-6.)

Ρωμαίους 9/θ: 5
Εξέτασε το 9ο κεφάλαιο της Προς Ρωμαίους. Τα εδάφια 6-13 δείχνουν ότι η επεξεργασία του σκοπού του Θεού δεν εξαρτάται από την κατά σάρκα κληρονομιά αλλά από το θέλημα του Θεού. Τα εδάφια 14-18 αναφέρονται στο άγγελμα του Θεού προς τον Φαραώ, όπως αναγράφεται στο εδάφιο Έξοδος 9:16, για να τονίσουν το γεγονός ότι ο Θεός είναι πάνω σε όλα. Στα εδάφια 19-24 διευκρινίζεται περαιτέρω η ανωτερότητα του Θεού με το παράδειγμα του αγγειοπλάστη και των πήλινων αγγείων που αυτός κατασκευάζει. Πόσο κατάλληλη είναι λοιπόν η έκφραση στο εδάφιο 5: «Ο Θεός, που είναι πάνω σε όλα, ας είναι ευλογημένος για πάντα. Αμήν»!​—ΜΝΚ.

Το Θεολογικό Εννοιολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Theologische Begriffslexikon zum Neuen Testament) αναφέρει: «Στην περίπτωση αυτή το εδάφιο θα έλεγε: “Ο Χριστός που είναι Θεός πάνω σε όλα, ευλογημένος για πάντα. Αμήν”. Αλλά ακόμη και έτσι, ο Χριστός δεν θα εξισωνόταν απόλυτα με τον Θεό, αλλά θα περιγραφόταν απλώς ως ένα ον με θεϊκή φύση, διότι η λέξη θεός δεν έχει άρθρο. . . . Η πολύ πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι η δήλωση αυτή αποτελεί δοξολογία που απευθύνεται στον Θεό».​—Εκδόσεις Studien, Τόμ. 1, Βούπερταλ, 1977, σ. 606.

Ιω. 10, 30
Ο Χριστός δεν είπε "ΕΝΑΣ"¨(αρσενικό) που θα δήλωνε ίδιο πρόσωπο αλλά ΕΝΑ (ουδέτερο) που εννοεί κοινό νου. Πιο κάτω λέει στους μαθητές του να είναι και αυτοί ένα με Αυτόν και τον Πατέρα Του, τι σημαίνει ότι θα είναι μια "δωδεκάδα"; Προφανώς, οι μαθητές του Ιησού δεν γίνονται όλοι μέρος της Τριάδας. Αλλά έχουν από κοινού τον ίδιο σκοπό με τον Πατέρα και τον Γιο, το ίδιο είδος ενότητας που ενώνει τον Θεό και τον Χριστό.

Φιλιπ. 2, 6-7
Το εδάφιο 5 συμβουλεύει τους Χριστιανούς να μιμηθούν τον Χριστό στο ζήτημα που εξετάζεται εδώ. Μήπως τους παροτρύνει να μη θεωρήσουν «αποτέλεσμα αρπαγής», αλλά δικαίωμά τους, “την ισότητά τους με τον Θεό”; Ασφαλώς όχι! Ωστόσο, μπορούν να μιμηθούν κάποιον ο οποίος «δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό»κατά την ΜΝΚ (Παράβαλε Γένεση 3:5.) Αυτή η μετάφραση συμφωνεί επίσης με τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είπε: «Ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα».​—Ιωάν. 14:28.

Ιωάννης 20:28
Παραθέτω από τον Καθηγητή Moule: «Στο κατά Ιωάννην 20:28 Ο Κύριός μου, και ο Θεός μου, πρέπει να σημειωθή ότι ένα ουσιαστικό [όπως Θεός] στην Ονομαστική πτώσι χρησιμοποιούμενο με κλητική έννοια [σε προσφώνησι στον Ιησούν] και ακολουθούμενον από ένα κτητικό [μου] δεν θα μπορούσε να είναι άναρθρο [δηλαδή, χωρίς το οριστικό άρθρον ο] . . .· το άρθρον [ο] πριν από το θεός μπορεί, επομένως, να είναι χωρίς σημασία. . . . η χρήσις του άρθρου [ο] με μια ουσιαστική Κλητική (παράβαλε Ιωάννης 20:28 ως άνω, και 1 Πέτρου 2:18, Κολοσσαείς 3:18 υποσημειώσεις) μπορεί επίσης να οφείλωνται σε Σημιτικό Ιδιωματισμό.»​—Σελίδες 116, 117, του An Idiom-Book of New Testament Greek, από C. F. D. Moule, Καθηγητού της Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Καίμπριτζ, έκδοσις 1953, Αγγλία.Ο Ιησούς είναι Θεός Ισχυρός άλλωστε (Ησαϊας 9:6). Ο Παντοδύναμος Θεός όμως είναι μόνο ο Πατέρας (Β Κορινθίους 6:18)

