Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Λίταινας-Είχα τον κήπο της Εδέμ (Θέατρο Βράχων -Σεπτέμβριος 2022)

Θανάσης Παπακωνσταντίνου: μπουζούκι, μπουζουκομάνα, τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: κιθάρα, λαούτο και φωνή
Γιώργος Αγγελάκης: τρομπόνι, ακορντεόν
Φοίβος Άνθης: τύμπανα
Αποστόλης Γιάγκος: πλήκτρα
Νίκος Δημηνάκης: σαξόφωνα, μελόντικα, beatbox
Λεωνίδας Κυρίδης: ηλεκτρικό μπάσο
Γιάννης Λίταινας: τραγούδι, λαούτο, κιθάρα
Κωσταντής Πιστιόλης: κλαρίνο, γκάϊντα, φωνή

Ηχοληψία : Μάκης Πελοπίδας & Θέμης Δημητρακόπουλος
Φωτισμοί : Χρήστος Λαζαρίδης
Τεχνικός σκηνής: Κωσταντής Παπακωνσταντίνου

Διοργάνωση: Novel Vox

Ηχητική και φωτιστική κάλυψη : ALC

Σκηνοθεσία - μοντάζ: Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου

Κάμερα:
Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου
Παναγιώτης Ανδριανός
Μιχάλης Ανδριανός
Πάνος Ηλιόπουλος
Αλέκος Μπουρελιάς
Χρήστος Μπουρελιάς
Παναγιώτης Ίσαρης

Μίξη - mastering: Μάκης Πελοπίδας στο στούντιο «Αχός»
Βοηθός: Πέτρος Αρβανιτίδης

Οι λήψεις γίνανε στις 20 & 22 /09 στο θέατρο Βράχων .

Παραγωγή: Αριστοτέλης και Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Ο.Ε. - Αχός

[mariantes]

Θαυμα ειναι ολοι οι συνεργατες του Θαναση....
Μυστακιδης
Λιταινας
Και οι υπολοιποι μουσικοι και ερμηνευτες

[soulaefth]

Η καλύτερη εκτέλεση του τραγουδιού!! Λίταινας και Κωνσταντής τα σπάνε!!

[Whatever__ed]

Δεν ξέρω τι θαύμα έχει γίνει τον τελευταίο καιρό με αυτά τα συναυλιοβιντεάκια, αλλά εύχομαι να συνεχιστεί🙌🏻❤️

[RamonBenitez]

ΘΑΝΑΣΑΡΑ μου το τραγούδι τελειοποιήθηκε. Μπράβο σου ΛΙΤΑΙΝΑ. Αλάνθαστος. Το έκανες πιο δικό σου.

[mdalonealone]

Λόγια και ερμηνείες μαζί με την μουσική είναι η καρδιά του αναρχικού. Γιατί πάντα το φως θα το φοβούνται οι άνθρωποι.
Λίγοι και ρομαντικοί είμαστε με την ευχή έστω και οι μισοί να γίνουν σαν και εμάς και ο κόσμος θα γίνει ένας καμβάς

[mariakalambouka]

Εξαιρετική ερμηνεία από τον αγαπημένο μας Γιάννη!

[ΔήμητραΓυφτου]

Το χρειάζεται η ψυχή μας
ΑΔΈΛΦΙΑ να είστε πάντα καλά
😍😍😍

[Natassa_fan.]

Στίχοι: Θέλετε, δέντρα, ανθίσετε, θέλετε μαραθείτε.
Δε σας ποτίζω, δέντρα μου, και μη με αδικείτε.
Όσο νερό μ’ αναλογεί το ρίχνω σε μια γλάστρα
αχόρταγη, που με κοιτά μ’ αναίδεια στα μάτια.

«Ρίξε δροσιά, ρίξε νερό, το χώμα να νοτίσει,
ο σπόρος που ’χω μέσα μου να πιει και να ξυπνήσει.
Να βγάλει ρίζες, να γενεί μία περικοκλάδα,
ένα αγρίμι της ζωής, μια ξέφρενη μαινάδα.

