filmov
tv
ΝΑΞΟΣ. ΛΑΤΟΜΕΙΟ ΜΑΡΜΑΡΟΥ ΚΑΡΠΟΝΤΙΝΗ, ΙΕΡΟ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ, ΚΟΥΡΟΣ ΦΛΕΡΙΟΥ, ΚΟΥΡΟΣ ΦΑΡΑΓΓΙΟΥ

Показать описание
Το Ιερό των Πηγών βρίσκεται στο Φλεριό, μετά το χωριό Μύλοι και ελάχιστα μέτρα πριν τον χώρο που εκτίθεται ο Κούρος των Μελάνων.
Αποτελούσε τον χώρο λατρείας τη θεάς της ευφορίας και των ηρώων με τα ονόματα Ώτος και Εφιάλτης, που με τη δύναμή τους μετακινούσαν τους μαρμάρινους όγκους της περιοχής.
Τη μεγαλύτερη ακμή του τη γνώρισε τον 7ο και τον 6ο αι. π.Χ.
Το πρώτο μέρος από το Ιερό δημιουργήθηκε τον 8ο αι. π.Χ. και τον 7ο αι. αναγέρθηκε ένα δεύτερο κτίσμα δίπλα στο παλιό, με πολλούς υπαίθριους χώρους. Αυτοί ήταν χώροι λατρείας και θυσίας.
Ακολούθησαν κι άλλες αλλαγές στην πορεία των χρόνων, με ανέγερση περισσότερων κτισμάτων αλλά και διαμόρφωση του υπαίθριου χώρου.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών, εκτιμάται από τους αρχαιολόγους πως στο χώρο λειτουργούσε εργαστήριο κατασκευής Κυκλαδικών ειδωλίων και αγγείων.
Τα θεμέλια των ναών και των κτιρίων που αποκαλύφθηκαν δείχνουν πώς ήταν η αρχιτεκτονική αλλά και πώς γινόταν η λατρεία εκείνη την εποχή.
Στη Νάξο υπάρχουν σε διάφορες τοποθεσίες, συνήθως κοντά σε λατομεία, ημιτελείς κούροι. Στο νησί λειτουργούσε αρχαίο λατομείο μαρμάρου το οποίο εξήγαγε μάρμαρο άριστης ποιότητας και φυσικά υπήρχαν πολλά εργαστήρια τα οποία αναλάμβαναν τη δημιουργία αγαλμάτων επί πληρωμή για λογαριασμό εύπορων κατοίκων, όχι μόνο του νησιού αλλά και της υπόλοιπης αρχαίας Ελλάδας. Πιθανόν κατά τη μεταφορά τους τα αγάλματα να δέχονταν φθορές και να εγκαταλείπονταν, γι’ αυτό και υπάρχουν ημιτελή σε κάποια σημεία. Έτσι πρέπει να έγινε και στο λατομείο Φλεριό έξω απ' το χωριό Μέλανες, όπου βρίσκεται πεσμένος ένας ημιτελής κούρος με σπασμένο το δεξί γόνατο. Ο κούρος που αναπαριστά έναν έφηβο μήκους λίγο περισσότερο από 5 μέτρα είναι ξαπλωμένος κάτω από ένα μεγάλο δέντρο σε μια κατάφυτη περιοχή. Σε απόσταση περίπου 700 μέτρων βρίσκεται και το ημιτελές άγαλμα μιας κόρης. Παρά το ημιτελές του αγάλματος, είναι ένα θαυμαστό θέαμα που δημιουργεί εικόνες στο μυαλό για τον τρόπο μεταφοράς αλλά και αριστοτεχνικής δημιουργίας των μεγάλων αυτών αγαλμάτων.
Αποτελούσε τον χώρο λατρείας τη θεάς της ευφορίας και των ηρώων με τα ονόματα Ώτος και Εφιάλτης, που με τη δύναμή τους μετακινούσαν τους μαρμάρινους όγκους της περιοχής.
Τη μεγαλύτερη ακμή του τη γνώρισε τον 7ο και τον 6ο αι. π.Χ.
Το πρώτο μέρος από το Ιερό δημιουργήθηκε τον 8ο αι. π.Χ. και τον 7ο αι. αναγέρθηκε ένα δεύτερο κτίσμα δίπλα στο παλιό, με πολλούς υπαίθριους χώρους. Αυτοί ήταν χώροι λατρείας και θυσίας.
Ακολούθησαν κι άλλες αλλαγές στην πορεία των χρόνων, με ανέγερση περισσότερων κτισμάτων αλλά και διαμόρφωση του υπαίθριου χώρου.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών, εκτιμάται από τους αρχαιολόγους πως στο χώρο λειτουργούσε εργαστήριο κατασκευής Κυκλαδικών ειδωλίων και αγγείων.
Τα θεμέλια των ναών και των κτιρίων που αποκαλύφθηκαν δείχνουν πώς ήταν η αρχιτεκτονική αλλά και πώς γινόταν η λατρεία εκείνη την εποχή.
Στη Νάξο υπάρχουν σε διάφορες τοποθεσίες, συνήθως κοντά σε λατομεία, ημιτελείς κούροι. Στο νησί λειτουργούσε αρχαίο λατομείο μαρμάρου το οποίο εξήγαγε μάρμαρο άριστης ποιότητας και φυσικά υπήρχαν πολλά εργαστήρια τα οποία αναλάμβαναν τη δημιουργία αγαλμάτων επί πληρωμή για λογαριασμό εύπορων κατοίκων, όχι μόνο του νησιού αλλά και της υπόλοιπης αρχαίας Ελλάδας. Πιθανόν κατά τη μεταφορά τους τα αγάλματα να δέχονταν φθορές και να εγκαταλείπονταν, γι’ αυτό και υπάρχουν ημιτελή σε κάποια σημεία. Έτσι πρέπει να έγινε και στο λατομείο Φλεριό έξω απ' το χωριό Μέλανες, όπου βρίσκεται πεσμένος ένας ημιτελής κούρος με σπασμένο το δεξί γόνατο. Ο κούρος που αναπαριστά έναν έφηβο μήκους λίγο περισσότερο από 5 μέτρα είναι ξαπλωμένος κάτω από ένα μεγάλο δέντρο σε μια κατάφυτη περιοχή. Σε απόσταση περίπου 700 μέτρων βρίσκεται και το ημιτελές άγαλμα μιας κόρης. Παρά το ημιτελές του αγάλματος, είναι ένα θαυμαστό θέαμα που δημιουργεί εικόνες στο μυαλό για τον τρόπο μεταφοράς αλλά και αριστοτεχνικής δημιουργίας των μεγάλων αυτών αγαλμάτων.
Комментарии