ΕΠΡΕΠΕ να καλέσετε Μάρτυρα του Ιεχωβά για να υπάρξει αντίλογος σε όσα διαστρεβλωμένα λέτε. Όχι να κάνετε διάλογο μόνοι σας και να αυτοεπαινείστε σαν τους Φαρισαίους.

[aaagapimeni]

Διότι υπάρχει ένας Θεός,
και ένας μεσίτης
μεταξύ Θεού
και ανθρώπων,
ο Χριστός Ιησούς,
ένας άνθρωπος,
ο οποίος έδωσε τον εαυτό του αντίστοιχο λύτρο για όλους
—αυτό είναι εκείνο για το οποίο θα δοθεί μαρτυρία στους δικούς του συγκεκριμένους καιρούς. Άλλος ο Θεός κι άλλος ο μεσίτης του μέσω του οποίου ο Θεός χορηγεί σωτηρία.

[eduardomarcelino]

«STOP, κοιτάξτε, ακούστε: Λουκάς 8:17» Γιατί δεν υπάρχει τίποτα κρυφό που δεν θα αποκαλυφθεί, ούτε τίποτα προσεκτικά κρυμμένη που δεν θα γίνει ποτέ γνωστά και δεν έρχονται ποτέ στο φως «πραγματικά εάν είστε ένα πρόσωπο που δεν βαπτισθεί. μέρος της νέας διαθήκης που έκανε ο Ιησούς με τους μαθητές του να φάει το ψωμί που είναι το σώμα του και να πιει το κρασί το οποίο είναι το αίμα του, το πώς θα έχετε την αιώνια ζωή (Κατά Λουκάν 22: 19, 20) ?. τι είναι πιο σημαντικό το δόγμα των ανθρώπων ή ο λόγος του Θεού; " σημείωση (john κεφάλαιο 3: 16, 17) 16- «Για το Θεό τόσο αγαπούσε ο κόσμος που έδωσε τον μονογενή Υιό Του, έτσι ώστε όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν δεν μπορεί να καταστραφεί, αλλά να έχει αιώνια ζωή. Γιατί ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού. »Σημείωμα (Ιωάννης 6: 53-57) 53- Ο Ιησούς τους είπε: τους σίγουρα :. αν δεν φάτε τη σάρκα του Υιού του ανθρώπου και δεν πιείτε το αίμα του, δεν έχετε ζωή από μόνα τους 54- Όποιος τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει αιώνια ζωή, και εγώ τον αναστήσω την τελευταία ημέρα, 55- για τη σάρκα μου είναι αληθινή τροφή και το αίμα μου είναι αληθινό ποτό. 56- Εκείνοι που τρώνε τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου παραμένει σε ενότητα με εμένα, και εγώ σε ενότητα με αυτόν. 57- ως Πατέρα, που ζουν, μου έστειλε και ζω εξαιτίας του Πατέρα, έτσι ώστε αυτός που τρώει εμένα θα ζήσει εξαιτίας μου σύναψη αυτό το σύμφωνο σημείωμα (john καπάκι 14: 6). τι είπε ο Ιησούς, «εγώ Είμαι ο δρόμος, η αλήθεια και η ζωή: κανείς δεν έρχεται στον Πατέρα, αλλά από μένα ».

[panoswachauf]

Τι δηλώνουν οι ξένες μεταφράσεις σχετικά με τον Ιησού; ΑΠΛΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ. Ή πρωτότοκος όλων των δημιουργημάτων.

New International Version
The Son is the image of the invisible God, the firstborn over all creation.

