Iceberg x OwlBeats - Πορτραίτο

Produced by OwlBeats
Guitars: Zisis Vourdourkis
Recording: Waves Studio
Programming/Mix: Giannis Ampatzoglou

Iceberg on:

OwlBeats on:

Στίχοι:
Στο πορτραίτο μου ακόμα βλέπω χιόνια,πινελιές που λείπουν χρόνια ή που φθείρουνε το χρώμα μου μα τώρα σχηματίζω όσα λείπανε,με λέξεις που δεν είπαμε, το είπανε τα μάτια κι ας κρυφτήκανε τα λόγια..οι λέξεις αυτές είν΄τα μάτια μου, θέλεις να παίξεις το παζλ; δεν θα θες αν δεις τα κομμάτια μου, άπειρα βράδυα που άφηνα πάνω στο χαρτί σημάδια μου..
Τρέφομαι απ΄τα μικροκύματα, με ακούς μόνο μέσα απ' τα ηχοκύματα, στο χα πει είμαι παγόβουνο κι ακόμα να πιστέψεις ότι ζω μέσα στα κύματα..τώρα κοιτάω το ηλιοβασίλεμα,τώρα όλα ήρεμα,πρέπει να δω ψύχραιμα,για να δω πρέπει να κλέψω λίγο φως από τον ήλιο και το χρώμα του να βάλω μες στον πίνακα

(ρεφραιν)
Τώρα με ξέρω, αύριο ίσως να μην με ξέρω,
σπάω τον καθρέφτη,κοιτάω το πορτραίτο
εκεί μέσα με βλέπω,εκεί μ' έχω..
Να μου θυμίζει ποιος είμαι, για να θυμάμαι
τι έκανα, για να θυμάμαι ποιος είμαι
για όλες τις μέρες που ξέχναγα κι ένιωθα μέσα πως πέθανα (χ2)

Νιώθω μόνος ως συνήθως νιώθω πάλι πως τα χάνω,
κι εσύ νομίζεις πως επίτηδες το κάνω..έλα πάλι γέλα πίσω από
την πλάτη μ' όσα γράφω,έλα παιξ'το πάλι υπεράνω!
Στο κάτω κάτω έχω δεί πως είναι πάτο να αγκαλιάζεις και το πάτωμα να σου μοιάζει με βάλτο, το παράθυρο στο καινούριο μου σπίτι έχει κάγκελο, το οποίο μου κόβει την σκέψη για σάλτο,
εκτιμώ καθετί όμορφο πολύ,γιατί έχω τόση ασχήμια δεί που λέρωσε τα 2 μου μάτια, δυσκολεύομαι κάποιες φορές να ξεχωρίσω τα όμορφα άνθη απ' τα υπόλοιπα αγκάθια,
αλλάζω συμπεριφορά όχι χαρακτήρα, δεν έδωσες ποτέ αξία σ' ότι είπα, αν κάτι θεωρώ πως είναι αποτυχία είναι η κουβέντα
που δεν καταλήγει γιατί λείπει η ουσία..

Η επικοινωνία σου μοιάζει κάτι άγνωστο, κάθε μου λέξη μοιάζει με φτερό στον άνεμο, πήρα στην πλάτη μου όσα λέω και θα πετάξω με αυτά,είναι φτερά να μην σου φαίνεται παράλογο(χ2)

Ότι κι αν μου πεις εγώ θα 'μαι εδώ,ότι κι αν μου πεις κάνω τ'ανάποδο, θέλεις να με βρείς; δες στο δάπεδο, θα 'χω αφήσει
κάπου κάτω το τετράδιο..
Μέρες περίεργες φέυγουν ανούσια και γρήγορα, μέρες που δεν έχω μες στο πορτοφόλι τίποτα περνάνε με ταχύτητα και κάνουν
τα σημαντικά ασήμαντα κι αντίστροφα..

(ρεφραιν)
Τώρα με ξέρω, αύριο ίσως να μην με ξέρω,
σπάω τον καθρέφτη,κοιτάω το πορτραίτο
εκεί μέσα με βλέπω,εκεί μ' έχω..
Να μου θυμίζει ποιος είμαι, για να θυμάμαι
τι έκανα, για να θυμάμαι ποιος είμαι
για όλες τις μέρες που ξέχναγα κι ένιωθα μέσα πως πέθανα (χ2)