Πασχάλης Τόνιος - Στη Γυναίκα Μου | (Αφήγηση: Παύλος Χαϊκάλης) (Official Lyric Video)

Εγγραφή || Subscribe
Γίνε συνδρομητής στο επίσημο κανάλι της MLK στο YouTube ||

Get involved with MLK:

Πασχάλης Τόνιος - Στη Γυναίκα Μου
Αφήγηση: Παύλος Χαϊκάλης
Ποίηση: Γεώργιος Σουρής
Μουσική: Πασχάλης Τόνιος
Από το άλμπουμ 'Πασχάλης Τόνιος - Γεώργιος Σουρής Ο Σατυρικός Ο Προφητικός'
Ζωντανή Ηχογράφηση Στο «Παλλάς»
Video Editing: Ελίνα Μπουκουβάλα
℗ 2019 Chromodiastasi Ltd / MLK

Official Lyric Video of 'Sti Gineka Mou' (Live Recording from Pallas Theater)
Performed by Paschalis Tonios, Pavlos Chaikalis
Poetry by Georgios Souris
Music by Paschalis Tonios
From the album 'Paschalis Tonios - Georgios Souris O Satirikos O Profitikos - Live At Pallas'
℗ 2019 Chromodiastasi Ltd / MLK

Συμμετέχουν οι:
Μεικτή Χορωδία Συλλόγου Υπαλλήλων Τραπέζης Ελλάδος
Διευθύνει ο Κώστας Ευαγγελάτος

Χορωδία Παλαιού Φαλήρου "Ανδρέας Λαζάρου"
Διευθύνει η Λώρα Πετροπούλου

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κυριάκος Γκουβέντας - Βιολί
Μάνος Κιτσικόπουλος - Πιάνο
Χρήστος Ζούμπος - Κιθάρα
Νίκος Κρέτσης - Μπουζούκι, Κλαρίνο
Γιάννης Πλαγιανάκης - Μπάσο όρθιο
Αλέξανδρος Ζουγανέλης - Πνευστά
Πασχάλης Τόνιος - Κιθάρα, Αρχαιόφωνο, Μπαγλαμά, Νταούλι

ΣΤΙΧΟΙ
Προσφιλές μου ταίρι, δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις οτι σ᾿ αγαπώ

Κι αν με σε κακιώνω στη κακή μου ώρα
κι αρχινά μουρμούρα και κακογλωσσιά,
μου αρέσει να ῾χω και ολίγη μπόρα,
μου αρέσει λίγη φουσκοθαλασσιά

Δίχως πείσμ᾿ αγάπη,
δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου
και δεν έχει γλύκα

Βάστα μου, γυναίκα, μούτρα σοβαρὰ
και κλωστὴ σου κόβω, κάκια σου κρατώ,
επειδὴ νομίζω πως καμιὰ φορά
κι η πολλὴ μπουνάτσα
φέρνει εμετό

Προσφιλές μου ταίρι,
δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις οτι σ᾿ αγαπώ

Κι αν με σε κακιώνω στη κακή μου ώρα
κι αρχινά μουρμούρα και κακογλωσσιά,
μου αρέσει να ῾χω και ολίγη μπόρα, μου αρέσει
λίγη φουσκοθαλασσιά

Προσφιλές μου ταίρι,
δίχως να στο πω,
το καταλαβαίνεις οτι σ᾿ αγαπώ

Δίχως πείσμ᾿ αγάπη, δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου και δεν έχει γλύκα

Βάστα μου, γυναίκα, μούτρα σοβαρά
και κλωστή σου κόβω, κάκια σου κρατώ
Επειδὴ νομίζω πως καμιὰ φορά
κι η πολλὴ μπουνάτσα φέρνει εμετό

Δίχως πείσμ᾿ αγάπη,
δίχως λίγη πίκρα,
δεν αξίζει διόλου
και δεν έχει γλύκα

Σ᾿ αγαπώ με γέλια,
μα και θυμωμένη
κι αν ποτὲ γυρίζω να ειδώ καμιά,
πάντα όμως κτήμα εδικό σου μένει
η καρδιά μου όλη και η ασχημιά