Που θ’ απλωθεί σ’ όλη τη γη και, αφού τηνε σκεπάσει,
να κάνει ντου στα σωθικά εκείνων που ‘χουν χάσει
φίλους, αδέρφια και παιδιά κι εκεί ανθούς να βγάλει,
γύρη να πέσει στις καρδιές, να τις γλυκάνει πάλι».

Τέτοια μου λέει η άτιμη η γλάστρα και λυγίζω.
Δάκρυ-νερό, δάκρυ-νερό, ο δόλιος, την ποτίζω.
Ανάθεμά σε, πήλινο, και συ, παλιοβοτάνι!
Είχα τον κήπο της Εδέμ και τώρα δε μου φτάνει.❤️

[konstaver]

Η αγάπη για αυτούς τους ανθρώπους είναι απερίφραστη❤️

[kknoesis]

Αντιδοτο στην σαπίλα των εκλογων και αυτου -που ζουμε....

[nikos]

Αυτο το σμιξιμο ροκ με παραδοσιακο ειναι αυτο που ελειπε σπο τη μουσικη και το εφερε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου!

[aggelbeatboxer]

Γράφω ιστορία αύριο, το χρειαζόταν η ψυχούλα μου. Ευχαριστούμε παιδιά ❤

[costasge]

Η εκτέλεση απογειώνεται από τη μουσική επένδυση, μακράν καλύτερη από τις διάφορες εκτελέσεις του μάλαμα απλά και μόνο για αυτό το λόγο. Ισως να είναι και λίγο καλύτερη η φωνή του Λιταίνα από του Μάλαμα....

[MariA-szjb]

Ρε παιδιά πού θα βρω το ντοκιμαντέρ Περίληψη ολόκληρο; δεν το βρίσκω πουθενά....

[ΝίκοςΚούκος-ιλ]

Τι μαγικά κάνει ο Μυστακίδης κ στα μισά πλάνα εμφανίζεται με ζακέτα κ στα άλλα μισά χωρίς??

[TVTipota]

Ολα καλά, αλλά σαν το MOOG κι αυτόν που παιζει, δεν έχει.

[sbenetatos]

Kαλες είναι ολες αυτές οι πληροφορίες πχ ποιος κανει το mastering, μας απασχολούσε ολους ιδιαίτερα-βρε ποιος έκανε το mastering;
Ομως λείπουν ποιο σοβαρές πληροφορίες, ποιος έγραψε την μουσική και τους στίχους, αλλα και οι στίχοι οι ίδιοι!

[giannakg]

Ζωντανά δεν ενθουσιάζει η φωνή του Λιταινα, αισθάνομαι ότι χάνουν σε σχέση με Μάλαμα ή και Ζαμάνη σε άλλες περιπτώσεις.

[eleni_tsp]

Στίχοι:
Θέλετε, δέντρα, ανθίσετε, θέλετε μαραθείτε.
Δε σας ποτίζω, δέντρα μου, και μη με αδικείτε.
Όσο νερό μ’ αναλογεί το ρίχνω σε μια γλάστρα
αχόρταγη, που με κοιτά μ’ αναίδεια στα μάτια.

«Ρίξε δροσιά, ρίξε νερό, το χώμα να νοτίσει,
ο σπόρος που ’χω μέσα μου να πιει και να ξυπνήσει.
Να βγάλει ρίζες, να γενεί μία περικοκλάδα,
ένα αγρίμι της ζωής, μια ξέφρενη μαινάδα.

Που θ’ απλωθεί σ’ όλη τη γη και, αφού τηνε σκεπάσει,
να κάνει ντου στα σωθικά εκείνων που ‘χουν χάσει
φίλους, αδέρφια και παιδιά κι εκεί ανθούς να βγάλει,
γύρη να πέσει στις καρδιές, να τις γλυκάνει πάλι».

Τέτοια μου λέει η άτιμη η γλάστρα και λυγίζω.
Δάκρυ-νερό, δάκρυ-νερό, ο δόλιος, την ποτίζω.
Ανάθεμά σε, πήλινο, και συ, παλιοβοτάνι!
Είχα τον κήπο της Εδέμ και τώρα δε μου φτάνει.