filmov
tv
Αρλέτα Η βαλκυρία του κάδρου

Показать описание
Η Αρλέτα τραγουδά σε αυτό το βίντεο που φτιάξαμε για μεγάλα παιδιά...
Η βαλκυρία του κάδρου...Στη Σκανδιναβική μυθολογία οι βαλκυρίες (valkyrjur, ενικός : valkyrja) είναι ελάσσονες θηλυκές θεότητες που υπηρετούν τον Οντίν. Η ονομασία τους σημαίνει αυτές που επιλέγουν τους σφαγιασθέντες.
Στην σύγχρονη τέχνη οι βαλκυρίες συχνά απεικονίζονται ως όμορφες κοπέλες με ασπίδες σε φτερωτά άλογα, οπλισμένες με κράνη και ακόντια. Ωστόσο η φράση ίππος βαλκυρίας περιέγραφε τον λύκο, άρα αντίθετα με το στερεότυπο δεν ίππευαν φτερωτά άλογα. Μάλλον ίππευαν αγέλες λύκων που σύχναζαν στα πτώματα νεκρών πολεμιστών.
Οι ίδιες οι βαλκυρίες θεωρούνταν πως είχαν συγγένεια με τα κοράκια, τα οποία πετούσαν πάνω από τα πεδία μαχών και επέλεγαν πτώματα. Έτσι, οι αγέλες των λύκων και τα κοράκια που καθάριζαν το πεδίο μάχης μετά τη λήξη μπορεί να γίνονταν αντιληπτά ως υπηρέτες ενός υψηλότερου σκοπού.
Ο στόχος των βαλκυριών ήταν να επιλέγουν τους πιο ηρωϊκούς από αυτούς που είχαν σκοτωθεί σε μάχη και να τους μεταφέρουν στη Βαλχάλλα. Αυτό ήταν απαραίτητο γιατί ο Οντίν χρειαζόταν πολεμιστές να πολεμήσουν με το μέρος του στην προκαθορισμένη μάχη στο τέλος του κόσμου, το Ράγκναροκ....
Μουσική, Γιάννης Σπανός....
Στίχοι, Ισιδώρα Καμαρινέα....
Από το Δίσκο "Στο ρυθμό του αγέρα"
από τη δισκογραφική εταιρεία Lyra, παραγωγής 1968....
Στη γωνιά σωρό τα ξύλα
Τα γραπτά ριγμένα κάτω
Και μια Μπρούχελθ στο πορτραίτο
Να σε παίρνει από κοντά μου...
Τα μικρά αδέξια χρόνια
Στη γαλάζια πολυθρόνα
Να θωρούν πιστά το τζάκι
Μια βραδιά κάποιο χειμώνα...
Λίγοι στίχοι του Καβάφη
Αίσθημα, δειλία, πάθος
Να σε κέρδιζα είχα ελπίσει
Παιδικό και μάταιο λάθος....
Κι όταν το παλιό πορτραίτο
Βλέποντας εκεί αντικρύ μου
Τέτοια χέρια, κρίνους, μου είπες
Ονειρεύεται η ψυχή μου....
Τα μικρά κοντά μου χέρια
Κρύβοντας αδέξια πίσω
Όλο τη φωτιά κοιτούσα
Τρέμοντας να μη δακρύσω... Για εκπαιδευτική χρήση...
Η βαλκυρία του κάδρου...Στη Σκανδιναβική μυθολογία οι βαλκυρίες (valkyrjur, ενικός : valkyrja) είναι ελάσσονες θηλυκές θεότητες που υπηρετούν τον Οντίν. Η ονομασία τους σημαίνει αυτές που επιλέγουν τους σφαγιασθέντες.
Στην σύγχρονη τέχνη οι βαλκυρίες συχνά απεικονίζονται ως όμορφες κοπέλες με ασπίδες σε φτερωτά άλογα, οπλισμένες με κράνη και ακόντια. Ωστόσο η φράση ίππος βαλκυρίας περιέγραφε τον λύκο, άρα αντίθετα με το στερεότυπο δεν ίππευαν φτερωτά άλογα. Μάλλον ίππευαν αγέλες λύκων που σύχναζαν στα πτώματα νεκρών πολεμιστών.
Οι ίδιες οι βαλκυρίες θεωρούνταν πως είχαν συγγένεια με τα κοράκια, τα οποία πετούσαν πάνω από τα πεδία μαχών και επέλεγαν πτώματα. Έτσι, οι αγέλες των λύκων και τα κοράκια που καθάριζαν το πεδίο μάχης μετά τη λήξη μπορεί να γίνονταν αντιληπτά ως υπηρέτες ενός υψηλότερου σκοπού.
Ο στόχος των βαλκυριών ήταν να επιλέγουν τους πιο ηρωϊκούς από αυτούς που είχαν σκοτωθεί σε μάχη και να τους μεταφέρουν στη Βαλχάλλα. Αυτό ήταν απαραίτητο γιατί ο Οντίν χρειαζόταν πολεμιστές να πολεμήσουν με το μέρος του στην προκαθορισμένη μάχη στο τέλος του κόσμου, το Ράγκναροκ....
Μουσική, Γιάννης Σπανός....
Στίχοι, Ισιδώρα Καμαρινέα....
Από το Δίσκο "Στο ρυθμό του αγέρα"
από τη δισκογραφική εταιρεία Lyra, παραγωγής 1968....
Στη γωνιά σωρό τα ξύλα
Τα γραπτά ριγμένα κάτω
Και μια Μπρούχελθ στο πορτραίτο
Να σε παίρνει από κοντά μου...
Τα μικρά αδέξια χρόνια
Στη γαλάζια πολυθρόνα
Να θωρούν πιστά το τζάκι
Μια βραδιά κάποιο χειμώνα...
Λίγοι στίχοι του Καβάφη
Αίσθημα, δειλία, πάθος
Να σε κέρδιζα είχα ελπίσει
Παιδικό και μάταιο λάθος....
Κι όταν το παλιό πορτραίτο
Βλέποντας εκεί αντικρύ μου
Τέτοια χέρια, κρίνους, μου είπες
Ονειρεύεται η ψυχή μου....
Τα μικρά κοντά μου χέρια
Κρύβοντας αδέξια πίσω
Όλο τη φωτιά κοιτούσα
Τρέμοντας να μη δακρύσω... Για εκπαιδευτική χρήση...