English Standard Version
He is the image of the invisible God, the firstborn of all creation.

New American Standard Bible
He is the image of the invisible God, the firstborn of all creation.

King James Bible
Who is the image of the invisible God, the firstborn of every creature:

Holman Christian Standard Bible
He is the image of the invisible God, the firstborn over all creation.

International Standard Version
The Son is the image of the invisible God, the firstborn over all creation.

NET Bible
He is the image of the invisible God, the firstborn over all creation,

Aramaic Bible in Plain English
He who is the image of The Unseen God and is The Firstborn of all creation.

Να πιάσουμε και Γερμανικές
Kolosser 1:15 German: Luther (1912)
welcher ist das Ebenbild des unsichtbaren Gottes, der Erstgeborene vor allen Kreaturen (όλων των δημιουργημάτων).

[panoswachauf]

Ποιά πρόθεση είχε ο Ιωάννης όταν χρησιμοποίησε την λέξη "αρχή" στην Αποκάλ.3:14;

Ο Ιωάννης είχε πραγματικά την πρόθεση να χρησιμοποιήσει την λέξη για χρονική έναρξη όχι για "προέλευση", ή "πηγή εξουσίας". Αν ήταν έτσι θα μπορούσε εύκολα να το κάνει. με άλλο τρόπο. Στα σχόλια που ακολουθούν και δεν είναι ΜτΙ, δείχνουν ότι δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να χρησιμοποιήσει μια λέξη που συστηματικά και συχνά χρησιμοποίησε για να σημαίνει μόνο χρονική αρχή. (21 φορές Ιωαν 1:1; 1:2; 2:11; 6:64; 8:25; 8:44; 15:27; 16:4; 1 Ιωάν 1:1; 2:7 ; 2:13; 2:14; 2:24 ; 3:8; 3:11; 2 Ιωάν 5, 6; Αποκ1:8 (KJV); 3:14; 21:6; και 22:13-ΟΛΕΣ οι μεταφράσεις αποδίδουν την έκφραση "αρχή" ως "΄εναρξη"-βλέπε ακόμη και" τριαδιστικές" μεταφράσεις ASV, RSV κτλ).

Το διάσημο σχολιολόγιο της Καινής Διαθήκης The Expositor's Greek Testament (φυσικά τριαδικό) μας λέει ότι για να κατανοήσουμε την Αποκάλυψη 3:14 με την έννοια ότι ο Ιησούς είναι "η ενεργός πηγή" της δημιουργίας, αντί του πρώτου δημιουργημένου ατόμου, πρέπει να ερμηνεύσουμε την ἀρχή "όπως στην ελληνική φιλοσοφία και την Εβραϊκή λογοτεχνία ως ΑΙΤΙΑ ή προέλευση."

Δεν είναι περίεργο ότι η ελληνική λέξη που χρησιμοποιήθηκε στην πραγματικότητα για αυτή τη φιλοσοφική έννοια είναι η λέξη ΑΙΤΙΑ και όχι ΑΡΧΗ; Γιατί ο Ιωάννης δεν χρησιμοποίησε απλώς τη λέξη αιτία αν αυτό ήταν αυτό που σκόπευε;ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΧΡΟΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ!!!!

Ο Τριαδιστής διεθνούς κύρους θεολόγος Άλμπερτ Μπαρνς λέει σχετικά με την ελληνική λέξη arkhe:

"Η λέξη αναφέρεται σωστά στην αρχή ενός πράγματος και όχι στην πνευματική του ιδιοκτησία και υποδηλώνει σωστά την υπεροχή στο χρόνο και την υπεροχή στην τάξη, αλλά όχι και την υπεροχή με την έννοια της πρόκλησης σε οτιδήποτε υπάρχει». - Σημειώσεις του Barnes για την Καινή Διαθήκη, σελ. 1569.

Έτσι ο Ιωάννης (όπως και ο Ιησούς, και όλοι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης) επανέλαβε τη χρήση του όρου "Πατέρας" για τον Θεό τονίζοντας ξανά και ξανά ότι ο Πατέρας του Ιησού (και ο Πατέρας μας) είναι η τελική πηγή που, λόγω του θελήματός του (Αποκάλυψη 4: 11, Ψαλμός 33: 6, 8, 9, Ψαλμός 148: 5) προκάλεσε (όλα τα πράγματα) να γίνουν μέσω των υπάκουων προσπαθειών του Πρώτου του Υιού, του Ιησού.

