Γιάννης Πάριος ~ Ωραία Που' Ναι Την Αυγή (σγουρέ βασιλικέ μου)

* Παραδοσιακό *
* Οι φωτογραφίες είναι δικές μου από την Νάξο, και διατηρώ τα πνευματικά τους δικαιώματα.

Άνοιξη, (απ' αυτές τις άνοιξες που αν είσαι παιδί, μπορεί να σε τσαχλοκουδουνιάσει μέχρι αηδίας η σαχλαμαροαφέλεια του επερχόμενου καλοκαιριού, ή αν έχεις περάσει προ πολλού την παιδική ηλικία μπορεί να μελώσει τόσο πολύ την ψυχή σου, που να θες να στάξεις κιλά φαρμάκι για να εξισορροπήσεις...) εγώ παιδί του δημοτικού που να μην μπορεί ακόμα να 'συλλάβει', να καταλάβει το πώς, το γιατί, το βάθος, το χάος, των ανθρώπινων ψυχών όταν τα βαλαντώνει το όποιο Πάθος τους.
Κι εκείνος μεθυσμένος, να μην μπορεί να πει σε κανέναν το 'γιατί', το πόθεν, προέκυψε ένας τόσος μεγάλος καημός. Κι αφού δεν μπορούσε να το πει, όπως συμβαίνει με όλα τα ανομολόγητα, να του βγαίνει σε θυμό, να σπάει, να βρίζει, να έχει προκαλέσει έναν απίστευτο τσακωμό με όλους... εκτός από εμένα που ήμουν ακόμα παιδί.
Όταν κάποια στιγμή κατάφερα να τον πλησιάσω ...
- Γιατί φωνάζεις; Γιατί βρίζεις; Γιατί κάνεις έτσι...
- Πήγαινε με τους άλλους, μου απάντησε, είσαι μικρή ακόμα και δεν θα καταλάβεις ..
Έντονα λυπημένη εγώ γιατί τον είχα σαν ίνδαλμά μου, άρχισα να αποχωρώ με σκυφτό το κεφάλι ώσπου θυμήθηκα κάτι ..
- Μήπως εννοείς αυτό που ακούει η μάνα μου, και κλαίει κρυφά, όταν νομίζει πως εγώ δεν την βλέπω εκείνο το πώς το λένε ;; το " για της αγάπης τον καημό είσαι μικρός ακόμα;"
- .....
Δεν μου απάντησε, και η άρνηση απάντησης, από έναν άνθρωπο τόσο λαλίστατο, μου έδωσε το θάρρος να τον πλησιάσω πάλι και να του πω το τρανταχτό μου επιχείρημα :
- Μη στεναχωριέσαι αν δεν σε αγαπάει, η γιαγιά λέει πως αν χάσεις ένα τραίνο, θα περάσει κάποιο άλλο, του είπα με την αφελέστατη περηφάνια ενός παιδιού που θαρρεί πως βρήκε λύση για όλα τα προβλήματα του κόσμου..
Πέρασαν μερικά λεπτά μέχρι να μου απαντήσει
- Δεν πάνε όλα τα τραίνα στον ίδιο σταθμό μικρή μου, δυστυχώς ...
Έφυγα πικραμένη αλλά και γεμάτη δυσπιστία και σύγχυση για την απάντηση αφού στο απλό παιδικό μου μυαλό, όλα μπορούσαν να συμβούν και γιατί όχι να μην περάσει κάποιο άλλο τραίνο που να σε πηγαίνει στον ίδιο σταθμό που θέλεις;; ... πφφφ!
Αυτοί οι 'μεγάλοι', αφού τα πράγματα είναι απλά, πως στο καλό, όλο τα μπερδεύουν;
... χρειάστηκαν αρκετά χρόνια, πολλά τραγούδια, μετωπικές συγκρούσεις με 'πνεύματα' και οινοπνεύματα, κάτι αόρατες δια γυμνού οφθαλμού λαβωματιές στο μέρος της καρδιάς, για να καταλάβω τι ήθελε να πει, εκείνο το μαβύ σούρουπο, που λες κι ο ήλιος είχε συνωμοτήσει με τον καημό του και είχε βάψει όλο το σύμπαν μωβ, όπου έπαιζε και ξαναέπαιζε, ούτε θυμάμαι πόσες φορές, αυτό το τραγούδι. που έκτοτε με στοίχειωσε γλυκά, μαζί με τα 'τραίνα' που δεν πάνε ποτέ μα ποτέ, στον ίδιο προορισμό ..

Δεν είμαι ο δημιουργός του τραγουδιού, δεν ζητώ, διεκδικώ κάτι, το βίντεο φτιάχτηκε για διασκέδαση.