ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΠΩΣ Μ' ΑΓΑΠΑΣ (ΜΑΡΙΑ ΓΡΙΛΛΗ) ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΒΡΑΜΑΚΗΣ: Μπουζούκι & Ενορχήστρωση 2023 Ορχηστρικό

preview_player
Показать описание
ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΠΩΣ Μ' ΑΓΑΠΑΣ (ΜΑΡΙΑ ΓΡΙΛΛΗ)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΒΡΑΜΑΚΗΣ: Μπουζούκι & Ενορχήστρωση 2023 - Ορχηστρικό
Μουσική: Στέλιος Χρυσίνης
Στίχοι: Στέλιος Χρυσίνης

Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Γρίλλη & Κώστας Πολίτης 1959 Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος

Κατασκευή μπουζουκιού: Λευτέρης Παπαδόπουλος (Θεσσαλονίκη)

ANGELO AVRAMAKIS - bouzouki solo instrumental

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Δε θέλω να με παντρευτείς
μόνο για τα λεφτά μου
εγώ γυρεύω άνθρωπο
να βάλω στην καρδιά μου.

Μη μου λες πως μ’ αγαπάς,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς
αφού ξέρω τον σκοπό σου
πως για το συμφέρον πας.

Δε θέλω να σε ξαναδώ
και σβήσε κάθε ελπίδα,
τόσο καιρό αχάριστε
σε γνώρισα σε είδα.

Μη μου λες πως μ’ αγαπάς,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς
αφού ξέρω τον σκοπό σου
πως για το συμφέρον πας.

Δε θέλω σπίτι μου να `ρθείς
για μένα πια δεν κάνεις
δεν σε πιστεύω σ’ ό,τι λες
και μη με καλοπιάνεις.

Μη μου λες πως μ’ αγαπάς,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς
αφού ξέρω τον σκοπό σου
πως για το συμφέρον πας.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ''ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΠΩΣ Μ' ΑΓΑΠΑΣ''

Κωδικός Δίσκου : B-74509
Κωδικός Μήτρας : LG-1164
Τίτλος : ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΠΩΣ Μ' ΑΓΑΠΑΣ
Ρυθμος : ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟΣ
Συνθέτης : ΧΡΥΣΙΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
Στιχουργός : ΧΡΥΣΙΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
Τραγουδούν : ΓΡΙΛΛΗ ΜΑΡΙΑ
Συμμετέχουν : ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Μπουζούκι : ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
Ημερ.Κυκλοφορίας : 1959
Δισκογραφική Εταιρεία (label) :PARLOPHONE 78 (ΣΤΡΟΦΕΣ) ΕΛΛΑΔΟΣ

ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕ 45 ΣΤΡΟΦΕΣ

Δισκογραφική Εταιρεία (label) :PARLOPHONE 45 ΣΤΡΟΦΩΝ
Κωδικός Δίσκου : GDSP 2560
Κωδικός Μήτρας : 7XLG 1026
Διεύθ.Ορχήστρας : ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΣΗΜ. ΣΤΟ LABEL ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ 45 ΣΤΡΟΦΩΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ
ΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ Ο ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ

Η Α' ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΓΡΙΛΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΠΟΛΙΤΗ

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Δε θέλω να με παντρευτείς
μόνο για τα λεφτά μου
εγώ γυρεύω άνθρωπο
να βάλω στην καρδιά μου.

Μη μου λες πως μ’ αγαπάς,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς
αφού ξέρω τον σκοπό σου
πως για το συμφέρον πας.

Δε θέλω να σε ξαναδώ
και σβήσε κάθε ελπίδα,
τόσο καιρό αχάριστε
σε γνώρισα σε είδα.

Μη μου λες πως μ’ αγαπάς,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς
αφού ξέρω τον σκοπό σου
πως για το συμφέρον πας.

Δε θέλω σπίτι μου να `ρθείς
για μένα πια δεν κάνεις
δεν σε πιστεύω σ’ ό, τι λες
και μη με καλοπιάνεις.