Έτσι μπορούμε να δούμε ότι μόνο ο Πατέρας είναι η πηγή και η πρώτη ΑΙΤΙΑ ) και πρωτότοκος Υιός Του, είναι το μέσο δια του οποίου προκάλεσε την δημιουργία. "Ο γιος του, τον οποίο όρισε κληρονόμο όλων των πραγμάτων, μέσω του [δια] του οποίου έκανε τον κόσμο". - Εβ. 1: 2. "Όλα έγιναν διαμέσου [δια] αυτού ... Ο κόσμος έγινε μέσω [δια] αυτού" - Ιωάννης 1: 3, 10.

Αυτά τα ολίγα περί του θέματος για να μην εξαπατώνται οι νομίζοντες ότι οι ομιλούντες την ελληνικήν, ότι καταλαβαίνουν και τι λέει η Βίβλος!
Για περισσότερες λεπτομέρειες, παρακαλώ κοιτάξε την σελίδα υπεράσπισης της ΜΝΚ.

[panoswachauf]

Σε 21 περιπτώσεις ο Ιωάννης με την λέξη αρχή, εννοεί την χρονική έναρξη. Που χρησιμοποιεί την λέξη αυτή ως

[panoswachauf]

Να σας επαινέσω αρχικά στο ότι δεν έχετε απενεργοποιήσει τα σχόλια, οπότε μπορεί να ακουσθεί και μια άλλη γνώμη. Είναι αλήθεια ότι στην Αγία Γραφή, υπάρχουν διφορούμενα εδάφια, τα οποία για να τα καταλάβει κάποιος θα πρέπει να τα δει στο φως όλων των εδαφίων της Γραφής δηλαδή τα συμφραζόμενα. Σκοπός μας δεν είναι να αντιπαραβάλουμε τα πιστεύω μας για να δείξουμε ότι είμαστε πιο πιστοί ή πιο καλοί. Η εξουσία γι αυτό έχει παραχωρηθεί στον Χριστό από τον Πατέρα του. Μια είναι η πίστη ένα είναι το βάπτισμα κι ένας είναι ο Κριτής μας. Ένας είναι κι ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων ο Ιησούς Χριστός και κανένας δεν μπορεί να πλησιάσει τον Πατέρα παρά μόνο μέσω αυτού. Υπάρχουν πάρα πολλά που αναφέρονται σε αυτό το βίντεο να αρχίσω όμως με το πιο σπουδαίο αν ο Ιησούς είναι ίσος με τον Θεό ή ο ίδιος ο Δημιουργός όπως δηλώνουν οι τριαδιστές και το σύμβολο της πίστης τους. Η Ιουδαϊκή Σεμά δίδασκε αποκλειστικά τον ένα, τον Ύψιστο Θεό. Δεν υπήρχε κανείς όμοιος, ούτε προϋπήρξε, ούτε πρόκειται να υπάρξει. Και ο Θεός δεν έδειξε ποτέ ότι αυτή ήταν μια λάθος άποψη. Αντίθετα διόρθωσε πολλές φορές την εσφαλμένη πορεία τους. Τι σημαίνει όμως ότι οι Ιουδαίοι ήθελαν να λιθοβολίσουν τον Χριστό γιατί εξομοίωνε τον εαυτόν του κάνοντάς τον ίσον με τον Θεό; Αυτό ήταν ένα συμπέρασμα των Ιουδαίων και δεν ήταν το μόνο λάθος συμπέρασμα. Τι μας δείχνουν και τα άλλα εδάφια της Βίβλου ώστε να έχουμε την ορθή άποψη; Το εδάφιο Ιωάννης 6:38, όπου ο Ιησούς λέει: «Έχω κατεβεί από τον ουρανό για να κάνω, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα εκείνου που με έστειλε». Αν ο Ιησούς είναι ο Θεός, ή μέρος μιας τριάδας ίσος με τον Θεό, ποιος τον έστειλε από τον ουρανό; Δεν θα ήταν άραγε Εκείνος μεγαλύτερος από τον Ιησού; Άλλωστε, αυτός που στέλνει κάποιον είναι ανώτερος από τον απεσταλμένο. Ή να διαβάσουμε το εδάφιο Φιλιππησίους 2:9, όπου ο απόστολος Παύλος περιγράφει τι έκανε ο Θεός μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού. Το εδάφιο λέει: «Ο Θεός τον εξύψωσε [τον Ιησού] σε ανώτερη θέση και του έδωσε με καλοσύνη το όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα». Για