Энэ бол дурлал биш

Бодлын олон нугачаан дунд бүдэрч яваа миний
Хүсэл мөрөөдөл хоёрын заагаар хөндлөн алхсан чамайг
Харах бүрийн зүрх булиглаж
Хамаг бүхнийн мартдаг учиртай ч

Дахилт:
Дурлаагүй шүү чамдаа би
Даруухан төрх чинь таалагдсан
Уяраагүй шүү зүрх минь
Ухаалаг харц чинь таалагдсан

Хангал согоо биенд чинь хүсэл мөрөөдлөө алдаагүй
Гэрэлт цагаан чиний царайнд хайр сэтгэл минь алдраагүй
Уучлаарай би хүн болхоор
Хоёр биш ганцхан зүрхтэй

Уучлаарай би хүн болхоор
Хүний сайхныг бишрэн дээдэлдэг
Онгон зүрхэндээ дээдэлж явдаг ханьтай үртэй миний бие
Орчлонг таних насны босгоор орчиж одсон чамайг
Санах бүрийд сэтгэл догдолж
Санаандаа учирдаг хэдий ч

Дахилт:
Дурлаагүй шүү чамдаа би
Даруухан төрх чинь таалагдсан
Уяраагүй шүү зүрх минь
Ухаалаг харц чинь таалагдсан

Хайрлаагүй ч би хараад баймаар
Хангал согоо шиг чамайгаа
Хүсээгүй мөртлөө бодоод байсан ч
Хайрын үгийг чамд хэлэхгүй

Хоёр биш ганцхан зүрхтэй
Харахын төдий эрхтэй болохоор
Хүний сайхныг бишрэн шүтэх
Хүслийн онгодоо чамдаа дуулъяа

Дахилт:
Дурлаагүй шүү чамдаа би
Даруухан төрх чинь таалагдсан
Уяраагүй шүү зүрх минь
Ухаалаг харц чинь таалагдсан