Μη μου λες πως μ’ αγαπάς,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς
αφού ξέρω τον σκοπό σου
πως για το συμφέρον πας.

nikosvoreios
Автор

Çok güzel çalıyorsun kardeşim buzuki’yi 👍

fatihcekici
Автор

ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΗ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣΤΖΙΦΟΠΟΥΛΟΣ
Автор

Εξαιρετικοτατος !!!
Μια κατηγορία μονος του ο παιχταρας!!!

georgiosdem
Автор

Φίλε, ... μας κακομαθαίνεις με το τρίχορδο και τις πενιές Να είσαι πάντα καλά.

stxiotis
Автор

Και σ' αγσπάμε και το λέμε και λεφτά δεν θέλουμε. Να μας ανοίγεις μόνο λίγο την καρδιά με τα έξοχα παιξίματά σου. Πολλά συγχαρητήρια όμορφε άνθρωπε. Κάθε καλό. Ο Θεός μαζί σου.

ΠαναγιώταΚαλαμπόκα-ζδ
Автор

Το πιο γλυκό μπουζούκι που έχω ακούσει!! Μπράβο σου

leonidastsiavos
Автор

Γειά σου Βαγγέλη, μέγιστε καλλιτέχνη και παιχταρά του μπουζουκιού. Μεγάλη επιτυχία που την αποδίδεις τέλεια με τα χρυσοδαχτυλά σου. Να είσαι καλά φίλε μας, να μας χαρίζεις πενιές, να μας κρατάς συντροφιά, να ομορφαίνεις τις ζωές μας και εμείς να σε χειροκροτούμε έτσι όπως αξίζει σε κάθε ξεχωριστό και πετυχημένο άνθρωπο της ζωής.

skittlezz
Автор

Φανταστική εκτέλεση Άρχοντα, καλό Σαββατοκύριακο με υγεία 😊🎉

HarlavanisPanagiotis
Автор

sono un albanese, vivo da 30 anni in Italia, ti ho sentito parecchio mi sei sempre piaciuto complimenti sei molto bravo

kujtimpasha
Автор

Βαγγέλη! Είσαι η Ευχάριστη! Νότα! και Πραγματικότητα! της Ζωής μας! 😊👍👏❤️ Νά'σαι Πάντα Καλά! Εσύ η Οικογένεια σου και οι Συνεργάτες σου! ΜΠΡΑΒΟ! για το πανέμορφο αυτό Τραγούδι! Την Καλησπέρα μου στον Νικόλα! 👋