να βοηθηθούμε να κάνουμε λογικές σκέψεις γύρω από το εδάφιο, μπορούμε να ρωτήσουμε: «Αν ο Ιησούς ήταν ίσος με τον Θεό προτού πεθάνει, και μετά Εκείνος τον εξύψωσε σε ανώτερη θέση, δεν θα βρισκόταν ο Ιησούς πάνω από τον Θεό; Η Γραφή λέει ο Θεός τον εξύψωσε. Δεν λέει ότι ο ίδιος εξυψώθηκε πράγμα που θα προξενούσε αντίφαση γιατί πως θα εξυψωθεί ο πάνω από όλα Εξυψωμένος; Αλλά μπορεί να είναι κάποιος ανώτερος από τον Θεό; Αν σέβεται κάποιος το Λόγο του Θεού και έχει ειλικρινή καρδιά, θα πρέπει να τον υποκινήσει να εξετάσει περαιτέρω το ζήτημα.—Πράξ. 17:11.(Πηγή Σκ 2014-Διαδικτυακή Βιβλιοθήκη). Η ΜΠΚ λέει: «Να υπάρχει μεταξύ σας το ίδιο φρόνημα που είχε κι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος, αν και ήταν Θεός (ἐν μορφῇ θεοῦ ὑπάρχων, Κείμενο), δε θεώρησε την ισότητά του με το Θεό αποτέλεσμα αρπαγής». (Παρόμοια ιδέα μεταδίδουν οι ΛΧ, ΤΚΔ.) Ωστόσο, η ΜΝΚ στο τελευταίο τμήμα αυτής της περικοπής λέει: «ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό». (Οι RS, NE, TEV, NAB μεταδίδουν την ίδια σκέψη.) Ποια σκέψη συμφωνεί με τα συμφραζόμενα; Το εδάφιο 5 συμβουλεύει τους Χριστιανούς να μιμηθούν τον Χριστό στο ζήτημα που εξετάζεται εδώ. Μήπως τους παροτρύνει να μη θεωρήσουν «αποτέλεσμα αρπαγής», αλλά δικαίωμά τους, “την ισότητά τους με τον Θεό”; Ασφαλώς όχι! Ωστόσο, μπορούν να μιμηθούν κάποιον ο οποίος «δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό». (ΜΝΚ) (Παράβαλε Γένεση 3:5.) Αυτή η μετάφραση συμφωνεί επίσης με τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είπε: «Ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα».—Ιωάν. 14:28. Η Γραφή άλλωστε περιέχει την δήλωση του Χριστού Δείχνοντας ότι ήταν ο Λόγος, ή αλλιώς ο Εκπρόσωπος, του Θεού, ο Ιησούς είπε στους Ιουδαίους ακροατές του: «Αυτά που διδάσκω εγώ δεν είναι δικά μου, αλλά είναι εκείνου που με έστειλε. Αν κανείς επιθυμεί να κάνει το θέλημά Του, θα γνωρίσει σχετικά με τη διδασκαλία αν είναι από τον Θεό ή αν εγώ μιλώ από δική μου επινόηση».—Ιωα 7:16, 17· παράβαλε Ιωα 12:49+50· 18:37. Επειδή δεν έχω μιλήσει από δική μου παρόρμηση, αλλά ο Πατέρας που με έστειλε, αυτός μου έχει δώσει εντολή ως προς το τι να πω και σχετικά με τι να μιλήσω. Και γνωρίζω ότι η εντολή του σημαίνει αιώνια ζωή. Αυτά, λοιπόν, που εγώ λέω, όπως μου τα έχει πει ο Πατέρας, έτσι τα λέω».
Γιατί όμως Η ΚΔΤΚ λέει: «Προσέχετε λοιπόν τους εαυτούς σας και ολόκληρον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σάς ετοποθέτησε επισκόπους, διά να ποιμαίνετε την εκκλησίαν του Θεού, την οποίαν απέκτησε με το δικό του αίμα»; (Οι ΚΔΒ, ΕΜΖ χρησιμοποιούν παρόμοια φρασεολογία.) Αυτού του είδους οι αποδόσεις ακολουθούν το Παραδεδεγμένο Κείμενο, που χρησιμοποιεί τη φράση διά τοῦ ἰδίου αἳματος. Ωστόσο, το κείμενο των Νέστλε-Άλαντ χρησιμοποιεί τη φράση διά τοῦ αἳματος τοῦ ἰδίου και επισημαίνει ότι αυτή τη γραφή