Γούναρης Νίκος - Το τραγούδι της Αθήνας (1948)

Το τραγούδι της Αθήνας (1948)
Στίχοι: Αιμίλιος Σαββίδης
Μουσική: Νίκος Γούναρης

Στα μπαλκόνια χίλιες γλάστρες
με γαρουφαλλιές
τα τριαντάφυλλα χιλιάδες
στις τριανταφυλλιές.

0ι πανσέδες και τα γιούλια,
πικροδάφνες τα ζουμπούλια
οι γαζίες και τα κρίνα
είναι προίκα σου Αθήνα.

Ντυμένη στα μπλε και λευκά σου ατλάζια
Αθήνα μου μοιάζεις νεράιδα γαλάζια.
Πανόραμα είσαι Αθήνα μου ωραία
γιατί έχεις τον ήλιο πιστή σου παρέα.

Μοιάζεις μ’ άστρο πού χει πέσει απ’ τα ουράνια
και που όλοι σε ζηλεύουν στα Βαλκάνια.
Γλυκεία μου Αθήνα ντυμένη στ’ ατλάζια
σαν νύφη φαντάζεις με μάτια γαλάζια.

Το αγέρι που φυσάει
απ’ τον Σαρωνικό
της κιθάρας το τραγούδι
το ερωτικό.

Οι καρότσες κι οι λατέρνες
οι πλακιώτικες ταβέρνες,
η αθάνατη ρετσίνα
είναι προίκα σου Αθήνα.

Ντυμένη στα μπλε και λευκά σου ατλάζια
Αθήνα μου μοιάζεις νεράιδα γαλάζια.
Πανόραμα είσαι Αθήνα μου ωραία
γιατί έχεις τον ήλιο πιστή σου παρέα.

Μοιάζεις μ’ άστρο πού χει πέσει απ’ τα ουράνια
και που όλοι σε ζηλεύουν στα Βαλκάνια.
Γλυκεία μου Αθήνα ντυμένη στ’ ατλάζια
σαν νύφη φαντάζεις με μάτια γαλάζια.

[athinach]

🎼🎼🎼🎼🎼Μαγικό άγγιγμα η φωνή του! Οι εικόνες σου μας ταξιδεύουν στο παρελθόν, .μια Αθήνα που δεν γνώρισαμε οι νεότεροι, δυστυχώς! 👍👍👍👍👌👌Όμορφο σαβ/κο Δημήτρη 😀Αθηνά

[antonytonio]

Μαγευτικό τραγούδι, συγκλονιστική ερμηνεία. Η νοσταλγία σε πνίγει.

[ΙσιδώραΑλταντσίδου]

Δεν το ειχα ξανακουσει.Πολυ ωραιοι στιχοι κ μελωδια...Ευχαριστω!

[lenam]

Ο θαυμάσιος Νίκος Γούναρης
Ο υπέροχος Τραβαδουρος, μέλι
η φωνή ωραιότατες μελωδίες.

[anastasor]

Καλησπέρα Δημήτρη. Ξεκίνησες πάλι το ταξίδι της νοσταλγίας με μας συνταξιδιώτες. Σε ευχαριστούμε πολύ.-

[lenam]

Τι ωραία άσματα των ασμάτων τα τραγούδια του άρχοντα και το
γραμμόφωνο γι θυμήσου τα αρχοντικά μας χρόνια που ειναι????
👌🎼🎼🌟🌟🎆🎹

[CharisAvraam]

Ευτυχώς υπάρχουν αυτά τα υπέροχα τραγούδια, και μας θυμίζουν την ανθρώπινη Αθήνα !!!

[anastasor]

Βλέπω ότι δεν είμαι ο μόνος νοσταλγός της παλιάς εποχής. Μιας εποχής που έφυγε δυστυχώς με εισιτήριο χωρίς επιστροφή Τι ήταν αυτό που επιρρέασε μεταπολεμικά τους Ελληνες; Καταστρέψαμε τις γραφικές πόλεις μας, τη γειτονιά, τα ήθη και έθιμά μας, που τα ζήλευαν και τα μιμούνταν οι ξένοι, τη μουσική κληρονομιά μας. Θυσιάσαμε τά πάντα στο βωμό του χρήματος και της καλοπέρασης χωρίς τύψεις, χωρίς ντροπή, χωρίς προβληματισμό. Η Ελλάδα βούλιαξε στο ψέμα, στην απάτη και την παρανομία. Τι να πω; Μη χειρότερα; Δεν το βλέπω.-.

[ntinanikolopoulou]

Συγκρίνουμαι πάντα με τα παλιά τραγούδια, αυτά που τραγουδούσαν οι γονείς μου, αλλά κι αυτά που έζησα κι εγώ, όπως αυτά του υπέροχου Ν. Γούναρη, που τον έβλεπα και άκουγα να τραγουδάει στην Αίγλη του Ζαππείου τη δεκαετία του '50. Στην Αίγλη εμφανίζονταν τότε όλα τα μεγάλα ονόματα του μουσικού στερεώματος. Εγώ θυμάμαι τον Γούναρη, τον Μαρούδα, την Νίνη Ζαχά, τον Γιώργο Οικονομίδη και την Νάντια Κωνσταντοπούλου, μια πανέμορφη κοπέλα, 18-19 ετών πρέπει να ήταν τότε, στα πρώτα της βήματα. Χαίρομαι που τους πρόλαβα και τους έζησα.

[anastasiosliagkris]

107 χρόνια από την γέννηση ενός τεράστιου καλλιτέχνη μιας άλλης εποχής, αγνής, αθώας, ρομαντικής, που δυστυχώς τώρα μπορούμε να την ζούμε μόνο στα όνειρά μας... Αθάνατος Νίκο Γούναρη!