filmov
tv
«Γαλάζια που ΄ναι η θάλασσα...», καλαματιανό (Ήπειρος) ~ Γιώργος Υφαντής - Γιώργος Κωτσίνης, κλαρίνο

Показать описание
Τραγούδι της αγάπης από την Πυρσόγιαννη Κόνιτσας σε ρυθμό καλαματιανό, από το νέο CD του Γιώργου Υφαντή με τον τίτλο: ''Ηχοχρώματα της Πίνδου''
Το τραγούδι είναι σίγουρα εισαγόμενο στην Πυρσόγιαννη, γιατί δεν ταιριάζει ούτε μουσικά ούτε χορευτικά με τα γηγενή της περιοχής.
Πιθανότατα το έφεραν στο μαστοροχώρι οι περίφημοι τεχνίτες της πέτρας που πήγαιναν για εργασία σε όλο τον Ελλαδικό χώρο, αλλά και έξω απ’ αυτόν.
Είναι σίγουρο ότι το τραγούδι υπήρχε από παλιά στη Στεριανή Ελλάδα με διάφορες παραλλαγές στο στίχο ή ακόμη και διαφορετική θεματολογία, αλλά με την ίδια πάντα μελωδία. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι ακόμη και οι Έλληνες καλλιτέχνες που μετανάστευσαν στην Αμερική το πήραν μαζί τους πέρα από τον Ατλαντικό και το έβαλαν στους πρώτους δίσκους που ηχογράφησαν εκεί.
Έτσι λοιπόν το βρίσκουμε το 1934 σε ηχογράφηση της Αμερικής από τον Μιχάλη Καγκάνη [από την Περίστα Ναυπακτίας] και τον Πάνο Μαμάκο [από τη Λακωνία] στο κλαρίνο.
Οι στίχοι του:
Γαλάζια που, γαλάζια που’ ναι η θάλασσα
γιε μ’ μελαχρινό είν’ το κύμα
σ’ αγαπώ δεν είναι κρίμα[δις]
Θυμά- καλέ θυμάσαι που σε φίλησα
μεσ’ στ’ αμπέλι στη σταφίδα
πρώτη μου φορά που σ’ είδα[δις]
Και βα- καλέ και βάλαμε και μαρτυριά
δυο βεργούλες απ’ το κλίμα
σ’ αγαπώ δεν είναι κρίμα[δις]
Τώρα καλέ τώρα τα φύλλα πέσανε
γιε μ’ και ποιος θα μαρτυρήσει
αχ ψηλό μου κυπαρίσσι[δις]
Μαρτύ- καλέ μαρτύρα το βρε πλάτανε
γιε μ’ και συ βρε κρύα βρύση
ποιος σ’ έχει γλυκοφιλήσει[δις].
Στοιχεία από το ηλεκτρονικό ένθετο που συνοδεύει το CD στη διεύθυνση:
Συνοδεύουν οι μουσικοί:
Γιώργος Κωτσίνης (κλαρίνο)
Κώστας Κίκιλης (βιολί)
Θανάσης Μαρκόπουλος (λαούτο)
Θωμάς Κωνσταντίνου (λαούτο)
Κώστας Μερετάκης (ντέφι)
Το τραγούδι είναι σίγουρα εισαγόμενο στην Πυρσόγιαννη, γιατί δεν ταιριάζει ούτε μουσικά ούτε χορευτικά με τα γηγενή της περιοχής.
Πιθανότατα το έφεραν στο μαστοροχώρι οι περίφημοι τεχνίτες της πέτρας που πήγαιναν για εργασία σε όλο τον Ελλαδικό χώρο, αλλά και έξω απ’ αυτόν.
Είναι σίγουρο ότι το τραγούδι υπήρχε από παλιά στη Στεριανή Ελλάδα με διάφορες παραλλαγές στο στίχο ή ακόμη και διαφορετική θεματολογία, αλλά με την ίδια πάντα μελωδία. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι ακόμη και οι Έλληνες καλλιτέχνες που μετανάστευσαν στην Αμερική το πήραν μαζί τους πέρα από τον Ατλαντικό και το έβαλαν στους πρώτους δίσκους που ηχογράφησαν εκεί.
Έτσι λοιπόν το βρίσκουμε το 1934 σε ηχογράφηση της Αμερικής από τον Μιχάλη Καγκάνη [από την Περίστα Ναυπακτίας] και τον Πάνο Μαμάκο [από τη Λακωνία] στο κλαρίνο.
Οι στίχοι του:
Γαλάζια που, γαλάζια που’ ναι η θάλασσα
γιε μ’ μελαχρινό είν’ το κύμα
σ’ αγαπώ δεν είναι κρίμα[δις]
Θυμά- καλέ θυμάσαι που σε φίλησα
μεσ’ στ’ αμπέλι στη σταφίδα
πρώτη μου φορά που σ’ είδα[δις]
Και βα- καλέ και βάλαμε και μαρτυριά
δυο βεργούλες απ’ το κλίμα
σ’ αγαπώ δεν είναι κρίμα[δις]
Τώρα καλέ τώρα τα φύλλα πέσανε
γιε μ’ και ποιος θα μαρτυρήσει
αχ ψηλό μου κυπαρίσσι[δις]
Μαρτύ- καλέ μαρτύρα το βρε πλάτανε
γιε μ’ και συ βρε κρύα βρύση
ποιος σ’ έχει γλυκοφιλήσει[δις].
Στοιχεία από το ηλεκτρονικό ένθετο που συνοδεύει το CD στη διεύθυνση:
Συνοδεύουν οι μουσικοί:
Γιώργος Κωτσίνης (κλαρίνο)
Κώστας Κίκιλης (βιολί)
Θανάσης Μαρκόπουλος (λαούτο)
Θωμάς Κωνσταντίνου (λαούτο)
Κώστας Μερετάκης (ντέφι)
Комментарии