Οξυγόνο - Παναγιώτης Δόβρης, Χάρης Κανταρίδης

ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ....

Μουσική-τραγούδι: Παναγιώτης Δόβρης
Στίχοι: Χάρης Κανταρίδης
Ενορχήστρωση: Παναγιώτης Δόβρης
Επιμέλεια video: Κανταρίδης Χάρης, Παναγιώτης Δόβρης
Φωτογραφίες: Facebook, ΕΡΤ - AP Phoro / Vaggelis Kousioras

Στίχοι:

ΟΞΥΓΟΝΟ
Μαμά θ αργήσω και δε θα φτάσω
κι ας έχω μία ζωή να προφτάσω
Μαμά με καίνε και με πληγώνουν
ψέματα λένε κι όμως γλιτώνουν
κι όλα τα όνειρα που χες για μένα
μες σε συντρίμμια είναι θαμμένα
Μαμά πονάω, πνίγομαι, λιώνω
νιώθω πως τέλειωσε το οξυγόνο.

Χώρα που μπάζωσες τα ρέματά σου
τώρα μπαζώνεις και τα παιδιά σου
θάβεις μαζί, φωτιά, οστά και ευθύνες
στο απυρόβλητο να ναι οι κηφήνες.

Ποιος φταίει; ποιος φταίει; το κάθε στόμα..
το πε, το σκέφτηκε, το λέει ακόμα
Μαμά, το μήνυμα κάποιος να στείλει
δικαιοσύνης φως να ανατείλει
Μάντρες με τραίνα, πλημμυρισμένα,
Μάτια, βαγόνια, κορμιά μας καμένα
φωνές που σβήνουν, μια ωδή στον πόνο,
νιώθω πως τέλειωσε το οξυγόνο.

Χώρα που μπάζωσες τα ρέματά σου
τώρα μπαζώνεις και τα παιδιά σου
θάβεις μαζί φωτιά, οστά και ευθύνες
στο απυρόβλητο να ναι οι κηφήνες.

Μπροστά στο κέρδος σβήνει η ζωή μας
κίνδυνος θάνατος η ύπαρξή μας
μα τις φωνές μας δε θα μπαζώσουν,
το άδειο σαρκίο τους δε θα το σώσουν.
Γι αυτό φωνάξτε, ν’ ανοίξει η πύλη,
τα κύτταρά μας καύσιμη ύλη
μη γίνουν και ταφούν μέσα στο χρόνο,
πίσω να πάρουμε το οξυγόνο.

[Zoi.Ml]

Υπέροχο!!! Συγχαρητήρια!!! Και όπως λένε: η μουσική εκφράζει αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί με λέξεις και αυτό που δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλό.