filmov
tv
ANDRZEJ ROSIEWICZ Pytasz Mnie

Показать описание
Andrzej Wacław Rosiewicz (ur. 1 czerwca 1944 w Warszawie) – polski piosenkarz estradowy, tancerz, kompozytor, satyryk, gitarzysta i choreograf.
Jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W tym czasie odnosił sukcesy sportowe, zostając mistrzem warszawskich szkół średnich w skoku wzwyż i skoku w dal. Grywał także w szkolnym klubie piłkarskim.
Karierę estradową rozpoczął jeszcze w dzieciństwie w 1953, w Zespole pieśni i tańca Dzieci Warszawy, z którym to współpracował do 1964. W okresie studiów w latach 60. występował w warszawskich klubach jazzowych i restauracjach. Między 1963 a 1965 rokiem związany był z zespołem Pesymiści. W latach 1967–1968 związał się z formacją jazzową Old Timers, a następnie w latach 1970–1978 tworzył muzykę, teksty oraz występował z zespołem Asocjacja Hagaw. W 1971, 1974 i 1977 występował na festiwalu Jazz Jamboree. Występował także na licznych festiwalach w Opolu i Sopocie. Od 1978 poświęcił się karierze solowej.
W latach siedemdziesiątych i na początku lat osiemdziesiątych jeden z najpopularniejszych polskich piosenkarzy i artystów estradowych. Najpopularniejsze jego przeboje z lat siedemdziesiątych to "Najwięcej witaminy", "Czy czuje pani cha-chę", "Zakochany bałwan", "Żaba story", "Zenek blues"; na występach wykonywał również piosenki, których nie nadawano w radiu i telewizji ("Usta Mariana", "W Lubartowie"). Po powstaniu "Solidarności" powstały piosenki "Chłopcy radarowcy", „Pytasz mnie” oraz dostępne w owych latach jedynie na kasetach nagranych amatorsko na koncertach, wykonane na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku "Propaganda sukcesu", "Chcemy prawdy", "Książeczka wojskowa" i "Wincenty Kalemba" (znana jako "Pieśń o zachodnich bankierach"/"Graj cyganie graj"). Jego twórczość była utożsamiana z etosem pierwszej Solidarności oraz stanem wojennym – okresem, kiedy jego piosenki identyfikowane były jako głos antykomunistycznej opozycji.
Jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W tym czasie odnosił sukcesy sportowe, zostając mistrzem warszawskich szkół średnich w skoku wzwyż i skoku w dal. Grywał także w szkolnym klubie piłkarskim.
Karierę estradową rozpoczął jeszcze w dzieciństwie w 1953, w Zespole pieśni i tańca Dzieci Warszawy, z którym to współpracował do 1964. W okresie studiów w latach 60. występował w warszawskich klubach jazzowych i restauracjach. Między 1963 a 1965 rokiem związany był z zespołem Pesymiści. W latach 1967–1968 związał się z formacją jazzową Old Timers, a następnie w latach 1970–1978 tworzył muzykę, teksty oraz występował z zespołem Asocjacja Hagaw. W 1971, 1974 i 1977 występował na festiwalu Jazz Jamboree. Występował także na licznych festiwalach w Opolu i Sopocie. Od 1978 poświęcił się karierze solowej.
W latach siedemdziesiątych i na początku lat osiemdziesiątych jeden z najpopularniejszych polskich piosenkarzy i artystów estradowych. Najpopularniejsze jego przeboje z lat siedemdziesiątych to "Najwięcej witaminy", "Czy czuje pani cha-chę", "Zakochany bałwan", "Żaba story", "Zenek blues"; na występach wykonywał również piosenki, których nie nadawano w radiu i telewizji ("Usta Mariana", "W Lubartowie"). Po powstaniu "Solidarności" powstały piosenki "Chłopcy radarowcy", „Pytasz mnie” oraz dostępne w owych latach jedynie na kasetach nagranych amatorsko na koncertach, wykonane na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku "Propaganda sukcesu", "Chcemy prawdy", "Książeczka wojskowa" i "Wincenty Kalemba" (znana jako "Pieśń o zachodnich bankierach"/"Graj cyganie graj"). Jego twórczość była utożsamiana z etosem pierwszej Solidarności oraz stanem wojennym – okresem, kiedy jego piosenki identyfikowane były jako głos antykomunistycznej opozycji.
Комментарии