ΑθηνόδωροςΤσουμπάρης
Автор

Απόσπασμα από τόν Β’ τόμο τού έργου τού Σάκη Παπίστα «Όλοι οί ρεμπέτες τού ντουνιά»:
ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΡΥΣΙΝΗΣ (1916 – 14/2/1970)
ΣΥΝΘΕΤΗΣ – ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ – ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΚΤΗΣ – ΜΑΕΣΤΡΟΣ
Ο τυφλός λαϊκός δημιουργός Στέλιος Χρυσίνης.
Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία ή αναφορές συναδέλφων του ή άλλες καταγραφές και μαρτυρίες, είναι βέβαιο ότι ο Στέλιος Χρυσίνης πρέπει να ενσωματώθηκε μετά το 1930 με την παρέα του ρεμπέτικου, αφού μόλις το 1933 γράφει το πρώτο του τραγούδι (και μάλιστα χασικλίδικο), ως συνθέτης και στιχουργός, με τίτλο ΧΤΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΝ ΤΕΚΕ ΜΑΣ. Ένα από τα πιο περίτεχνα χασικλίδικα που γνώρισε απανωτές επανεκτελέσεις και ακόμα και σήμερα παίζεται στα λαϊκά πάλκα. Με το τραγούδι αυτό περνάει για πρώτη φορά στη δισκογραφία το 1934, ερμηνευμένο από τον Στελλάκη Περπινιάδη (1934, COLUMBIA DG 2124, CG 935).
Από το 1934 αρχίζει μια μακρά περίοδος συνεργασίας με τις δισκογραφικές εταιρείες, όπου πέρα από τις δικές του συνθέσεις που γίνονται δίσκοι, συμμετέχει, σαν οργανοπαίκτης (συνήθως με την κιθάρα του), μαζί με τον αδελφό του Παναγιώτη (συνήθως παίζοντας μπαγλαμά) σε εκατοντάδες ηχογραφήσεις τραγουδιών, όλων των δημιουργών του ρεμπέτικου. Η σχέση του αυτή με το ρεμπέτικο επιβεβαιώνεται και από μια αφήγηση του εκλεκτού συναδέλφου του, Λευτέρη Γουναρόπουλου, που κατέγραψε ο Τάσος Σχορέλης στον 4ο τόμο του βιβλίου «Ρεμπέτικη Ανθολογία» σελ. 266-267.
«Τον Χρυσίνη τον πρωτάκουσα στο μπαράκι του Βρυώνη στον Πειραιά το 1932 ή 33. Ήμουν παιδί.
Μέσα, πίσω από ένα σιδερένιο στρογγυλό τραπεζάκι, αυτός έπαιζε μπουζούκι και ο Παναγιώτης, ο αδελφός του κιθάρα, κι απ' έξω ουρά για να τον ακούσουν. Ουρά σου λέω. Ο Στέλιος ήταν μεγαλοφυής. Έγραψε πράγματα που δεν μπορείς να τα πιάσεις. Κάποια μέρα θα του βγάλουν όλοι το καπέλο. Για μένα ήταν απ' τους καλύτερους».
Ακροβατώντας ανάμεσα στο πειραιώτικο ρεμπέτικο και το σμυρναίικο ιδίωμα, ο 18άχρονος δημιουργός καταθέτει την επόμενη χρονιά, το 1935, το εκπληκτικό «Αργιλέ μου γιατί σβήνεις» (ODEON GA 1888, GO 2312 -1) με την Γεωργία Μυττάκη, την μεγάλη ερμηνεύτρια του δημοτικού, που έκανε μερικά χαρακτηριστικά περάσματα στο λαϊκό τραγούδι. Θα ακολουθήσουν συμπράξεις με τον περίφημο βιολίστα (το καλύτερο βιολί των Βαλκανίων) Δημήτρη Σέμση ή Σαλονικιό («Στ’ ορκίζομαι στο κύμα», «Χρόνια στις θάλασσες γυρνώ», κ.ά) και τον Παναγιώτη Τούντα («Στο είπα περδικούλα μου», «Το θαλασσί φουστάνι», κ.ά). Συνθέσεις του ερμηνεύουν οι Ρίτα Αμπατζή («Μια μελαχροινή»), Στέλιος Κερομύτης («Μ’ έκαψες σκύλα»), Γιώργος Κάβουρας («Τα ψαράδικα»), κ.ά.
Από το 1936 συμμετείχε σε λαϊκά συγκροτήματα και από το 1937 γραμμοφωνεί στην Columbia τα επόμενα από τα πρώτα του τραγούδια (βλέπε δισκογραφία στη συνέχεια). Στην ίδια εταιρεία, στα χρόνια 1950 – 1956, ήταν μαέστρος.
Ο Στέλιος Χρυσίνης, ήδη από προπολεμικά, συνεργάζεται με όλες τις δισκογραφικές εταιρείες ενώ έχει εξελιχθεί σε ανιχνευτή ταλέντων, όπου χάρη στην παρέμβασή του περνούν την πόρτα των studio στη Ριζούπολη οι Σταύρος Ρεμούνδος, Λέλα Οικονομίδου, Κώστας Λαΐνης, Τασία Βρυώνη, κ.ά. Η συνεργασία του αυτή πέρασε και στις τέσσερις εταιρείες COLUMBIA, HIS MASTER’ S VOICE, ODEON, και PARLOPHONE. Την περίοδο της Κατοχής θα δουλέψει σε συνοικιακές ταβέρνες της πρωτεύουσας αλλά και σε στέκια στα Μεσόγεια, όπου εύρισκε και πατριώτες του Αρβανίτες απ’ το Κρανίδι. Συχνά είχε μπλεξίματα με τους Γερμανούς, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι και την αναπηρία του, τον εξανάγκαζαν πολλές φορές να παίζει επί ώρες χωρίς καμμιά αμοιβή. Σε κάποια τέτοια ακραία περίπτωση αδικίας, αναφέρεται, πως ακόμα και ο Γερμανός διοικητής, αναγκάστηκε να τιμωρήσει για παραδειγματισμό Γερμανό στρατιώτη που είχε συμπεριφερθεί σκαιώς στον εξαίρετο αυτό μουσικό.
Η μουσική ευρυγνωσία του Στέλιου Χρυσίνη και το «απόλυτο» μουσικό αυτί που διέθετε, του δίνουν τη δυνατότητα να ερμηνεύει κάθε είδος τραγουδιού, γεγονός που τον έκανε περιζήτητο στα πάλκα της εποχής, είτε αυτά ήταν ελαφράς μουσικής, είτε λαϊκής. Με την ίδια ευχέρεια έπαιζε ευρωπαϊκού ύφους τραγούδια και ταυτόχρονα, τα Σμυρναίικου και εν γένει Μικρασιάτικου ύφους, που τον είχαν κάνει αγαπητό σε όλο τον προσφυγόκοσμο του μεσοπολέμου.
Όταν δούλευε σε μαγαζιά στην Καισαριανή και στον Βύρωνα, οι πρόσφυγες τον θεωρούσαν δικό τους, Σμυρνιό ή Βουρλιώτη.
Μετά την απελευθέρωση, το καλοκαίρι του 1946 και την επαναλειτουργία του εργοστασίου της COLUMΒIA στον Περισσό, συνεργάζεται σε μονιμότερη βάση με την HIS MASTER’ S VOICE και γίνεται βοηθός του μεγάλου βιολιστή και συνθέτη Δημήτρη Σέμση (Σαλονικιός), που είχε την καλλιτεχνική διεύθυνση της εταιρείας. Παράλληλα, δίνει δυναμικό παρών στη δισκογραφία («Δώς μου φωτιά ν’ ανάψω» και «Είμαι εργάτης στο λιμάνι» με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και τον Στελλάκη, «Πειραιά μου σ’ αφήνω γειά» με την Νταίζη Σταυροπούλου, «Μια κόρη Μεσογείτισσα» με την Σωτηρία Μπέλλου, κ.ά).
Εμφανίζεται το 1947 στα κέντρα «Φιλτικάκη» και «Ναβαρίνο» στο Πασαλιμάνι (πρόκειται, αντίστοιχα, για καφενείο και ζαχαροπλαστείο, που ορισμένες μέρες την εβδομάδα, κατά την συνήθεια αλλά και τις ανάγκες της εποχής, μετατρέπονταν σε μπουζουξίδικα), μαζί με τους Απόστολο Χατζηχρήστο, Γιάννη Σταμούλη ή Μπιρ Αλλάχ και Λευτέρη Γουναρόπουλο. Το σπίτι του δε, στην οδό Αριστομένους 35 στα Σεπόλια, μετατρέπεται σε εκκολαπτήριο νέων καλλιτεχνών. Μια ολόκληρη γενιά τραγουδιστών θα αναδειχθεί υπό την συνθετική του σκέπη. Συχνά συνυπογράφει στη δισκογραφία λαϊκές μουσικές δημιουργίες με τον Στελλάκη Περπινιάδη και τον Σταύρο Παντελίδη.

