SOLEDAD - short film (Προσωπικά 3)

Показать описание

SOLEDAD

Δεν είσαι ο μόνος μόνος.

(Προσωπικά 3)

Μια στιγμή
Χρόνια περιμένω κάθε μέρα όμως δεν έχει φανεί
Ακόμα

Μοναξιά
Νιώθω και δεν θέλω να ακούω για αλλά νέα σου ξανά
Είμαι λιώμα

Γιατί μόνος
Δε μπόρεσα ποτέ
Γιατί μετρούσα πάντα από το μηδέν

Ήταν τότε
Που ένιωθα πολύς
Κρίμα ποτέ δεν ήμουν πιο ειλικρινής

Ποτέ δεν ένιωσα πιο μόνος, τα συναισθήματα μεικτά, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, σκέφτομαι. Σκέφτομαι συνέχεια. Πως γίνεται ενώ είμαστε πολλοί, ενώ είμαστε μαζί, να 'μαστε και όλοι μόνοι.
Γιατί ο κόμπος να μην έχει αρχή και τέλος, γιατί το καλό να ρέει πάντα στο γιαλό,
Γιατί η ανάγκη μας για ζωή μας καλεί κάθε μέρα πιο κοντά στον θάνατο; Γιατί ένα και ένα κάνει δυο; Και αν τα δυο αυτά χωρίσουν; αν το καλοσκεφτείς και το δυο είναι μονός αριθμός.

Γιατί το βράδυ μου είπες καληνύχτα
Γιατί αφού θα έφευγες μέσα στη νύχτα

Ήταν ωραία
Που ήμουνα μαζί σου
Στίγματα έχω αφήσει πάνω στο κορμί σου

Κι αν η μοναξιά είναι δημιούργημα της φαντασίας, ώστε απλά να παίρνουμε τον χρόνο μας; Να σκεφτόμαστε; Να ονειρευόμαστε; Μήπως μόνοι είμαστε ενωμένοι; Μήπως ο καθένας βάζει τη μοναξιά του σε ένα μπουκάλι που λέγεται εμείς; Και αν ανοίξεις αυτό το μπουκάλι; Δε θα πιεις μόνο εσύ, θα πιούμε όλοι. Και ξανά θα σύρουμε ανέμελους χώρους, και δε θα επιτρέψουμε κανέναν να μας βυθίσει πάλι πίσω, δεν θα κρίνουμε ποτέ τον εαυτό μας, ούτε κανέναν άλλο, δεν θα προδίδουμε για μια καλύτερη θέση, γιατί η καλύτερη θέση πάντα δεν είναι αυτή που θέλουμε. Δεν θα τα ξέρουμε όλα γιατί το ενδιαφέρον θα γίνει πια ανύπαρκτο, δεν θα υπακούμε σε όποιον μας κουνάει το δάχτυλο, δε θα ζητάμε χωρίς να δίνουμε, δεν θα αγαπάμε με δεν, θα αγαπάμε σκέτο. Και δε θα νιώσουμε ποτέ αδικημένοι, γιατί το άδικο θα έχει πνιγεί μες το μπουκάλι.

Η τέχνη είναι ελπίδα
Και η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία.

Γιάννης Γιανναράκης.

LIKE | COMMENT | SUBSCRIBE
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
FOLLOW ME: