Γ.ΠΑΛΑΙΌ ΚΑΙ ΝΈΟ ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΟ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΉ ΚΑΝΟΝΙΚΌΤΗΤΑ.ΠΕΡΙΚΛΉΣ Η ΝΤΑΛΙΆΝΗΣ ΘΕΟΛΌΓΟΣ

Το έτος 1582 ο Αιρεσιάρχης Πάπας Γρηγόριος, ο οποίος πίστευε στην ειδωλολατρεία της Αστρολογίας, άλλαξε αρχικά τα Ορθόδοξα μυστήρια (μαζί με τους προκατόχους του) και μετά το πατροπαράδοτο Ιουλιανό ημερολόγιο, με το οποίο μεγάλωσαν και έζησαν, ο Ιησούς Χριστός , η Παναγία, οι Απόστολοι, οι πρωτομάρτυρες, οι μεγαλομάρτυρες, με αυτό έγιναν οι Οικουμενικές και οι Πανορθόδοξες Σύνοδοι, με αυτό έζησαν και μαρτύρησαν οι Νεομάρτυρες επί τουρκοκρατίας κ.λπ. Με το Ιουλιανό ημερολόγιο η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος του 325, καθόρισε το Ορθόδοξο Πασχάλιο, το οποίο ο Αιρεσιάρχης Πάπας άλλαξε με την εισαγωγή νέου αιρετικού Πασχαλίου, κάτι το οποίο συνιστά Αίρεση και αναθεματισμό από τις Οικουμενικές Συνόδους. Στις 4 Οκτωβρίου του 1582, ο Ποντίφικας αποφασίζει ότι η επόμενη ημέρα που ξημέρωνε μετονομάζεται σε 15η Οκτωβρίου, με την συνεργασία του Ιταλού Αστρονόμου Α. Λίλιο. 

Το ίδιο ήθελε να κάνει ο Μασόνος και καθηρημένος (από την εκκλησία της Ελλάδος,τον οποίο επανέφερε αντικανονικά ο φίλος του Ελ. Βενιζέλος), αρχικά Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο Μελέτιος Μεταξάκης, με το αντικανονικό συνέδριο της Κωνσταντινουπόλεως του 1923-24, αλλά επειδή αντέδρασαν οι Ορθόδοξες Σλαβικές Εκκλησίες, με πρώτη την Μόσχα, δεν κατάφερε να το κάνει...
Φυσικά δεν έλειψαν και οι αιρετικές αποδοχές του νέου Παπικού Πασχαλίου μετά το 1924, από την Αρχιεπισκοπή Φιλανδίας...
Ο Μελέτιος Μεταξάκης εισπήδησε ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΆ σε δύο Πατριαρχεία ( των Κωνσταντινουπόλεως και Αλεξάνδρειας) και σε τρεις τοπικές Εκκλησίες (Εκκλησία της Ελλάδος, Κύπρου και Αμερικής – η οποία Αρχιεπισκοπή Αμερικής τότε άνηκε στην Εκκλησία της Ελλάδος, πριν την κλέψει το Φανάρι), διότι κανείς δεν ήθελε την ημερολογιακή αλλαγή στον εκκλησιαστικό χώρο.

