Νίκος Νιζάμης - Αναγέννηση

Αναγέννηση
Μέσα παγωνιά ο ήλιος γδέρνει
το δωμάτιο μουντο και σκυθρωπο
νυχτα κατασκότεινη απλωμένη
που αγκαλιάζει σφίγγει στο λαιμο
Βαστα καρδιά εσυ πληγωμένη
μονο ένα χάδι ειναι αρκετο
ησουν στον ουρανο μεθυσμένη
νεκρή κείτεσαι χωρίς σ αγαπώ .
Χλωμή ασάλευτη πικραμένη
δέντρο ορθο ολακαιρο ξερο
έπεσαν τα φυλλα μ απομένει
μυροβλιζουν γύρω απ στο κορμο
Λυσσομανά αγερι παγωμένο
κλωσάς τη λήθη εσυ από καιρο
θρήνους ψάλλουν τα πουλιά γερμένο
δεν στήνουν πεταλούδες το χορο
Κατακαμένη γυφτισσα καρδιά
πηρε βοριάς τη στάχτη το καπνο
τρέμουν ακόμα τα φυλλοκάρδια
φύλλο βλασταίνει χαμο στο κορμο .
Λυσσομανά αγερι παγωμένο
κλωσάς τη λήθη εσυ από καιρο
θρήνους ψάλλουν τα πουλιά γερμένο
φύλλο βλασταίνει χαμο στο κορμο .
Στίχοι μουσική ερμηνεία Νικος Νιζαμης