filmov
tv
Λαμπρινή Καρακώστα-Το αγκάθι,''Volvi Camp Festival 2014''

Показать описание
Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014
''Volvi Camp Festival 2014'',Σταυρός Θεσσαλονίκης
Απο την εμφάνιση του Σωκράτη Μάλαμα στο Σταυρό Θεσσαλονίκης
στα πλαίσια του ''Volvi Camp Festival 2014''.
Μαζί του οι:
Λαμπρινή Καρακώστα / τραγούδι
Νίκος Μαγνήσαλης / τύμπανα
Γιάννης Παπατριανταφύλλου/ κοντραμπάσο
Φώτης Σιώτας/ βιολί, βιόλα
Κυριάκος Ταπάκης/ λαούτο, μπουζούκι
Το αγκάθι
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρωινά λαχανιασμένα
ραντεβού ματαιωμένα
δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνω
κόμπο δένεις κόμπο λύνω
στην ηλιοφεγγιά σε φτάνω
στην αστροφεγγιά σε χάνω
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα ψέμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Στου Απρίλη τις ταράτσες
ονειροπαρμένες φάτσες
σκάβουν στη σιωπή λαγούμι
με τσιγάρο και με ρούμι
σαν φαντάροι απολυμένοι
που κανείς δε περιμένει
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Μόρτισσα καραμελάτη
τσακιστή και μυρωδάτη
με κερνάει σαν νυχτώνει
του έρωτά της το αφιόνι
κρύβει η νύχτα το μαχαίρι
και μας παίρνει απ' το χέρι
''Volvi Camp Festival 2014'',Σταυρός Θεσσαλονίκης
Απο την εμφάνιση του Σωκράτη Μάλαμα στο Σταυρό Θεσσαλονίκης
στα πλαίσια του ''Volvi Camp Festival 2014''.
Μαζί του οι:
Λαμπρινή Καρακώστα / τραγούδι
Νίκος Μαγνήσαλης / τύμπανα
Γιάννης Παπατριανταφύλλου/ κοντραμπάσο
Φώτης Σιώτας/ βιολί, βιόλα
Κυριάκος Ταπάκης/ λαούτο, μπουζούκι
Το αγκάθι
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρωινά λαχανιασμένα
ραντεβού ματαιωμένα
δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνω
κόμπο δένεις κόμπο λύνω
στην ηλιοφεγγιά σε φτάνω
στην αστροφεγγιά σε χάνω
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα ψέμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Στου Απρίλη τις ταράτσες
ονειροπαρμένες φάτσες
σκάβουν στη σιωπή λαγούμι
με τσιγάρο και με ρούμι
σαν φαντάροι απολυμένοι
που κανείς δε περιμένει
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Μόρτισσα καραμελάτη
τσακιστή και μυρωδάτη
με κερνάει σαν νυχτώνει
του έρωτά της το αφιόνι
κρύβει η νύχτα το μαχαίρι
και μας παίρνει απ' το χέρι