Geçen Yüzyılın Sonunda İstiklal Caddesi

1996 yılında MTV Stüdyoları bünyesinde gerçekleştirilen bir belgesel çalışması kapsamında tarihi İstiklal Caddesi'ndeki yaşam ve mekanlar kamera ile kayıt altına alınır. İzlemekte olduğunuz klip, saatler süren bu görüntü ve ses kayıtlarının dijitale aktarılarak yapılmış dört dakikalık bir özetidir. #arşivden

[bedrie]

RİZELİ ZÜBÜK'ten önceki son güzel yıllarımız.

[ekoroglu]

Videoda en çok dikkatimi çeken iki şey: sakinlik ve huzur.

[cigdemgoymen]

Bu nasıl bir throw back böyle ya.. güzelim Istikilal son güzel yılların.. tam 10 sene Galatasaray‘daki ofisimizden çıkıp her gün en az iki kere yürümüşümdür Taksim’den Tünel’e Tünel’den Taksim’e… öğle paydoslarim seninle birlikte o kadar güzel geçti ki.. her akşam bir kültür sanat etkinliği.. her köşende sayısız anılarım gizli içinde.. ❤

[BB-pobp]

Çekenin, restore edip buraya yükleyenin ellerine sağlık.
2002’den önce mağarada yaşadığımız ve herkesin mutsuz olduğu algısına inandırılmaya çalışanlara izletiriz. Gerçi anlamayabilirler, rezidansları, 40 katlı binaları, Dubai stili ışıltılı avmleri medeniyet sanıyorlar.

[shagrath]

1997 / 2001 yılları arasında sıraselviler'deki bir otelde muhasebede çalışıyordum . şu an bu klibi izlediğimde o günleri yeniden yaşadım. maalesef biliyoruz ki bu doku, bu atmosfer bir daha geri gelmeyecek ve yaşanma ihtimali olmayacak. bu dönemi bir genç olarak sindire sindire ve capcanlı yaşadığım için kendimi çok şanslı hissediyorum .

[Teoklitorisoglu]

00:55 deki keman çalan kişi benim dedem marko ivriz. kendisi avusturya-macaristan kraliyet korosunda eğitim alıp 12 sene görev aldıktan sonra türkiye'ye göçüp çeşitli opera ve orkestralarda çalıştıktan sonra zeki müren'in ekibinde 25 sene emek vermiş bir sanatçıdır. zeki paşa öldükten kendini emekliye ayırsa da sanatından ayrı kalamadı. şu an hala hayatta, yaşamını avusturya viyana'da 109 yaşında sapa sağlam devam ettirmektedir. babası istanbullu rum kastello apolai, annesi de sefarad yahudisi madam afrom'dur.

[canozen]

O zamanlar 20li yaslarimin basindaydim, hayatimin en güzel seneleri 1995-2000 yillarin Istanbuludur. Sonrasinda Avrupaya göc ettim, 21 seneyi askindir burada yasiyorum, meslegim geregi Avrupada, Amerikada, Asyada, hatta Afrikada gitmedigim görmedigim ülke sehir kalmadi ama hala en güzel sehir o zamanlarin Istanbulu benim icin. Simdiki halini görünce bu cok büyük bir haksizlik diyorum icimden.

[okanyldrm]

16 yaşındaydım şampiyon kokoreçin önünde kendimi görürüm belki diye dikkatlice izledim.. biz şanslı nesiliz ki o güzel günleri gördük

[lifeofmiles]

2001 yılında ilk defa gitmiştim ve inanılmaz güzeldi.

Şimdi Arabistan olmuş oralar

[gibigeliyorbana-vg]

osmanlının son dönemlerindeki sosyal hayatı kaydeden yabancıların çekimlerini izler gibi hissettim. o kadar uzak...

[mupheminsaniproductions]

Ne güzel restore etmişsiniz, bir de kurgusu çok akıcıymış. Tebrik ederim 👏 Kaybettiğimiz dokuları böyle hatırlamak kalbimizi kırıyor, yalan yok 😢

[nltr]

30 sene öncesini izleyip 100 yıl ileri gitmek.

Ah benim bahtsız, güzel ülkem.

[CCFBNY]

Vay be 10 yasindaydim, Pendikte oturuyordum en buyuk zevkim her ay başı babamla çift katlı otobusle karşıya geç ordan İstiklale geç Tramvay bin, ben döner yiyeyim peder çiçek pasajinda bi bira yudumlasın istiklalde yürü tünele bin, kadıköy vapuruna bin dön boğazdan geç...
Mukemmeldi büyüdük para kazandık çoluk çocuga karistik çok yer gördük o zevki tadı hiç başka yerde bulamadık.

[charon]

Vay be wendy's varmış! Herkesin kendine has tarz giyinmesine hayran kaldım cidden. Ucundan kıyısından abla abilerimizin elimizden tutmasıyla yakalamıştım '99-01 dönemini. Afacanda on numara bir iskender yemiştik :) Keşke herşeyin bu kadar hızlı ve kolay tüketilmediği o döneme ışınlanabilsem

[zenginoguz]

İzledikçe her köşesinde hatıralarımız var. Özellikle 96 senesi istiklali dolu dolu yaşadık . 2000 sonrası yavaş yavaş tüm güzellikler yok oldu. Veda etmişiz çoktan

[esekart]

Vay vay vay... Tiyatromuzun ilk senesi. Zor bela kiralamışız sahneyi. Doğru dürüst afiş yaptıracak paramız bile yok. Ama olsun Küçük Sahne'de oynuyoruz ilk oyunumuz "Tükürür Kaçarım"ı. 1:35 te gözüküyor ne mutlu olduk. Aramızda en çok tanınan, ekibin kurucularından ve oyunun Uğur Uludağ ile birlikte diğer yazarı olan rahmetli Gökhan Semiz. O yüzden "Müzik : Grup Vitamin"i büyük harflerle yazmışız ki belki seyirci gelir diye. İşte belgesel denen şeyin önemi. Elinize, zamanınıza sağlık.

[Umut_Cet]

Zaman denilen şu kavram çok ilginç. 90'lar uzak geliyor ama aslında 2010'larda artık uzak. Yaşarken hiç anlaşılmıyor ama düşününce kaybettiğimiz her şey orada gömülü. Gülüşlerimiz, ağlayışlarımız... Koca bir duygu mezarlığı. O zamanlara dönüp bir anıya dokunabilmek isterdim. Böyle düşününce içine hapsolduğumuz anı daha yoğun yaşama isteği geliyor. Yine hatıra olarak kalacak ama en azından akan zamanı, insanları, çevremizi ve sokakları daha iyi hissetme isteği ile doluyorum. Ama yine de 90'ların hüzün akan, sisli, hafiften karanlık, buğulu ve aynı yaşlı bir insanın çizgili yüzünü andıran uzun yaşanmışlık ve yorgunluğunu hissetmek isterdim.

[EnglishVisualWords]

Sesler bile ne kadar huzurlu yahu, insanlar ne kadar sakin. Akıllı telefon yok, herkes sakin sakin ilerliyor.

Bir de aynı yerleri günümüzde çekip videonun sonuna eklemek lazım.

[hirka]

Bu cidden gerçekti. İstiklal ve İstanbul böyle bir yerdi...

[myexflower]

Ulan, şunu izlemek bile içimi açtı be!!!

Not: 40 yaşında bir amca.