filmov
tv
ΜΑΙΡΗ ΜΑΡΑΝΤΗ - Το γκαρσόνι ..by Sourdaki

Показать описание
SOURDAKI ♥
--------------------
#sourdaki
----------------------------------------------------------------
Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων . Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο ..οι φωτογραφίες, είναι από το διαδίκτυο.
-----------------------------------------------------------------
Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
1η Εκτέλεση 1960 Μαίρη Λίντα
1977 Μαίρη Μαράντη
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την θέση
τα βράδια ν’αρέσει να κάθομαι μόνη,
σ’ αυτή τη γωνιά εσύ μ’ είχες φέρει
και κάποιο γκαρσόνι μονάχα με ξέρει.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την άκρη
ποιος κρύβει ένα δάκρυ, ποιος νιώθει ένα πόνο,
σ’ αυτή τη γωνιά ξημέρωσα μόνη
και κάποιο γκαρσόνι με σκέφτεται μόνο.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
--------------------
#sourdaki
----------------------------------------------------------------
Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων . Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο ..οι φωτογραφίες, είναι από το διαδίκτυο.
-----------------------------------------------------------------
Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
1η Εκτέλεση 1960 Μαίρη Λίντα
1977 Μαίρη Μαράντη
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την θέση
τα βράδια ν’αρέσει να κάθομαι μόνη,
σ’ αυτή τη γωνιά εσύ μ’ είχες φέρει
και κάποιο γκαρσόνι μονάχα με ξέρει.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.
Σ’ αυτή τη γωνιά στην ίδια την άκρη
ποιος κρύβει ένα δάκρυ, ποιος νιώθει ένα πόνο,
σ’ αυτή τη γωνιά ξημέρωσα μόνη
και κάποιο γκαρσόνι με σκέφτεται μόνο.
Γι’ αυτό και μου κάνει συχνά τα χατήρια,
σερβίρει όπως πρώτα τα δυο μας ποτήρια,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει,
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει,
μ’ ανάβουν τα φώτα και τ’ όνειρο σβήνει
αχ το `να ποτήρι γεμάτο έχει μείνει.