Transcendental Étude No. 12 in B♭ minor, 'Chasse-neige' (snow-whirls) - Franz Liszt

10 Piano Festival, Sremska Mitrovica, Serbia, 26/05/2024
Muzicka Skola Petar Krancevic, 10 festival pianizma
Maša Novaković.
F. List : Transcendentalna etida br. 12 ("Chasseneige") b mol
MŠ " Josif Marinković" Beograd, SRB
klasa: Dragana Kesić

Editorial educational content

Transcendental Étude No. 12 in B♭ minor, "Chasse-neige" (snow-whirls) is the last of twelve Transcendental Études by Franz Liszt. The étude is a study in tremolos but contains many other difficulties like wide jumps and fast chromatic scales, and it requires a very gentle and soft touch in the beginning. The piece gradually builds up to a powerful climax. It is one of the most difficult Transcendental Études, being ranked 9 out of 9 by publisher G. Henle Verlag—one of six in the series to receive the highest possible difficulty ranking.

L'Étude d'exécution transcendante no 12 en si bémol mineur est une étude pour piano écrite par le compositeur Franz Liszt. Elle porte le titre programmatique Chasse-neige, et est la 12e et dernière des Études d'exécution transcendante. Cette étude est en grande partie composée de trémolos mais contient d'autres difficultés comme des sauts larges ou des gammes chromatiques rapides, et nécessite un toucher très doux au début. La pièce se réserve progressivement jusqu'à un point culminant puissant. C'est l'une des études transcendantales les plus difficiles, classée 9 sur 9 par l'éditeur G. Henle Verlag - l'une des six de la série à recevoir le classement de difficulté le plus élevé possible.

Transcendentaletyde nr. 12 i b-moll («Chasse-Neige») er den aller siste av Transcendentaletydene til den ungarske komponisten Franz Liszt. Stykket er for piano, og ble første gang utgitt i 1826 i en samling kalt Étude en douze exercices. Den tredje (og mest spilte) versjonen ble utgitt i 1852, og det var også da den fikk det programmatiske tilnavnet "Chasse-Neige". Navnet kan best oversettes til «snøstorm»; etyden blir da med andre ord et musikalsk bilde på kastevinder som virvler snø opp i luften.
Etyden er en studie i tremoloer for begge hender. Det er også dette som fører til den ønskede «snøstorm-effekten». Melodien bytter hele tiden mellom hendene, og ofte må samme hånd spille både tremoloer og melodi på én og samme tid. Kryssende rytmer og raske kromatiske skalaer i begge hender er andre vanskeligheter pianisten støter på i stykket. Etyden starter og slutter rolig, mens midtpartiet inneholder kraftige klimaks.

O Estudo Transcendental Nº12 "Chasse-neige" (vento impetuoso que carrega uma torrente de neve, ou simplesmente "tempestade de neve") é o décimo segundo (e último) dos Estudos Transcendentais de Franz Liszt. É um Estudo para prática de tremolos, mas contém várias outras dificuldades como saltos longos e escalas cromáticas em alta velocidade, sem mencionar notas muito suaves que entram no meio de outras. É provavelmente o Estudo mais difícil se o Feux Follets não for levado em conta. A peça vai aos poucos aumentando a intensidade, e no seu clímax se encontra em alta tensão e força, mas gradualmente vai diminuindo novamente, terminando com dois acordes de si menor.
Ferruccio Busoni dizia que, de todas as músicas que tentaram "imitar" algo (a exemplo das Quatro Estações de Antonio Lucio Vivaldi), esta é a que melhor conseguiu fazer isso.

ტრანსცენდენტური ეტიუდი №12 სი♭ მინორში — ფერენც ლისტის ტრანსცენდენტური ეტიუდებიდან რიგით მე-12 საფორტეპიანო ეტიუდი. მისი საპროგრამო სახელწოდებაა „Chasse-neige“ („ქარბუქი“). ეტიუდი დაფუძნებულია ტრემოლოებზე, თუმცა შეიცავს მრავალ სხვა ტექნიკურ სირთულეს, როგორიცაა გრძელი ნახტომები და სწრაფი ქრომატული გამები, ხოლო დასაწყისი მოითხოვს ძალიან ნაზ და რბილ შესრულებას. ნაწარმოები თანდათან გადადის ძლიერ კულმინაციაში. იგი ერთ-ერთი ურთულესი ტრანსცენდენტური ეტიუდია, მისი სირთულე 9 ქულიდან 9-ით შეაფასა გამომცემლობა G. Henle Verlag-მა, რითაც სირთულის მიხედვით უმაღლესი ქულის მქონე ექვს ეტიუდს შორის მოხვდა.
ფერუჩიო ბუზონმა განაცხადა, რომ ეტიუდი „პოეტური ბუნების უმშვენიერესია მაგალითია, ალბათ, მუსიკის ყველა ჟანრში“. მან ნამუშევარი აღწერა, როგორც „ჩინებულად და მდგრადად მომავალი თოვლი, რომელიც პეიზაჟსა და ადამიანებს თანდათან ფარავს“.