περιέχουν ορισμένα από τα εγκυρότερα χειρόγραφα, όπως ο Σιναϊτικός, ο Αλεξανδρινός και ο Βατικανός Κώδικας. Την ίδια γραφή περιέχει και το κείμενο των Γουέστκοτ και Χορτ. Στη φράση διά τοῦ αἳματος τοῦ ἰδίου θα μπορούσε να εννοηθεί ένα ουσιαστικό ενικού αριθμού μετά τη λέξη ἰδίου, πιθανότατα ο μονογενής Γιος του Θεού ο Ιησούς Χριστός. Σχετικά με αυτό, ο Τζ. Χ. Μούλτον λέει στη Γραμματική της Ελληνικής της Καινής Διαθήκης ([A Grammar of New Testament Greek] Τόμ. 1, 1930, σ. 90): «Θα πρέπει να πούμε κάτι για τη χρήση της λέξης ἴδιος όταν δεν ακολουθείται από ουσιαστικό. Κάτι τέτοιο εμφανίζεται στα εδ. Ιωα 1:11, 13:1, Πρ 4:23, 24:23. Στους παπύρους εμφανίζεται ο ενικός που χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο ως όρος που εκφράζει την τρυφερότητα την οποία νιώθει κάποιος για στενούς συγγενείς. . . . [Βάσει αυτού, ] το εδ. Πρ 20:28 θα μπορούσε να μεταφραστεί “το αίμα κάποιου που ήταν δικός του”». Ως εκ τούτου, η ΜΝΚ αποδίδει το τελευταίο τμήμα του εδαφίου: «με το αίμα του ίδιου του Γιου του». (Η TEV έχει παρόμοια απόδοση. Επίσης, η RS μολονότι στην έκδοση του 1953 έλεγε «με το δικό του αίμα», στην έκδοση του 1971 λέει «με το αίμα του ίδιου του Γιου του».) Ποια απόδοση συμφωνεί με το εδάφιο 1 Ιωάννη 1:7 (ΜΝΚ), το οποίο λέει: «Το αίμα του Ιησού, του Γιου του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία»; (Βλέπε επίσης Αποκάλυψη 1:4-6.) Σύμφωνα με το εδάφιο Ιωάννης 3:16, έστειλε ο Θεός τον μονογενή του Γιο ή ήρθε ο ίδιος ως άνθρωπος για να έχουμε ζωή; Το αίμα που χύθηκε δεν ήταν του Θεού, αλλά του Γιου του. Βλέπε επίσης ΜΝΚ με Υποσημειώσεις, παράρτημα 6Γ. Υπάρχει όμως και μια μελλοντική προοπτική για τον Ιησού που αναφέρεται στην Βίβλο. Ότι στο τέλος θα υποταχθεί κι αυτός εις τον υποτάξαντα σε αυτόν τα πάντα. Διότι πρέπει να βασιλεύει ώσπου να βάλει ο Θεός όλους τους εχθρούς κάτω από τα πόδια του». (1 Κορινθίους 15:24, 25) Η Χιλιετής Διακυβέρνηση της Βασιλείας θα έχει εκπληρώσει το σκοπό της στο πλήρες και, γι’ αυτό δεν θα χρειάζεται να παραμένει πια αυτή η βοηθητική κυβέρνηση ανάμεσα στον Ιεχωβά και στην ανθρωπότητα. Εφόσον δε η αμαρτία και ο θάνατος θα έχουν εξαλειφθεί πλήρως και η ανθρωπότητα θα έχει απολυτρωθεί, δεν θα χρειάζεται πια ο Ιησούς με την ιδιότητά του ως Λυτρωτή. Η Αγία Γραφή εξηγεί: «Τότε και ο ίδιος ο Γιος θα υποταχθεί σε Εκείνον που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα για όλους».—1 Κορινθίους 15:28. Αρκετά ως εδώ, υπάρχουν πάρα πολλά που δείχνουν πως μπορούν να μεταφρασθούν και να αποδοθούν ΣΩΣΤΑ τα εδάφια. Τους μεταφραστές στην ΜΝΚ τους ένοιαζε η ακριβής απόδοση των νοημάτων και η αρμονία με όλο τον Βιβλικό κανόνα. Είμαστε ευγνώμονες που δεν περιέλαβαν νόθες προσθήκες και απόκρυφα Βιβλία ώστε να έχουμε ανόθευτο με τα σωστά νοήματα τον Λόγο του Θεού σήμερα και μάλιστα δωρεάν σε πάρα πολλές γλώσσες και συνεχίζουν

