filmov
tv
Ψυχες Και Ψαρια - Συλβια Ευθυμιου

Показать описание
Ψυχες Και Ψαρια - Συλβια Ευθυμιου
Guitar:Ιωακειμ Ασλανιδης
Studio Instruments
Σε κοιτώ, σε κοιτώ μέσα από μια βιτρίνα και σιωπώ
σαν να χανόμαστε οι δυό μας κι απορώ για το καλό μας, στο διαδίκτυο τι ψάχνουμε ακριβώς
Σε ρωτώ, σε ρωτώ και το μέσα μου, μου μοιάζει πια λειψό. Σαν ψυχές μέσα στη γυάλλα κολυμπάμε σαν τα ψάρια, που ονειρεύονται ξεχνώντας το σκοπό.
Σαν ψυχές μέσα στη γυάλλα κολυμπάμε σαν τα ψάρια που ονειρεύονται ξεχνώντας το σκοπό
Με κοιτάζεις μες τα μάτια και με τρομαγμένα χάδια κολυμπάμε στο δικό μας το βυθό, και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια, περιμένοντας να δούμε ένα φως
Και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια περιμένοντας να δούμε ένα φως
Σε κοιτώ, σε κοιτώ παγιδευμένοι μες τον ίδιο τον ιστό, σαν σκιές που κυνηγάνε φόβους έρωτες και πάνε σε ένα όνειρο που παύει πια να ζω.
Σε κοιτώ, σε κοιτώ σαν την άβυσσο στον ίδιο στεναγμό, και ρωτάς άμα η γυάλλα θα φθαρεί και θα 'ρθουν κι άλλα που να βρίσκομαι όταν δεν είμαι εδώ.
και ρωτάς άμα η γυάλλα θα φθαρεί και θα 'ρθουν κι άλλα να μονιάσουμε στον αναστεναγμό
Με κοιτάζεις μες τα μάτια και με τρομαγμένα χάδια κολυμπάμε στο δικό μας το βυθό, και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια, περιμένοντας να δούμε ένα φως.
Και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια περιμένοντας να δούμε ένα φως
Guitar:Ιωακειμ Ασλανιδης
Studio Instruments
Σε κοιτώ, σε κοιτώ μέσα από μια βιτρίνα και σιωπώ
σαν να χανόμαστε οι δυό μας κι απορώ για το καλό μας, στο διαδίκτυο τι ψάχνουμε ακριβώς
Σε ρωτώ, σε ρωτώ και το μέσα μου, μου μοιάζει πια λειψό. Σαν ψυχές μέσα στη γυάλλα κολυμπάμε σαν τα ψάρια, που ονειρεύονται ξεχνώντας το σκοπό.
Σαν ψυχές μέσα στη γυάλλα κολυμπάμε σαν τα ψάρια που ονειρεύονται ξεχνώντας το σκοπό
Με κοιτάζεις μες τα μάτια και με τρομαγμένα χάδια κολυμπάμε στο δικό μας το βυθό, και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια, περιμένοντας να δούμε ένα φως
Και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια περιμένοντας να δούμε ένα φως
Σε κοιτώ, σε κοιτώ παγιδευμένοι μες τον ίδιο τον ιστό, σαν σκιές που κυνηγάνε φόβους έρωτες και πάνε σε ένα όνειρο που παύει πια να ζω.
Σε κοιτώ, σε κοιτώ σαν την άβυσσο στον ίδιο στεναγμό, και ρωτάς άμα η γυάλλα θα φθαρεί και θα 'ρθουν κι άλλα που να βρίσκομαι όταν δεν είμαι εδώ.
και ρωτάς άμα η γυάλλα θα φθαρεί και θα 'ρθουν κι άλλα να μονιάσουμε στον αναστεναγμό
Με κοιτάζεις μες τα μάτια και με τρομαγμένα χάδια κολυμπάμε στο δικό μας το βυθό, και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια, περιμένοντας να δούμε ένα φως.
Και με χάδια πλέον άδεια τριγυρνάμε στα σκοτάδια περιμένοντας να δούμε ένα φως
Комментарии