Η συμφωνία της Εκκλησίας της Ελλάδος με την πολιτεία, ήταν να αλλάξει μόνο το πολιτικό ημερολόγιιο και όχι το εκκλησιαστικό.
Όλοι οι παλαιοί αλλά και οι περισσότεροι νέοι Άγιοι, έζησαν κατά κανόνα με το Πάτριο Ιουλιανό ημερολόγιο, ακόμη και οι πρόσφατα νεοκαταταχθέντες, όπως ο Ιωσήφ ο ησυχαστής, ο Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο Άγιος Παίσιος και Πορφύριος, οι οποίοι έζησαν κατά κανόνα μέσα στο Άγιο Όρος το οποίο ακολουθεί το Ιουλιανό ημερολόγιο και το Βυζαντινό ωρολόγιο. Ο Άγιος Νεκτάριος πέθανε με το παλαιό ημερολόγιο το 1920. Τα μεγάλα Πατριαρχεία όπως των Ιεροσολύμων, Μόσχας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, η Εκκλησία της Πολωνίας, το Άγιον Όρος κ.α. ακολουθούν το Ιουλιανό ημερολόγιο και εορτολόγιο.
Ο Παπαδόπουλος (ο οποίος είχε πάρει αντικανονικά την θέση του Αρχιεπισκόπου Θεοκλήτου Μηνόπουλου του από Μονεμβασίας, με πολιτική παρέμβαση του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος είχε λάβει σωστά το ανάθεμα από τον Θεόκλητο, διότι ο Βενιζέλος χώρισε την Ελλάδα σε δύο κράτη, των Αθηνών με Βασιλέα τον Κωνσταντίνο και της Θεσσαλονίκης με πρωθυπουργό τον Βενιζέλο), ήταν αντίθετος στην αλλαγή του ημερολογίου, αλλά εν τέλει πιεζόμενος από την πολιτεία και τον Μεταξάκη, εισήγαγε την καινοτομία ταύτη και στο εκκλησιαστικό εορτολόγιο.

Ο Χρυσόστομος είχε συντάξει και θεολογική μελέτη η οποία απέρριψε την εισαγωγή του νέου ημερολογίου. Ο Μεταξάκης ήταν Μασόνος 33 βαθμού, όπως και ο μετέπειτα Πατριάρχης Αθηναγόρας, ο οποίος απέσυρε ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΆ τα αναθέματα των Αγίων Ορθοδόξων Πατέρων, έναντι της Παπικής Παναιρέσεως.το 1965 στα Ιεροσόλυμα.
Στην Εκκλησία της Ελλάδος (εκτός του Αγίου Όρους και των παλαιοημερολογιτών οι οποίοι ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο), εισήχθη κατά τα δύο – τρίτα περίπου το νέο εορτολόγιο στους 8 μήνες του έτους, το οποίο εκτός των άλλων μείωσε καί την νηστεία των Αγίων Αποστόλων, καθότι οι εορτές που εορτάζονται σε συνδυασμό και σχέση με την εορτή του Πάσχα, εορτάζονται ακόμη με το Παλαιό ημερολόγιο, κυρίος ως προς τα Σαββατοκύριακα της Μ. Τεσσαρακοστής, ενώ αντίθετα οι Οκτώ μήνες που σχετίζονται με τα Χριστούγεννα και τις σταθερές εορτές κ.λπ., εορτάζονται με βάση το νέο ημερολόγιο. Δηλαδή οι νεοημερολογίτες την περίοδο του Πάσχα και της Μ. Τεσσαρακοστής, μπαίνουν ξανά στους υπολογισμούς του Ιουλιανού παλαιού ημερολογίου αφού το Ορθόδοξο Πασχάλιο δεν μπορεί να αλλάξει. Εδώ ανατρέπεται και το επιχείρημα κάποιων περί της δήθεν “διόρθωσης του ημερολογίου”, αφού στην πραγματικότητα πρόκειται για ανακάτεμα, μπάχαλο και αταξία. Γι’αυτό πάντα νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες εορτάζουν κάθε χρόνο μαζί το Πάσχα και μόνο μία φορά στα τέσσερα χρόνια εορτάζουν μαζί τα Χριστούγεννα, διότι η εισαγωγή του νέου ημερολογίου, επιρρεάζει τις σταθερές εορτές κυρίως των Χριστουγέννων και λιγότερο τις κινητές εορτές του Πάσχα.

Μαζί με το νέο ημερολόγιο εισήχθη και ο οικουμενισμός και η λειτουργική μεταρρύθμιση...
Τα ημερολόγια αυτά καθ’αυτά δεν αποτελούν δόγματα, όμως το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι συνδεδεμένο με το δόγμα του Ορθόδοξου Πασχαλίου και του Ορθόδοξου Εορτολογίου, ενώ αντίθετα το Παπικό Γρηγοριανό ημερολόγιο και κατ’ επέκταση εορτολόγιο, είναι συνδεδεμένο με την Αίρεση και τον νεωτερισμό, αλλά και το νέο αιρετικό Πασχάλιο, το οποίο ο Πάπας Γρηγόριος εισήγαγε.