[galinistar]

Δεν μπορεί να δώσει το ίδιο σημάδι λατρείας στο πατέρα και στο γιο που ότι σχέση κι αν έχουν μεταξύ τους και οι δύο είναι πολύ πιο ψηλά από τους ανθρώπους ...ένα χάσμα σα να λέμε. Ενώ στον Άγιο Φανούριομια χαρά μπορείς να δείξεις λατρεία όταν χάσεις καμία κάλτσα.

[Laskarides]

Η Προφητεία της Χρυσής Πύλης στην Παλαιά Διαθήκη
Δειτε το βιντεο, κατατοπιζει...

[panoswachauf]

Ο Χριστός επαίνεσε τους ειρηνοποιούς. Αυτοί θα είχαν μεγάλη διαφορά από τους ειρηνιστές. Ο ένας φωνάζει ή ακόμη και διαδηλώνει ή μάχεται για την ειρήνη, ο ειρηνοποιός ποιεί την ειρήνη. Και γι αυτό έχει την επιδοκιμασία του Θεού. Αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά σημεία του αληθινού Χριστιανού. Να ειρηνεύει μετά πάντων ανθρώπων. Πάνω από 2000 άτομα εκτελέσθηκαν στην Ναζιστική Γερμανία επειδή ήθελαν να είναι ειρηνοποιοί. 1450 καταγεγραμμένοι ως Γερμανοί πολίτες. Δεν ήθελαν να στραφούν εναντίον συνανθρώπων τους. Ένας εκτελέσθηκε με αποκεφαλισμό προκειμένου να καμφθεί το ηθικό των υπολοίπων. Τρία παιδιά έχασε η οικογένεια Korozov. Το τρίτο ήταν ο αποκεφαλισθείς. Οι Χριστιανοί του καναπέ θα μιλούν για δόγματα για αναλύσεις και νοήματα λέξεων, αγνοώντας τα λόγια στην 1 Κορινθ.13:1
Κι αν ξέρω όλα τα μυστήρια... κι αν έχω πίστη να μετατοπίζει βουνά... αγάπη αν δεν έχω είμαι κύμβαλον αλλαλάζον. Ένα τίποτα. Ίσον = 0

[soulakaramichali]

η ποιο επικίνδυνη δράση του κόσμου. μιλάω βιοκαύσιμα Χριστίνα οι

[np]

Το όνομα του θεού μέσα στην γραφή είναι τετραγράμματο δεν λέει πουθενά το όνομα Ιεχωβά! Είναι εύρημα ανθρώπων. Το όνομα του είναι ΓΧΒΧ πουθενά και κανένας δεν ξέρει αν είναι Ιεχωβά. Όπως εμένα με λένε Νατάσα αλλά είναι στην πραγματικότητα Αναστασία. Το Νατάσα είναι της μαμάς μου που ήθελε να με φωνάζει έτσι. Το όνομα μας είναι αυτό που λέει η ταυτότητα μας. Όλα τα άλλα είναι περιττά. Θέλω όμως ένας μάρτυρας να μου απαντήσει για να δω τι θα μου προς αυτό; Από που βγήκε το όνομα Ιεχωβά; Για πιο λόγο λέτε Ιεχωβά και όχι το όνομα ΓΧΒΧ; Όποιος μου απαντήσει να ξέρει και να γνωρίζει ότι το μισό σόι μου είναι μάρτυρες και θέλω απαντηση έχω διαβάσει βιβλία σας όποτε θέλω απάντηση σοβαρή όχι ειρωνικά σχόλια και του αέρα σαν τις απαντήσεις που δίνουν όταν ρωτάς κατι.

