'Χίλια αγάλματα' Γρηγόρης Νικολόπουλος-Θ. Πάνου

Ναι, ήτο τη ζωή αυτή
στη δούλεψη του βασιλέα.
Θελήματα πολλά του βασιλέα προσταγές
όλη η ζωή , ύδωρ παράδοση και γη,
και πως άλλως μπορούσε να συμβεί;
Και όταν ο Πέρσης τον απείλησε,
Χαρά, χαρά στα στήθια τα δεμένα,
με τον χαλκό τον σουβλερό,
του έκοψε το αυτί και του΄βγαλε το μάτι,
κι ενοίκησε τον βάρβαρο,
Χαρά, χαρά στα ματωμένα στήθη ,
μα πιότερο η πολιτεία τον ετίμησε
«ως αναμνήσαντα» ήρωα με δίμετρο ολόλευκο άγαλμα,
Σπλάχνο των σπλάχνων της ,
αίμα από το αίμα των παιδιών της,
δίπλα σε χίλια αγάλματα
που ορθώνονται ως τείχη μυθικά
γύρω από τις εταίρες της
και τα ταριχευμένα ιδανικά
ο κάθε ήρωας,
άγαλμα στη δούλεψη του βασιλιά. …
Και η πολιτεία μάνα μαρμάρινη,
κλωσά τα χίλια αγάλματα
βυζαίνοντας γάλα κι αίμα
Γλύπτης με άγρια μαλλιά και απύθμενη ματιά,
κάτω από τα νεκρά αγάλματα
που ότι δεν φτάνει τεχνουργεί.

..
Μουσική-ερμηνεία:
Γρηγόρης Νικολόπουλος.
Στίχοι:
Θανάσης Πάνου