MetoVamvaki
Автор

παρακολουθούμε όλοι έναν σολίστα να έχει στα χέρια του ένα ορίτζιναλ μπουζούκι κ αυτό είναι το τρίχορδο! με αυτό παίχτηκαν αμέτρητες επιτυχίες που άγγιξαν την ψυχή του καθημερινού τότε Έλληνα! κ λέω τότε γιατί τώρα ακούμε κάτι σαν..μπουζούκι!! το τετράχορδο είναι ένα ελληνοαμερικανικό ηχόχρωμα που το δημιούργησε ο Χιώτης από τα ακούσματα της κιθάρας από την Αμερική !! γι'αυτό κ λέγετε κιθαρομπουζουκο!! ποτέ όμως το ...ιμιτασιον δεν θα ξεπεράσει το ..γνήσιο !! φυσικά ο καθένας έχει κ τις δικές του απόψεις! πάντως κ το ένα κ το άλλο δείχνουν τις ικανότητες τους στα χέρια ενός Αξιού εκτελεστή σαν του κ Αβράμακη .κρίμα που βρίσκεται στο εξωτερικό! εδώ θα είχε πολλά να προσφέρει! διότι ελάχιστοι εναπομείναντες είναι αξοι να κρατούν αυτό το υπέροχο όργανο! φτάσαμε στο σημείο που το είδα με τα μάτια μου να μασάνε ..τσίχλα κ να παίζουν μπουζούκι! κρίμα κ πάλι κρίμα! Ας ευχηθούμε πολλές πολλές λαϊκές εκτελέσεις από αυτόν τον αξία μουσικό! Κ πάλι τα σέβη μου..

tasostasaras