[tnerbisis]

ο Θεολόγος Τρεμπελας στην δημοτική γλώσσα που έβγαλε την καινή διαθήκη, αναφέρει ο όνομα Ιεχωβά.
καλύτερα ήταν να καλέσετε τον έναν ΜτΙ.

[panoswachauf]

Σήμερα, πολλά άτομα στο Χριστιανικό κόσμο αρνούνται να χρησιμοποιήσουν το προσωπικό όνομα του Ιεχωβά, φτάνοντας στο σημείο να το αφαιρούν από πολλές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής. Μερικοί εμπαίζουν το λαό του Θεού επειδή χρησιμοποιεί το προσωπικό Του όνομα. Ωστόσο, πολλά από αυτά τα άτομα χρησιμοποιούν με ευσεβοφάνεια την έκφραση «Αλληλούια», που σημαίνει «Αινείτε τον Γιαχ». Η απόρριψη του προσωπικού ονόματος του Θεού σημαίνει πολλά. Σημαίνει να μάθει τι σημαίνει αυτό το όνομα και πιόν σκοπό δηλώνει. Δεν είναι απλά 4 σύμφωνα, ένα απλό όνομα. Εκτός των άλλων, η Γραφή λέει ότι ο Θεός θα έπαιρνε από τα έθνη έναν λαό για το όνομά του. Όποιος αρνείται το όνομά του αρνείται να γίνει μέλος αυτού του λαού.

[panoswachauf]

Ο Στίβεν Βοτ, σύμβουλος σε μεταφραστικά θέματα ο οποίος εργάζεται για τις Ενωμένες Βιβλικές Εταιρίες (UBS), γράφει: «Μια από τις διαρκείς αντιλογίες στους κύκλους των Προτεσταντών της Λατινικής Αμερικής αφορά τη χρήση του ονόματος Χεοβά . . . Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι μια ιδιαίτερα μεγάλη και αναπτυσσόμενη εκκλησία Νεοπεντηκοστιανών . . . ζήτησε τη μετάφραση Ρέινα-Βαλέρα του 1960, αλλά χωρίς το όνομα Χεοβά. Στη θέση του, ήθελαν τη λέξη Σενιόρ [Κύριος]». Σύμφωνα με τον Βοτ, οι UBS απέρριψαν αρχικά αυτό το αίτημα, αλλά αργότερα ενέδωσαν και έθεσαν σε κυκλοφορία μια έκδοση της Βιβλικής μετάφρασης Ρέινα-Βαλέρα «χωρίς τη λέξη Χεοβά».
Ούτε αυτό θα φθάνει σίγουρα

[nikosathinamar]

Ένας από τους λόγους που δεν υπάρχει στο αρχάιο Ελληνικό κείμενο το όνομα Ιεχωβά είναι ότι οι Εβραίοι όταν καίγανε (στους διωγμούς) τα πρωτότυπα των αποστόλων, κόβανε το ιερό όνομα του Θεού πρώτα και αυτό το ξέρουμε γιατί το καυχιόντουσαν στο Τοσεφτά που ήταν γραπτή συλλογή από προφορικούς νόμους που χρονολογείται 300 μ.χ.
"...Early Jewish writings indicate that Jewish Christians used the divine name in their writings. The Tosefta, a written collection of oral laws that was completed by about 300 C.E., says with regard to Christian writings that were burned on the Sabbath: “The books of the Evangelists and the books of the minim [thought to be Jewish Christians] they do not save from a fire. But they are allowed to burn where they are, they and the references to the Divine Name which are in them.” This same source quotes Rabbi Yosé the Galilean, who lived at the beginning of the second century C.E., as saying that on other days of the week, “one cuts out the references to the Divine Name which are in them [understood to refer to the Christian writings] and stores them away, and the rest burns." -From Appendix A5 Revised NWT