ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣ' ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ | Αηδονοχώρι Σερρών | Μακεδονικά τραγούδια

🔴 Παραδοσιακό Μακεδονικό τραγούδι από το χωριό Αηδονοχώρι της επαρχίας Βισαλτίας, του νομού Σερρών. Πρόκειται για ένα τραγούδι - Παραλογή, δηλ. πολύστιχο αφηγηματικό τραγούδι με πολλά παραμυθιακά στοιχεία, με τραγικό συνήθως περιεχόμενο και χρονική καταγωγή την ύστερη Βυζαντινή εποχή. Το θέμα του παρόντος τραγουδιού εστιάζεται κυρίως στο τραγούδι-κατάρα της γυναίκας που έχει εγκαταλειφθεί από το σύζυγό της. Η θλίψη της είναι τόσο δυνατή, ώστε τιθασεύει ακόμη και τον Βοριά. Λόγω της αναφοράς αυτής των στίχων η εν λόγω παραλλαγή της Λυγερής συμπλέκεται και με την παραλογή του "Κυρ-Βοριά", τραγούδι που είναι εξίσου διαδεδομένο σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Η παραλλαγή του Αηδονοχωρίου (χωριό ντόπιων Μακεδόνων) είναι από τις λίγες πανελληνίως που συναντώνται σε χορευτικό ρυθμό και προσομοιάζει αρκετά με την αντίστοιχη παραλλαγή της Νικήσιανης Καβάλας.

▶️ Μια μεγάλη ομάδα μακρόσυρτων τραγουδιών αφηγούνται ιστορίες για κοπέλες που προδόθηκαν ή εγκαταλείφθηκαν από τον άντρα που αγάπησαν. Άλλες μετρούν τους μήνες ενόσω τα σημάδια της εγκυμοσύνης γίνονται όλο και πιο φανερά, άλλες πεθαίνουν, άλλες ψάχνοντας το ανέφικτο γιατρικό για να τον θεραπεύσουν, βλέπουν τον αγαπημένο τους να παίρνει άλλη γυναίκα. Το παράπονό τους -μάλλον οικείο ως εμπειρία σε όλα τα ακροατήρια- συγκλονίζει τη φύση: καράβια αλλάζουν ρότα, γεφύρια ραγίζουν, ποτάμια στέκονται, στοιχειά συγκινούνται. Εκείνες, ανήμπορες ν' αλλάξουν τη μοίρα, καταφεύγουν στο μόνο όπλο που διαθέτουν οι γυναίκες, καθηλωμένες κι αδύναμες: την κατάρα, την επίκληση δηλαδή της θείας δίκης για τιμωρία της αβάστακτης αδικίας ή στην προκειμένη περίπτωση του αβάσταχτου πόνου.

🎵 Τραγούδι: Θανάσης Παπαγιάννης
✅ Δίσκος: "Δημοτικά τραγούδια - Η μουσική παράδοση της Νιγρίτας και της Βισαλτίας" του Νίκου Πασχαλούδη

Οι στίχοι:
Ένα κορίτσ' τραγούδησε παν' σι γυαλένιο πύργο,
ο πύργος ή - μα την Παναγιά σας λέω - ο πύργος ήτανε ψηλός,
ο πύργος ήτανε ψηλός κι η κόρη βραχνιασμένη,
την πήρι αέ- μα την Παναγιά σας λέω - την πήρι αέρας τη φουνή
την πάει μες στα καράβια.

Όσα καράβια τ' άκουσαν όλα λιμάνι πιάνουν,
μον' να καράβι κρητικό, καράβι από την Κρήτη:
"δεν σι φοβούμαι, κυρ βοριά, και σένα τρεμουντάνα,
έχω καράβ' απού καρυά, κατάρτι απού πλατάνι,
έχου κι ένα ναυτόπουλο που ξέρεις τους αγέρις.
Ανέβα, βρε καλό παιδί, να δεις τι αέρα έχει".
Γελώντας σου ανέβινε, κλαίουντας κατιβαίνει.
"Τι 'δις, ναυτόπουλο, κι κλαις, τι 'δις κι δακρύζεις;"
"Στην Πόλη 'στράφτει και βροντά, στη Σμύρνη χαλαζώνει
και δω που είμαστε και 'μεις..."

#Greek_folk_music #Macedonian_folk_song #Greek_Macedonia