filmov
tv
Μίλτος Πασχαλίδης - Η δική μας γλώσσα

Показать описание
Το τραγούδι "Η δική μας γλώσσα" απ' τον νέο δίσκο του Μίλτου Πασχαλίδη, που τιτλοφορείται "Περσείδες"
«Όταν διαλύεται ένα σύμπαν, ό μόνος τρόπος επιβίωσης είναι να φτιάξεις ένα άλλο για να έχεις κάπου να κατοικήσεις.
Αυτές είναι οι Περσείδες, οι κόρες του Περσέα.
Τα δικά μου πεφταστέρια».
Μίλτος Πασχαλίδης, Οκτώβρης 2016
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η δική μας γλώσσα
Στίχοι: Μίλτος Πασχαλίδης
Μουσική: Μίλτος Πασχαλίδης
(Οι ερωτευμένοι συχνά επινοούν μια δική τους, ιδιωτική διάλεκτο.
Με λέξεις που δεν υπάρχουν σε κανένα συμβατικό λεξικό - αν τις ακούσει
ένας τρίτος δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα, είναι σχεδόν γελοίες.
Για αυτούς τους δυό, όμως, είναι η γλώσσα τους.
Κι αν χωρίσουν, δεν την ξαναμιλάει πλέον κανείς.
Εκείνοι που την έφτιαξαν δεν την ξαναπιάνουν στο στόμα τους, είτε από
πόνο, είτε από σεβασμό. Οι άλλοι, δεν την ξέρουν.
Κι έτσι, γίνεται άλλη μια Νεκρή Γλώσσα).
Έλα να πούμε δυό λόγια απλά
κι αν θέλεις κι άλλα τόσα
Από εκείνα που εξηγεί
μόνο η δική μας γλωσσά
Έλα να πάμε όπως παλιά
προτού να ζούμε χώρια
μια βόλτα ως τον Πειραιά
να δούμε τα βαπόρια
Και πριν να φύγεις σου ζητώ
μια τελευταία χάρη
Κάνε μου εσύ το ξωτικό
να κάνω το λιοντάρι
Έλα μια νύχτα όπως παλιά
να ξεχαστεί η ψυχή μας
Δως μου και μία αγκαλιά
μια αγκαλιά δική μας
Μόνο με το να χέρι μου
βαστάω το τιμόνι
Σου χω κρασί στην Πιπεριά
και βότκα στο μπαλκόνι
Καλαμάτα, 18/8/2016
«Όταν διαλύεται ένα σύμπαν, ό μόνος τρόπος επιβίωσης είναι να φτιάξεις ένα άλλο για να έχεις κάπου να κατοικήσεις.
Αυτές είναι οι Περσείδες, οι κόρες του Περσέα.
Τα δικά μου πεφταστέρια».
Μίλτος Πασχαλίδης, Οκτώβρης 2016
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η δική μας γλώσσα
Στίχοι: Μίλτος Πασχαλίδης
Μουσική: Μίλτος Πασχαλίδης
(Οι ερωτευμένοι συχνά επινοούν μια δική τους, ιδιωτική διάλεκτο.
Με λέξεις που δεν υπάρχουν σε κανένα συμβατικό λεξικό - αν τις ακούσει
ένας τρίτος δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα, είναι σχεδόν γελοίες.
Για αυτούς τους δυό, όμως, είναι η γλώσσα τους.
Κι αν χωρίσουν, δεν την ξαναμιλάει πλέον κανείς.
Εκείνοι που την έφτιαξαν δεν την ξαναπιάνουν στο στόμα τους, είτε από
πόνο, είτε από σεβασμό. Οι άλλοι, δεν την ξέρουν.
Κι έτσι, γίνεται άλλη μια Νεκρή Γλώσσα).
Έλα να πούμε δυό λόγια απλά
κι αν θέλεις κι άλλα τόσα
Από εκείνα που εξηγεί
μόνο η δική μας γλωσσά
Έλα να πάμε όπως παλιά
προτού να ζούμε χώρια
μια βόλτα ως τον Πειραιά
να δούμε τα βαπόρια
Και πριν να φύγεις σου ζητώ
μια τελευταία χάρη
Κάνε μου εσύ το ξωτικό
να κάνω το λιοντάρι
Έλα μια νύχτα όπως παλιά
να ξεχαστεί η ψυχή μας
Δως μου και μία αγκαλιά
μια αγκαλιά δική μας
Μόνο με το να χέρι μου
βαστάω το τιμόνι
Σου χω κρασί στην Πιπεριά
και βότκα στο μπαλκόνι
Καλαμάτα, 18/8/2016
Комментарии