ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΗΣ – ΜΑΝΑ ΜΗ ΜΕ ΚΑΤΑΡΙΕΣΑΙ – ΊΛΙΟΝ PLUS – 20.04.2019!

Το 1935 έρχεται κι η 1η ηχογράφηση δίσκου με τα τραγούδια "Μάνα μη με καταριέσαι " του Κ.Σκαρβέλλη και "ο Σερέτης" του Ιακώβου Μοντανάρη. Μέχρι το 1940 ηχογραφεί 68 ή 70 τραγούδια, 6 δικές του συνθέσεις ή με συνεργασίες(στίχοι ή μουσική) και 50 συνθέσεις του Κώστα Σκαρβέλλη. Το 1938 ο Γιώργος Κάβουρας με την γυναίκα του και τα τρία παιδιά μετακομίζουν στο Χαϊδάρι, οικονομική άνοδος, επιτυχημένη δισκογραφία και δημοφιλείς εμφανίσεις στα γνωστά μαγαζιά της εποχής και κυρίως στου Κερατζάκη στο Κερατσίνι με τον Κώστα Νούρο και τον Στελλάκη Περπινιάδη. Κατά την Γερμανική κατοχή 1941-1942 συνεργάζεται με την Βαγγελία Μαργαρώνη στα μαγαζιά του Βακαλόπουλου και του Τζουμάκη. Η μοναδική φωνή του, η ομορφιά του και η φήμη του, έλκει σαν μαγνήτης τις γυναίκες, γεγονός που έφερνε μεγάλες συγκρούσεις και καυγάδες με την γυναίκα του. Για να τον εκδικηθεί λοιπόν η Ειρήνη, το 1941 συνάπτει ερωτική σχέση μ' έναν Ιταλό ονόματι Μπρούνο τον οποίο όμως τελικά ερωτεύεται. Μαθαίνει ο Γιώργος την απιστία της γυναίκας του και καταρρέει από την ντροπή και την ζήλεια. Στο σπίτι στο Χαϊδάρι ζει η Ειρήνη με τα 3 παιδιά όπου μένει περιστασιακά κι ο Ιταλός, εκείνη από πείσμα δεν επιτρέπει στον Γιώργο να δει τα παιδιά του και τον τρώει το μαράζι. Ο καλοντυμένος και σικάτος Γιώργος γυρνά πλέον ατημέλητος και έρχεται συχνά σε συμπλοκές με τον Ιταλό ο οποίος έχει σχέσεις με τον υπόκοσμο με συνέπεια να κυνηγούν να τον σκοτώσουν οι Ιταλοί μαφιόζοι (φίλοι του Μπρούνο) εκείνος φοβάται και κρύβεται. Για μια ακόμη φορά προσπαθεί να δει τα παιδιά του και επισκέπτεται το σπίτι στο Χαϊδάρι αλλά η Ειρηνη τον διώχνει ξανά, τότε για να του φύγει λίγο ο καημός αποφασίζει να πάει να δει το άλλο του παιδί, την Άννα και με τα πόδια πηγαίνει από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή, όπου έχει μετακομίσει η Μαριάνθη με τους γονείς τους και το παιδί γιατί το σπίτι στο Κερατσίνι είχε βομβαρδιστεί από τους Γερμανούς, χωρίς τον Χρήστο ο οποίος ήταν αγνοούμενος πολέμου στη Μέση Ανατολή, η Άννα του έχει μεγάλη αγάπη και αδυναμία χωρίς να γνωρίζει ποιος πραγματικά είναι (μυστικό που έμαθε η μαμά μου όταν ήταν 30 ετών από την γιαγιά της Γαρυφαλλιά). Τον Γιώργο τον τρώει το μαράζι και η ντροπή γιατί τα γεγονότα είχαν γίνει γνωστά στην πιάτσα. Το 1942 η οικογένεια Κάβουρα- Χριστοδούλου επιστρέφει στο Κερατσίνι όπου κατοικεί κι ο Γιώργος μαζί τους.

Στα μέσα του Φλεβάρη του 1943 παρακολουθεί το σπίτι στο Χαϊδάρι για να μπορέσει να δει έστω για λίγο τα παιδιά του, όταν όμως βλέπει να μπαίνουν στο σπίτι η Ειρήνη με τον Ιταλό, με το μυαλό θολωμένο από θυμό ορμάει, μπαίνει κι εκείνος μέσα στο σπίτι και γίνεται συμπλοκή. Τραβάει μαχαίρι και τραυματίζει την Ειρήνη στο χέρι κι ενώ παλεύει με τον Ιταλό, η Ειρήνη τον χτυπά με μια μποτίλια στο κεφάλι και τον ακινητοποιεί. Αναίσθητο τον μεταφέρουν οι δυο εραστές και τον πετούν σε παραπλήσιο οικόπεδο. Το χτύπημα στο κεφάλι όμως είναι μοιραίο για τον Γιώργο. Όταν κάποια στιγμή συνέρχεται πάει να βρει τον Περπινιάδη στο μαγαζί του στο Χαϊδάρι κοντά από το σπίτι που είχαν γίνει τα συμβάντα. Η παρέα γλεντούσε κι εκείνος κάθεται μαζί τους και κρυφά χωρίς να τον ακούνε οι άλλοι, εξιστορεί τα γεγονότα στον Στελλάκη. Κάποια στιγμή ενώ του μιλούσε του λέει: "Στέλιο δεν νιώθω καλά, το κεφάλι μου πονά" και σωριάζεσαι στο πάτωμα. Φωνάζουν ένα γείτονα γιατρό να τον εξετάσει κι αυτός τους στέλνει επειγόντως στο νοσοκομείο Κρατικό Νίκαιας (Σαπόρτα λεγόταν τότε) εν μέσω κατοχής τόσος κόσμος πέθαινε, δεν του έδωσαν καμιά σημασία, ένας γιατρός τους είπε: "αιμάτωμα από χτύπημα είναι". Το αιμάτωμα προχωρούσε κι η κατάσταση του επιδεινωνόταν. Κάποια στιγμή λέει στην Μαριάνθη που δεν έφευγε στιγμή από κοντά του "αδελφή, η Ειρήνη με χτύπησε για να γλυτώσει από τα χέρια μου" και της λέει τι είχε συμβεί..

Μέσα σε 6 ημέρες, 20 Φεβρουαρίου 1943, σώπασε για πάντα το αηδόνι του ρεμπέτικου τραγουδιού στην αγκαλιά της αγαπημένης του αδελφής Μαριάνθης.