Rey Λαμδα - 'Κείνο τ' απόγευμα

Показать описание

στιχοι/ερμηνεια: Rey Λαμδα
μουσική παραγωγή: De'valente
μιξη: Skematik ( The Vocults)
επεξεργασία εικόνας: vagelis_dmp

Στιχοι:

'Κείνο τ' απόγευμα στο πρόσωπο χαμόγελα
όλοι θα εχουν και θα μοιαζουν τοσο φωτεινα
τα παντα γιορτινα τριγυρω και ανωδυνα
ομορφα χρονια θα 'ναι τα χρονια τα επομενα

Μολις χαραξει θα γελασει ο ουρανος
ξερει απο χθες πως ολα κοκκινα θα γινουν
σε λιγες ωρες χαιρετα το παρελθον
κι οι ταπεινοι δεν θα 'ναι εκει για να τον κρινουν

θα ειναι υπερηφανο ετουτο το ξημερωμα
οταν θα υποκλινεται στο μεσημερι
με μια αγκαλια ανοιχτη και δυο ματια ερωτα
ξερει καλα κανεις πως πια δεν θα υποφερει

τα δεντρα ανθιζουν και γεμιζουν με καρπους
η γη μας ντυνεται με πρασινο μανδυα
αυτα τα μαρμαρα θα σπανε σαν ακους
'κεινο τον στιχο απ' του Ριτσου τα βιβλια

το πελαγος ολακερο θα ημερευσει
λευκα πανια θα το οργωνουν απο πανω
του βαθους θυρευτες δεν θα βγαζουνε λεξη
τωρα που ο Νικος απαγγελει με τον Θανο

αυτο το ανταμωμα μονο φερνει χαμογελα
οπως τα ματια που αντικρισαν την κανη
σαν του Μανωλη τα ηρωικα καμωματα
σαν το γαρυφαλλο του Νικου Μπελογιαννη

'Κείνο τ' απόγευμα στο πρόσωπο χαμόγελα
όλοι θα εχουν και θα μοιαζουν τοσο φωτεινα
τα παντα γιορτινα τριγυρω και ανωδυνα
ομορφα χρονια θα 'ναι τα χρονια τα επομενα
'Κείνο τ' απόγευμα στο πρόσωπο χαμόγελα
όλοι θα εχουν και θα μοιαζουν τοσο φωτεινα
τα παντα γιορτινα τριγυρω και ανωδυνα
ομορφα χρονια θα 'ναι τα χρονια τα επομενα

αυτο το απογευμα δεν θα μας δικασουν
μητε οι ρητορες μητε οι βουλευτες
οσο απο πανω μας τα κεραμιδια σταζουν
θα τραγουδαμε με φωνες ηλεκτρικες

τουτο το λιογερμα αγαλια θα μας εβρει
αγκαλιασμενους στην ταρατσα του Αντρεα
σ' αυτον τον κοσμο κανεις μας δεν περισσευει
τι κι αν ο Μικης δεν μας κανει πια παρεα

αποψε θα 'χει ξαστερια να πεις στον Νικο
τα κατρα ζαβαρα δεν θα ξανανεμισουν
οσο φωναζουμε το εχε γεια και ζητω
να μπουν στην πολη οι οχτροι δεν θα τολμησουν

μια κουπα κατω και τα ματια στο φεγγαρι
για ολους αυτους που αναστεναξαν τα βουνα
για ενα λαο λεβεντη κλεφτη παλικαρι
και για ενα συνθημα στον τοιχο με μπογια

μα θελει ακομη πολυ φως να ξημερωσει
τι κι αν εγω δεν παραδεχτηκα την ηττα
ειν' οι γεροντοι μας που μοιραζουν γνωση
σαν τα λιονταρια μεσα απ'την μπασια της νυχτας

'Κείνο τ' απόγευμα στο πρόσωπο χαμόγελα
όλοι θα εχουν και θα μοιαζουν τοσο φωτεινα
τα παντα γιορτινα τριγυρω και ανωδυνα
ομορφα χρονια θα 'ναι τα χρονια τα επομενα
'Κείνο τ' απόγευμα στο πρόσωπο χαμόγελα
όλοι θα εχουν και θα μοιαζουν τοσο φωτεινα
τα παντα γιορτινα τριγυρω και ανωδυνα
ομορφα χρονια θα 'ναι τα χρονια τα επομενα