filmov
tv
Αετόπετρα 2012 - Βίζιτες

Показать описание
Τα τελευταία χρόνια στην Αετόπετρα, έχει αναβιώσει το έθιμο με τις βίζιτες...
Ξημερώνοντας η επομένη της τελευταίας βραδιάς του πανηγυριού, ο τελευταίος μερακλής γυρνά με άξονα τη ζυγιά στο προαύλιο του παλιού σχολείου, σέρνοντας μαζί την παρέα και τα βήματά του στο ρυθμό που δίνει το βαρύ πωγωνίσιο. Είναι η στιγμή που οι πρώτες αχτίδες του ήλιου έχουν ξεπροβάλλει από τον Άη Λια του Κασιδιάρη, σηματοδοτώντας το ξεκίνημα ενός τέλους.
Αυτό το τέλος, είναι για όλους. Ακόμη και για όσους δεν άντεξαν το ξενύχτι.
Με τη ζυγιά μπροστά, και την παρέα που ξημερώθηκε χορεύοντας ξωπίσω, ανοίγουμε, ένα ένα τα σπίτια της Αετόπετρας.
Οι νοικοκυραίοι δεν ξαφνιάζονται.... όλοι τους μας περιμένουν. Όλοι τους κερνούν ό,τι μπορεί να δώσει δύναμη να συνεχίσουμε μέχρι το μεσημέρι... μέχρι το απόγευμα! Μεζέδες, γλυκά, φρούτα και νερά.... αλλά και άφθονο τσίπουρο. Σαν οικοδεσπότες, σέρνουν το χορό στο σπιτικό τους. Έπειτα, γίνονται ένα με το μπουλούκι και συνεχίζουμε.
Οι στιγμές αυτές καταγράφονται στη μνήμη και στην ιστορία. Κάθε φορά μοναδικές. Κάθε φορά υπέροχες. Κάθε στιγμή, ιερή....
Μία από αυτές, είναι και τούτη εδώ.... Η κυρά Στάθω, μετά την πρόσφατη ταλαιπωρία με την υγεία της, πήρε δύναμη σαν ήρθε στο χωριό. Και με την ευγενική της παρουσία, δίνει τη διπλάσια δύναμη σε όσους βρεθήκαμε στο σπίτι της εκείνο το πρωινό..
Όταν με το τραγούδι αυτό, καταφέρνει και φορτίζει συγκινησιακά 30 και πλέον άτομα, μεταξύ των οποίων και παιδιά ηλικίας 17 χρονών, τότε η ιστορία της Αετόπετρας, εξηγεί στη σελίδα της συγκεκριμένης ημέρας, γιατί αυτός ο τόπος θα παραμείνει ζωντανός για πάντα!
Κυρά Στάθω, να σε έχει η Αγιά Παρασκευή καλά!
Ξημερώνοντας η επομένη της τελευταίας βραδιάς του πανηγυριού, ο τελευταίος μερακλής γυρνά με άξονα τη ζυγιά στο προαύλιο του παλιού σχολείου, σέρνοντας μαζί την παρέα και τα βήματά του στο ρυθμό που δίνει το βαρύ πωγωνίσιο. Είναι η στιγμή που οι πρώτες αχτίδες του ήλιου έχουν ξεπροβάλλει από τον Άη Λια του Κασιδιάρη, σηματοδοτώντας το ξεκίνημα ενός τέλους.
Αυτό το τέλος, είναι για όλους. Ακόμη και για όσους δεν άντεξαν το ξενύχτι.
Με τη ζυγιά μπροστά, και την παρέα που ξημερώθηκε χορεύοντας ξωπίσω, ανοίγουμε, ένα ένα τα σπίτια της Αετόπετρας.
Οι νοικοκυραίοι δεν ξαφνιάζονται.... όλοι τους μας περιμένουν. Όλοι τους κερνούν ό,τι μπορεί να δώσει δύναμη να συνεχίσουμε μέχρι το μεσημέρι... μέχρι το απόγευμα! Μεζέδες, γλυκά, φρούτα και νερά.... αλλά και άφθονο τσίπουρο. Σαν οικοδεσπότες, σέρνουν το χορό στο σπιτικό τους. Έπειτα, γίνονται ένα με το μπουλούκι και συνεχίζουμε.
Οι στιγμές αυτές καταγράφονται στη μνήμη και στην ιστορία. Κάθε φορά μοναδικές. Κάθε φορά υπέροχες. Κάθε στιγμή, ιερή....
Μία από αυτές, είναι και τούτη εδώ.... Η κυρά Στάθω, μετά την πρόσφατη ταλαιπωρία με την υγεία της, πήρε δύναμη σαν ήρθε στο χωριό. Και με την ευγενική της παρουσία, δίνει τη διπλάσια δύναμη σε όσους βρεθήκαμε στο σπίτι της εκείνο το πρωινό..
Όταν με το τραγούδι αυτό, καταφέρνει και φορτίζει συγκινησιακά 30 και πλέον άτομα, μεταξύ των οποίων και παιδιά ηλικίας 17 χρονών, τότε η ιστορία της Αετόπετρας, εξηγεί στη σελίδα της συγκεκριμένης ημέρας, γιατί αυτός ο τόπος θα παραμείνει ζωντανός για πάντα!
Κυρά Στάθω, να σε έχει η Αγιά Παρασκευή καλά!
Комментарии